‘Την πόρτα ανοίγω το βράδυ…τη λάμπα κρατώ ψηλά…να δούνε της γης οι θλιμμένοι…να ‘ρθούνε και να βρουν συντροφιά…να βρούνε στρωμένο τραπέζι…και εκεί καθώς θα μιλάμε θα ‘ρθει συντροφιά κι ο Χριστός…”