Η μεσογειακή διατροφή θεωρείται ένα από τα υγιεινότερα διατροφικά πρότυπα. Έχει συσχετιστεί με μειωμένο κίνδυνο για καρδιαγγειακές παθήσεις, διαβήτη και άλλες χρόνιες παθήσεις.

Είναι  εξαιρετικά σημαντική για την υγεία των παιδιών. Η πλούσια ποικιλία τροφίμων που περιλαμβάνει, όπως φρούτα, λαχανικά, ψάρι, ολικά δημητριακά και ελαιόλαδο, παρέχει τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες για την ανάπτυξη και την υγεία τους.

Επιπλέον, η μεσογειακή διατροφή συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο παχυσαρκίας, καρδιαγγειακών παθήσεων και άλλων χρόνιων παθήσεων ακόμη και σε μεγαλύτερη ηλικία.

Η εκμάθηση της μεσογειακής διατροφής στα παιδιά μπορει να έχει μεγάλη επίδραση στις διατροφικές τους συνήθειες και να τα ενθαρρύνει να υιοθετήσουν υγιεινές διατροφικές συνήθειες για όλη τους τη ζωή.

Μέσα από ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που πραγματοποίησαν η προβαθμίδα και η μεσαία βαθμίδα του σχολείου μας μαζί με τις δασκάλες τους μάθανε τα παιδια διαφορετικά τρόφιμα της μεσογειακής διατροφής,τις θρεπτικές τους αξίες και πως να συνδυάζονται για μια ισορροπημένη διατροφή.Το μικρό και λαχταριστό σνακ που ετοιμάσανε περιείχε κάποια από τα πιο σημαντικά στοιχεία της μεσογειακης διατρόφης!

Τέλος , δημιουργήθηκε ένα μικρό κυλικείο από τις δύο τάξεις και όλα τα παιδιά του σχολείου πέρασαν για να αγοράσουν και να δοκιμάσουν το υπέροχο σνακ!

Σήμερα με τα παιδιά μιλήσαμε για την άνοιξη και πως οι κάμπιες μεταμορφώνονται σε όμορφες πεταλούδες!

Ιστορική αναδρομή

Η 25η Μαρτίου αποτελεί διπλή γιορτή για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία. Εορτάζεται ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και ο ξεσηκωμός των υπόδουλων Ελλήνων κατά του τουρκικού δυνάστη για ελευθερία και αυτοδιάθεση. Είναι μια σημαντική ημερομηνία για την Νεώτερη Ιστορία της Ελλάδας ως αφετηρία της εθνικής παλιγγενεσίας.

Οι απαρχές του ελληνικού εθνικού κινήματος εντοπίζονται στην ώριμη φάση του νεοελληνικού Διαφωτισμού, το β’ μισό του 18ου αιώνα. Μία από τις οργανώσεις που δημιουργήθηκαν μέσα σε αυτό το ιδεολογικό και πολιτικό κλίμα ήταν η Φιλική Εταιρεία, που ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό από τρεις Έλληνες εμπόρους, τον Νικόλαο Σκουφά, τον Αθανάσιο Τσακάλωφ και τον Εμμανουήλ Ξάνθο, με σκοπό την προετοιμασία μιας ελληνικής επανάστασης.                                 Τέλη Οκτωβρίου 1820, ο Υψηλάντης προετοίμασε την Πελοπόννησο για να ξεκινήσει από εκεί ο αγώνας κι έσπευσε να αρχίσει η επανάσταση πριν τις 25 Μαρτίου που είχε οριστεί αρχικά. Τον παρακίνησε η ανταρσία του Αλή πασά της Ηπείρου εναντίον του σουλτάνου. Εξάλλου η Βλαχία και η Μολδαβία ήταν τόποι γνώριμοι για του καταδιωγμένους Έλληνες, κυρίως τους τελευταίους αιώνες της τουρκοκρατίας.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης εισέβαλλε στη Μολδαβία στις 22 Φεβρουαρίου 1821 για να παρασύρει στην εξέγερση και τα υπόλοιπα βαλκανικά έθνη και να δημιουργήσει αντιπερισπασμό στους Τούρκους. Στην προκήρυξη του Υψηλάντη ‘’Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος’’, ανταποκρίθηκαν πρόθυμα οι Έλληνες της Μολδοβλαχίας, ειδικά η ελληνική νεολαία του εξωτερικού. Νέοι από κάθε κοινωνική τάξη και επάγγελμα, υπάλληλοι εμπορικών γραφείων και σπουδαστές, άρχισαν να συρρέουν και πεζοί ορισμένοι από την Οδησσό, Χερσώνα, Ταγανρόκ και από τη Κριμαία.

Ο στρατός του Υψηλάντη δεν ξεπερνούσε τους 1600 Έλληνες, Βούλγαρους και Σέρβους οπλοφόρους. Ο Υψηλάντης πέρασε διστακτικά τα σύνορα της Βλαχίας με κατεύθυνση προς το Βουκουρέστι και στις 28 Μαρτίου μπήκαν 300 άνδρες με επικεφαλή τον Δούκα και κατέλαβαν ορισμένα τμήματά του. Ο ίδιος με 500 ιππείς και 3 κανόνια στρατοπέδευσε δυο ώρες μακριά, στην Κολεντίνα.

Από όλες τις ελληνικές περιοχές, η Πελοπόννησος παρουσιάζεται καλύτερα προετοιμασμένη για τον μεγάλο αγώνα. Οι επαναστατικές εστίες ήταν η Μάνη και η Αχαΐα. Τα πρώτα επαναστατικά στρατόπεδα αποτελούνται από βοσκούς, γεωργούς και βιοτέχνες, σχηματισμένα γύρω από τα κάστρα των παραλίων (Πάτρας, Πύλου, Μεθώνης, Κορώνης, Καλαμάτας, Μονεμβασιάς, Ναυπλίου και Ακροκορίνθου), όπου συγκεντρώθηκε ο τουρκικός πληθυσμός, τα κυρίευσε και εξανάγκασε τις φρουρές να παραδοθούν από πείνα. Τα στρατόπεδα που σχηματίστηκαν γύρω από την Τριπολιτσά, στην πρωτεύουσα και καρδιά της Πελοποννήσου, είχαν καλύτερη οργάνωση και τάξη, χάρη στην προσωπικότητα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, στην επίδραση του Δημήτριου Υψηλάντη και των φιλελλήνων αξιωματικών. Οι Πελοποννήσιοι, εκτός από τους Μανιάτες, μέχρι να προσαρμοστούν στον πόλεμο ως την άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821) δοκιμάστηκαν σκληρά σε μάχες: Λεβίδι (14 Απριλίου), Βαλτέτσι (12-13 Μαίου) και στη Γράνα (10 Αυγούστου). Ως την άφιξη του Καποδίστρια τον Ιανουάριο 1828 δεν σημειώθηκε καμία μεταβολή στην οργάνωση των άτακτων σωμάτων.

Υπερτερούσε ο εγωισμός, ο τοπικισμός και η ισχυρογνωμοσύνη και ήταν δύσκολο να επιβληθεί ο σταλμένος από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, ο αδελφός του Δημήτριος. Ήταν αγαθός, ευαίσθητος και τίμιος ο Δημήτριος, δεν ήταν ενδεδειγμένος αρχηγός μια κοινωνίας πρωτόγονων πολεμιστών, γι ‘ αυτό τον εμπόδισαν οι δυνατοί κοτζαμπάσηδες της Πελοποννήσου.

Στη Στερεά Ελλάδα η κατάσταση ήταν διαφορετική. Υπήρχε στρατιωτική οργάνωση, τα αρματολίκια προκάλεσαν διάσπαση των δυνάμεων των Ελλήνων. Οι Έλληνες πολυάριθμοι από τους Τούρκους κυριαρχούσαν στην ύπαιθρο και πολιορκούσαν τις οχυρωμένες πόλεις και τα κάστρα, Αθήνα, Λειβαδιά, Σάλωνα, Ναύπακτο, Αντίρριο. Εφάρμοσαν με επιτυχία την τακτική του κλεφτοπόλεμου, κυρίως στη Δυτική Στερεά Ελλάδα, τη μόνη στρατιωτική τακτική που τους κληροδοτήθηκε από το παρελθόν.

Στην Κρήτη, όταν πληροφορήθηκαν για τα επαναστατικά κινήματα της ηπειρωτικής Ελλάδας οι Τούρκοι αγάδες έγιναν πιο πιεστικοί. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν οι Σφακιανοί, ήταν ανδρείοι και πολεμικοί, αλλά απολίτιστοι και άγριοι, όπως οι Μανιάτες. Η ζωή τους ήταν απομονωμένη, ακοινώνητη και σχεδόν ελεύθερη. Η αργή κοινωνική οργάνωση του νησιού ήταν δυσμενής παράγοντας για τον προσηλυτισμό μελών στη Φιλική Εταιρεία, για την εξάπλωση και την προετοιμασία του επαναστατικού κινήματος.

Οι κάτοικοι των ναυτικών νησιών, Σπετσών, Ψαρών και Ύδρας μετέτρεψαν τα εμπορικά τους πλοία σε πολεμικά έδωσαν πνοή ελευθερίας και στα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, εκτός από τα νησιά που βρίσκονταν στο στόμιο του Ελλησπόντου: Ίμβρο, Τένεδο, Λήμνο και Λέσβο. Χάρη στη σύμπραξη των ναυτικών νησιών οι Έλληνες διέδωσαν την επανάσταση στο Αιγαίο και στις βορειότερες ελληνικές χώρες. Ο ελληνικός στόλος εμπόδισε την εξουσία των Τούρκων στα παράλια της Πελοποννήσου.

Η ελληνική επανάσταση μεταδόθηκε στη Θεσσαλία, την Ήπειρο και τη Μακεδονία, όχι όμως σε όλες τις περιοχές με ευνοϊκή έκβαση. Υπήρχε κακή οργάνωση των στρατιωτικών σωμάτων και ασυντόνιστες επιχειρήσεις. Σημαντική ήταν η υπεροχή του ελληνικού στόλου, κρατώντας ελεύθερα τα ελληνικά νησιά. Η αδυναμία του τουρκικού στόλου οδήγησε σύντομα και στην καταστροφή του. Στις συγκρούσεις τους οι Έλληνες κάνουν χρήση μπουρλότων και διακρίνονται για την τόλμη και τη ναυτική τους εμπειρία. Ξεχωρίζουν ο Δημήτριος Παπανικολής και ο Κωνσταντίνος Κανάρης.

Πολλαπλά ωφέλιμη ήταν η αρωγή που πρόσφερε η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, έχοντας γίνει ήδη μέλος της Φιλικής Εταιρείας στην Κωνσταντινούπολη, που προετοίμαζε την ελληνική επανάσταση, και όντας η μόνη γυναίκα που μυήθηκε σε αυτή -στον κατώτερο βαθμό μύησης αφού οι γυναίκες δεν γίνονταν δεκτές- καθώς γυρνούσε στις Σπέτσες, αγόραζε μυστικά όπλα και πολεμοφόδια από τα ξένα λιμάνια, τα οποία μετά έκρυβε στο σπίτι της, ενώ ταυτόχρονα ξεκίνησε την κατασκευή του πλοίου ‘’Αγαμέμνων’’ της ναυαρχίδας της, η οποία ολοκληρώθηκε το 1820. Για τη ναυπήγηση του ΄΄Αγαμέμνονα’’ καταγγέλθηκε στην Υψηλή Πύλη ότι ναυπήγησε κρυφά πολεμικό πλοίο, αλλά η Μπουμπουλίνα κατάφερε να ολοκληρώσει την κατασκευή του δωροδοκώντας τον απεσταλμένο Τούρκο επιθεωρητή στις Σπέτσες και πετυχαίνοντας την εξορία αυτών που την κατήγγειλαν.

Αξίζει να σημειωθεί, πως στην Ελληνική Επανάσταση, τα τσελιγκάτα βοήθησαν στον αγώνα της ανεξαρτησίας. Οι Σαρακατσάνοι, ελληνική νομαδική φυλή, ήταν τα στηρίγματα της κλεφτουριάς, είχαν παλικαριά και ήταν ενεργή η συμμετοχή τους. Κάθε οικογένεια είχε δώσει κι από έναν κλέφτη. Κλέφτες και αρματολοί είχαν σκοπό της ζωής του να απελευθερώσουν το Γένος. Άξιοι αγωνιστές των μαχών με πρωτεργάτη τον Κατσαντώνη, πολεμιστής και καπετάνιος των Αγράφων και των Τζουμέρκων. Ανυπότακτοι, λοιπόν, ο Καραϊσκάκης, ο Δίπλας, ο Φαρμάκης, ο Χασιώτης, ο Λεπενιώτης, ο Τσόγκας, ο Λιάκος, ο Αραπογιάννης και πολλοί ακόμη, επέλεξαν μια ζωή δύσκολη στα βουνά υπερασπιζόμενοι τις αξίες της πατρίδας. Όπως έγραψε και ο Ρήγας Φεραίος: ‘’Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή’’.

Το σύνθημα της επανάστασης, «Ελευθερία ή θάνατος», έγινε το εθνικό σύνθημα της Ελλάδας. Από το 1838 η 25η Μαρτίου καθιερώθηκε ως επέτειος εορτασμού της έναρξης της επανάστασης, ως ημέρα εθνικής εορτής και αργίας. Χρόνια Πολλά σε όλους τους Έλληνες!

Αφού μιλήσαμε στα παιδιά για την διπλή γιορτή της Ελλάδας πραγματοποιήθηκε παρέλαση και χορός  στον χώρο του σχολείου!

Σήμερα  μικροί και μεγάλοι ντυμένοι  μασκαράδες χορέψαμε στον ρυθμό των Αποκριών!

Το  έθιμο  του  πετάγματος  του  χαρταετού

Την Kαθαρά  Δευτέρα το  έθιμο του  πετάγματος  του  χαρταετού  δίνει  χαρά  σε  μικρούς  και  μεγάλους . Όταν  ο  καιρός  είναι  καλός  , ο  ουρανός  γεμίζει πολύχρωμους  χαρταετούς που  συναγωνίζονται  ποιος  θα πετάξει  πιο  ψηλά . Όποιος  δεν  έχει  πετάξει  ποτέ  στη  ζωή  του  χαρταετό , ίσως δεν   κατάφερε  να  στρέψει  το  βλέμμα  του  τόσο  ψηλά   , όσο χρειάζεται , για  να  θαυμάσει  το  μεγαλείο  της  θείας  δημιουργίας !

Ποιος  όμως  είναι  ο  συμβολισμός  αυτού  του  εθίμου ;

Το πέταγμα  του  χαρταετού  στη  Ελλάδα  γίνεται  παραδοσιακά  την  Καθαρά  Δευτέρα . H Kαθαρά  Δευτέρα  κατά  την  Ορθόδοξη  Εκκλησία  είναι η  μέρα  που  ο  άνθρωπος  καθαρίζεται  ψυχικά  και  σωματικά  και  προετοιμάζεται για  τη  μεγάλη  νηστεία  της  Μεγάλης Σαρακοστής. Το  πέταγμα  του  χαρταετού  τη  μέρα  εκείνη   συμβολίζει  την  ανάγκη  του  ανθρώπου  για  πνευματική  και  ψυχική  « εξύψωση »  στα  ουράνια .

Από  που  προέρχεται  το  έθιμο  του  πετάγματος  του  χαρταετού ;

Ο  χαρταετός  φαίνεται  να  πέταξε  για  πρώτη  φορά γύρω  στο  200 π.Χ  στην  Κίνα  και  στη  Μαλαισία . Στην  Ευρώπη  ήρθαν  γύρω  στο  1400  μ.Χ. από  Ευρωπαίους  εξερευνητές που  ταξίδευαν  στην  Ασία .Κατά  τους  δύο  Παγκόσμιους  Πολέμους  χρησιμοποιήθηκαν  ως  συσκευές  παρατήρησης .

Τα  ονόματα  των  χαρταετών

Τα  ονόματα  των  χαρταετών  ποικίλουν  από  χώρα  σε  χώρα . Στην  Αγγλία  ονομάζεται  κάιτ , από το  όνομα  ενός  υπέροχου  πουλιού. Στην  Ιαπωνία  τάκο που  σημαίνει  χταπόδι ,  από  τους  πολλούς  σπάγκους  που  κρέμονται  από  αυτόν. Στο  Μεξικό  παραλότε που  σημαίνει  πεταλούδα  , στη  Γερμανία ντράχεν που  σημαίνει δράκος , στην  Ελλάδα  χαρταετός και  στη  Σμύρνη  του  προηγούμενου  αιώνα  τσερκένι .

Κατασκευή  του  χαρταετού

Η χειροποίητη  κατασκευή του  χαρταετού  ήταν  μία  πραγματική  ιεροτελεστία . Πρόκειται  για  κατασκευή  με  ελαφριά  υλικά που  σκοπό  έχει  να  πετά  ψηλά στον  ουρανό με  τη  βοήθεια  του  αέρα . Αρχικά  ο  χαρταετός  κατασκευαζόταν  με  ξύλινο  σκελετό  και  χαρτί  . Σήμερα  όσοι  είναι  χειροποίητοι  φτιάχνονται  από  καλάμια, ένα  φυσικό ελαφρύ  υλικό , ενώ  οι  βιομηχανοποιημένοι κατασκευάζονται  από  ξύλο  ή  πλαστικό  και  ντύνονται  με  πλαστικό  ή  χαρτί .Τα  βασικά  στοιχεία  ενός  χαρταετού  είναι  :

• Ο  κεντρικός  άξονας
• Οι  βοηθητικοί  άξονες που  τοποθετούνται  σταυρωτά  πάνω  από  τον  κεντρικό  άξονα
• Το  χαρτί  ή  το  πλαστικό  που  ντύνουμε  το  χαρταετό

πηγή:google

Με την σειρά μας και εμείς με τα παιδιά αφού μιλήσαμε για το έθιμο του χαρταετού πετάξαμε τον δικό μας χαρταετό!

Η Καθαρά Δευτέρα πλησιάζει και δεν υπάρχει παιδί που να μην περιμένει πως και πώς να πετάξει τον χαρταετό του ψηλά στον ουρανό. Χαρταετοί μεγάλοι, μικροί, με διάφορα χρώματα και σχέδια, με τις ζωηρές ουρές τους, όλοι έχουν τη θέση τους στο γαλάζιο τ’ ουρανού.
Με τα παιδιά της τάξης φτιάξαμε κι εμείς τον δικό μας χαρταετό!

Μικροί και μεγάλοι τιμήσαμε την Τσικνοπέμπτη όπως της αξίζει! Φάγαμε,χορέψαμε και διασκεδάσαμε!

Στα πλαίσια του εργαστηρίου δεξιοτήτων τα παιδιά φτιάξανε ομαδικό κολάζ με θέμα τα ζώα.

Τα παιδιά της τάξης με αφορμή τη γιορτή των Αποκριών που πλησιάζει φτιάξανε ομαδικά έναν κλόουν!

Με αφορμή την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου μιλήσαμε με τους μαθητές για το πόσο σημαντικό είναι να μοιραζόμαστε την αγάπη! Και στη συνέχεια φτιάξαμε το δέντρο της αγάπης!