Nα τα πούμε;

Το τραγούδι του «Λαζάρου»

Στα  χωριά του Πηλίου, το έθιμο του Λαζάρου δεν έχει σβήσει. Οι Λαζαρίνες, κορίτσια του δημοτικού συνήθως, στολίζουν αποβραδίς ή πρωί πρωί τα «κουφ’νάκια» (καλαμένια καλαθάκια) τους με πασχαλιές, βιολέτες, καμέλιες, ανεμώνες, κρίνους κι άλλα εποχικά  λουλούδια. Μετά, με τα καλαθάκια στα χέρια, βγαίνουν και γυρνούν τα σπίτια του χωριού τους για να τραγουδήσουν.  Οι νοικοκυρές φιλεύουν τα κορίτσια χρήματα, αυγά (άσπρα που θα βαφούν κόκκινα τη Μ. Πέμπτη) και γλυκά που τα  βάζουν μέσα στο καλαθάκι.

Λένε «το Λάζαρο» σε μια από τις δυο παραλλαγές:

Α) Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια

κορασίδες μας σταυρό σταθείτε

να τιμήσουμε τον Αϊ Αφέντη.

-Χαίρε αφέντη μας, χαίρε καλέ μας

το χαρτάκι σου τι σόι γράφει;

Γράφει λεμονιά και κυπαρίσσι

Άγιος Θόδωρος, Άγιος Δημήτρης

Άγιος Στρατηγός να μας φυλάει.

Οι κοτίτσες σας αυγά γεννούνε

οι φωλίτσες δεν τα χωρούνε

δώστε και σε μας να τα χαρούμε!

Β) Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια

ήρθε η Κυριακή που τρων τα ψάρια

Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι

ήρθε η μάνα σου από την πόλη

σούφερε χαρτί και κομπολόι.

Οι κοτίτσες σας αυγά γεννούνε

οι φωλίτσες δεν τα χωρούνε

δώστε και σε μας να τα χαρούμε!