Από το ημερολόγιο του σχολικού μας κήπου…

Επιτέλους έφτασε η ώρα για τη συλλογή της πατάτας, η χαρά μας ήταν απερίγραπτη!
Με τα χέρια μας σκάβαμε το χώμα και βγάζαμε τους αγαπημένους μας καρπούς, αποτέλεσμα φροντίδας, υπομονής και συνεργασίας. Τα γέλια και οι φωνές μας ακούγονταν παντού, καθώς ο ένας μετά τον άλλο έβρισκε τη δική του «μεγάλη» πατάτα.
Οι στιγμές εκείνες μας έκαναν να νιώσουμε πραγματικοί μικροί αγρότες.
Ήταν μια εμπειρία μάθησης και χαράς. Μάθαμε πως τίποτα δεν είναι τυχαίο, αλλά πως με κόπο και αγάπη μπορούμε να απολαύσουμε ό,τι μας χαρίζει η φύση.

Η εμπειρία αυτή μας έμαθε πως με συνεργασία, φροντίδα και υπομονή μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Ευχόμαστε ο κήπος μας να συνεχίσει να δίνει χαρά και καρπούς και στις επόμενες χρονιές και τάξεις!