Κυριακή, 15 Απριλίου 2018
«ΤΟ ΜΕΓΑ ΠΑΣΧΑ»
Χριστός Ανέστη! Ανοίγουν
κι’ υμνολογούν τα χείλη,
εχθροί και φίλοι σμίγουν
και γίνοντ’ όλοι φίλοι.
Χριστός στο θρόνο ανέβη
κι’ αγάπη βασιλεύει.
Ο θάνατος εχάθη
ο άδης ενικήθη.
Εσκόρπισε τα πάθη
κι’ ενδόξως ανεστήθη
ο Λυτρωτής του κόσμου,
ο Πλάστης και Θεός μου.
Ημέρα δοξασμένη,
χαρμόσυνη, μεγάλη.
Η φύσις ανθισμένη
«Χριστός ανέστη» ψάλλει.
Κώδων χαράς σημαίνει
Χαρήτε λυπημένοι.
Το μέγα Πάσχα σπέρνει
παντού χαρές χιλιάδες,
κόκκιν’ αυγά μας φέρνει
κι’ ολόχρυσες λαμπάδες
και πασχαλιάς λουλούδια
και ύμνους και τραγούδια.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ
Τέτοιες μέρες τα λόγια είναι περιττά. Μιλάνε τα γεγονότα από μόνα τους.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Ευάγγελος Β.
Κυριακή, 15 Απριλίου 2018
«ΔΑΣΟΣ-ΦΩΤΙΑ-ΦΥΣΗ»
«Άνθρωπε μη με πληγώνεις
με το τσεκούρι σου και
μη με αφανίζεις με τη
φωτιά σου.»
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ
Σκεφτήκαμε πόσα χρόνια χρειάζεται ένα δέντρο, αφού φυτρώσει, για να γίνει μεγάλο και ολοκληρωμένο;
Η απάντηση είναι πολλά χρόνια και εξαρτάται από το είδος του.
Σκεφτήκαμε επίσης πόσο χρόνο θέλει ένα δέντρο για να καταστραφεί;
Η απάντηση είναι ένα λεπτό απερισκεψίας.
Γιατί η φωτιά πραγματικά δε θέλει πολύ για να καταστρέψει τα πάντα αφήνοντας ερείπια.
Αν περπατήσουμε την πατρίδα μας, θ’ αντικρίσουμε ένα φαινόμενο καταστροφής. Το 70% των δασών μας, έχουν καταστραφεί από φωτιά και παράνομη υλοτομία.
Καταστράφηκε η χλωρίδα και ταυτόχρονα η πανίδα. Αυτό το θλιβερό θέαμα το συναντάει κανείς έντονο στην τεράστια οροσειρά του Ταΰγετου στην Πελοπόννησο. Ένα καταπληκτικό βουνό-οροσειρά που ήταν γεμάτο από πελώρια δέντρα και πλήθος πουλιών και ζώων κατάντησε σε λίγες μέρες έρημο τοπίο.
Δεν ακούς πλέον και δε βλέπεις τίποτα αξιόλογο, εκτός από τις άχαρες πέτρες που άντεξαν στο καμίνι της φωτιάς.
Νεκρική κατάσταση. Οι ψυχοπαθείς καταστροφείς οι σύγχρονοι πυρομανείς Νέρωνες, ας απολαύσουν «τα κατορθώματά» τους.
Ανεβαίνοντας λοιπόν τον Ταΰγετο από την ορεινή διαδρομή Καλαμάτας-Σπάρτης, ψάχνεις να βρεις ίσκιο σε κανένα πλατάνι και δε βρίσκεις πουθενά. Ακόμα και οι κρύες πηγές σταμάτησαν τη δροσιά τους.
Μέσα στην απόλυτη ερημιά ακούς απειλητικά τη φωνή του νεκρού δάσους.
«Άνθρωπε με σκότωσες. Στην ουσία σκότωσες τον εαυτό σου. Ίσκιο δεν έχεις να ξεκουραστείς. Οξυγόνο δεν έχεις ν’ αναπνεύσεις. Βροχή δεν έχεις να δροσιστείς. Πουλιά να τιτιβίζουν και να σε ψυχαγωγούν δεν έχεις. Ζώα όμορφα να βόσκουν και να τα θωρείς, δε βλέπεις. Απόλαυσε τη νέκρα. Αυτή σου αξίζει.»
Κατεβαίνοντας προς τη Σπάρτη, εκεί κοντά στον Καιάδα, ώσπου να συνέλθεις από τον έλεγχο του δάσους, αρχίζουν και ηχούν στ’ αυτιά σου μέσα στις χαράδρες οι φωνές των νεκρών Σπαρτιατών.
«Απόγονοι νεοέλληνες είστε εγκληματίες. Σκοτώνετε την πατρίδα μας. Σκοτώνετε τη γενιά σας. Σ’ αυτό το βουνό γυμναζόμασταν στα χρόνια μας για να είμαστε ετοιμοπόλεμοι. Σ’ αυτό το βουνό πίναμε τον μέλανα ζωμό και ήμασταν ευτυχισμένοι. Αυτό το βουνό αντικρίζαμε κάθε πρωί ξυπνώντας και παίρναμε δύναμη. Αυτό το βουνό εσείς το καταστρέψατε. Είστε ανάξιοι απόγονοί μας.»
Μετά την ταραχή των όσων ακούστηκαν καθόμαστε και απορούμε λέγοντας, γιατί χάθηκε η ισορροπία στη φύση;
Γι’ αυτά που ακούσαμε, χάθηκαν οι τέσσερις εποχές. Τώρα πλέον ένα αρρωστημένο καλοκαίρι μας οδηγεί στον επίσης αρρωστημένο χειμώνα. Χάθηκε η σειρά στις βροχές. Πού είναι τα πρωτοβρόχια; Πού είναι τα πλούσια χιόνια στα ψηλά μας βουνά; Πού είναι η ωραία άνοιξη; Μας εγκατέλειψαν. Γιατί; Γιατί εμείς οι άνθρωποι με την επέμβασή μας πάνω στη γη καταστρέψαμε τα πάντα. Καταστρέψαμε, χωρίς να δημιουργήσουμε κάτι. Έτσι καταστρέψαμε το μέλλον μας.
Τι αφήσαμε στους απογόνους μας;
Από την μια η καταστροφή των δασών. Από την άλλη η μόλυνση της ατμόσφαιρας και των υπογείων υδάτων από την βιομηχανία και την αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων, καθώς επίσης η ρύπανση από αεροπλάνα, πλοία, αυτοκίνητα και κάθε έργο παράνομο ολοκληρώνουν το έργο της καταστροφής.
«Οι άνθρωποι θα μείνουν
φτωχοί, γιατί δε θα έχουν
αγάπη στα δέντρα.»
Προφητεία Αγίου Κοσμά Αιτωλού
Ευάγγελος Β.