Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ξεκινήσει το 1914, αλλά η Ελλάδα είχε τηρήσει ουδετερότητα. Με την άδεια της κυβέρνησης, όμως, οι δυνάμεις της Αντάντ (των Συμμάχων) είχαν αποβιβάσει στρατεύματα στη Θεσσαλονίκη το 1915, για να υποστηρίξουν τους Σέρβους συμμάχους τους στο Μακεδονικό Μέτωπο. Το 1916 είχε ξεσπάσει στη Θεσσαλονίκη το Κίνημα της Εθνικής Άμυνας, που είχε σχηματίσει Προσωρινή Κυβέρνηση διαιρώντας την Ελλάδα, αλλά μετά την παραίτηση του Κωνσταντίνου τον Ιούλιο του 1917, η χώρα ξαναενώθηκε.

                Η Θεσσαλονίκη υπήρξε το κέντρο του λεγομένου Μακεδονικού Μετώπου, που ήταν επίσης  γνωστό και ως Μέτωπο της Θεσσαλονίκης. Το μέτωπο κάποια στιγμή σταθεροποιήθηκε και επεκτάθηκε από την ακτή της Αδριατικής στην Αλβανία μέχρι τον ποταμό Στρυμόνα, με τους Συμμάχους να συγκεντρώνουν μεγάλες δυνάμεις για να αντιμετωπίσουν τον βουλγαρικό στρατό, ο οποίος λάμβανε ενισχύσεις από τις υπόλοιπες Κεντρικές Δυνάμεις. Το Μακεδονικό Μέτωπο παρέμεινε σχετικά σταθερό, παρά τις τοπικές αψιμαχίες, μέχρι τη μεγάλη συμμαχική επίθεση τον Σεπτέμβριο του 1918 που έληξε με την παράδοση της Βουλγαρίας και την απελευθέρωση της Σερβίας.

                Ο A’ Παγκόσμιος πόλεμος έφερε στη Θεσσαλονίκη έναν καινούργιο, πολύχρωμο πληθυσμό: Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί, Σκωτσέζοι, Ινδοί, Αφρικανοί, με τις χαρακτηριστικές στολές τους, είχαν κατακλύσει την πόλη.

                «Οι Γάλλοι ήσαν πολύ αγαπητοί στους Έλληνες, αλλά προ πάντων στους Εβραίους… η κοινή γλώσσα που μιλούσαν βοήθησε πολύ να δημιουργηθούν σχέσεις στενές μεταξύ τους… Οι Εγγλέζοι αποτελούσαν το άλλο αγαπητό σκέλος του στρατού… το μοναδικό τραγούδι που είχαν μάθει να λένε ήταν το Tipperary. Κι αυτό είχε γίνει μαζί με τη Madelon ένα σύμβολο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου… τις Κυριακές, στην πλατεία του Λευκού Πύργου, μια περίφημη ιταλική μπάντα έπαιζε ολόκληρα κοντσέρτα συμφωνικής μουσικής»(Γ. Βαφόπουλος).

Ένα άλλο σημείο που εμφανιζόταν τις Κυριακές μπάντα ήταν η Πλατεία Ελευθερίας

Η βόλτα στον Λευκό Πύργο επικεντρωνόταν σ’ ένα αξιοπερίεργο θέαμα, ένα τεράστιο Ζέπελλιν που είχε καταρριφθεί λίγο έξω από την πόλη. Οι πολυάριθμες απεικονίσεις του συνιστούν και την πιο χαρακτηριστική εικόνα της Θεσσαλονίκης στον πόλεμο. Όπως και το καταρριφθέν Γερμανικό Άλμπαντρος…