Ο στίχος του Σολωμού μού έρχεται στο μυαλό καθώς θυμάμαι τη χθεσινή-σημερινή γιορτή του σχολείου μας για το Πολυτεχνείο. Και δικαίως, αφού “μεσούσης της εορτής” (από άλλο ποίημα είναι αυτό αλλά πού να σας τα εξηγώ όλα!) κι ενώ είχε πια απομακρυνθεί το “Τρελοβάπορο” του Ελύτη που με τόση επιτυχία μάς παρουσίασαν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Δ τάξεως του σχολείου μας κι είχε αρχίσει η θεατρική παράσταση “Ο Τυρρανούλης στην Ελευθερούπολη” που έγραψε-διασκεύασε η δασκάλα της τάξεως κα Γλυκερία Στεργίου ξαφνικά ένιωσα το σύμπαν να κουνιέται.

Το Αιγαίο Πέλαγος του τρελοβάπορου είχε χαθεί από την οθόνη και ο Τυραννούλης, που χτυπούσε απειλητικά το πόδι του επί σκηνής ζητώντας να κυβερνήσει με το έτσι θέλω την πόλη δεν ήταν πια και κανένα θηρίο για να ταρακουνάει την αίθουσα τελετών του σχολείου μας! Μάλλον το αντίθετο! Ζαλίζομαι, σκέφτηκα αλλά το ίδιο είπε και ο ηχολήπτης δίπλα μου. Τι στο καλό; Συγχρονισμένη ζαλάδα όπως λέμε συγχρονισμένη κολύμβηση;!
Τελικά δεν ήταν ο Τυραννούλης, δεν ήταν τα απόνερα του τρελοβάπορου ήταν ο ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ!
Κι έτσι, ο Διευθυντής του σχολείου μάς έβγαλε άρον άρον έξω γιατί το κτήριο του σχολείου είναι της γενιάς του 30. Πράγμα που είναι τιμή για έναν ποιητή (να ανήκει στη γενιά του 30!) αλλά ίσως όχι για ένα κτήριο (Mη μου αγριεύετε, κύριοι αρχαιολόγοι!)
Και η γιορτή διεκόπη !!!!!
Και κλάμα οι μαθητές! Τρόπος του λέγειν δηλαδή αλλά να έχεις μείνει με το μικρόφωνο στο χέρι, ο Τάσος με τα ζυμάρια του, άλλος με τη γλάστρα του ….
Τελικώς, η γιορτή έλαβε χώρα σήμερα. Και αφού οι κάτοικοι της Ελευθερούπολης έδιωξαν τον Τυρρανούλη ανέλαβαν οι μαθητές του Ε1 να μας παρουσιάσουν με το δικό τους τρόπο τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Στην οθόνη δεν ήταν πια ο Τυρρανούλης αλλά τα πραγματικά τανκς, οι δικτάτορες και τα παιδιά του Πολυτεχνείου που μάχονταν για Ελευθερία.
Δύο θαυμάσια ποιήματα του Μανόλη Αναγνωστάκη και του Τάσου Λειβαδίτη συμπλήρωσαν τη γιορτή ενώ στο τέλος “κατ’ απαίτησιν πολλών τηλεθεατών” όπως έλεγαν παλιά στην τηλεόραση (όταν μιλούσαν ελληνικά) παρουσιάστηκε ξανά το Τρελλοβάπορο.
Η γιορτή μας τέλειωσε με τον Έθνικό Ύμνο κι εμείς συνεχίσαμε κανονικά τα μαθήματά μας!
Και του χρόνου, χωρίς σεισμούς! Με δημοκρατία, ειρήνη και προκοπή!