Στα πλαίσια του πολιτιστικού Προγράμματος «Γνωρίζω την πόλη μου» που υλοποιούν φέτος τα τμήματα Γ1 και Γ2 του σχολείου μας αποφασίσαμε με τις δασκάλες μας κα Πουρνάρα Ζέτη και Πηλίου Φωτεινή να επισκεφτούμε τη μακροβιότερη εφημερίδα που εκδίδεται στην πόλη μας (από το 1886!) την «Πελοπόννησο».
Χωριστήκαμε λοιπόν σε ομάδες, μαζέψαμε παλιές αλλά και πρόσφατες εφημερίδες, τις διαβάσαμε, τις σχολιάσαμε, επιλέξαμε το άρθρο που μας εντυπωσίασε περισσότερο και κάθε μια ομάδα το έκοψε, το κόλλησε σε χαρτόνι και το σχολίασε με το δικό της ιδιαίτερο τρόπο.
Δεν μείναμε όμως στο διάβασμα! Σκεφτήκαμε να γράψουμε κιόλας! Έτσι αφού διαλέξαμε ως θέμα την Πάτρα ως πόλη των ονείρων μας γράψαμε κι από ένα άρθρο για το πώς η πόλη μας θα μπορούσε να γίνει μια ονειρεμένη πόλη. Έλα όμως που τον να την ονειρευτούμε απλώς δε φθάνει. Έτσι γράψαμε γράμματα στον δήμαρχο προτείνοντας λύσεις που δεν κοστίζουν (δύσκολες βλέπεις εποχές για έξοδα και τόσα δα να χρειάζονται τσαφ! πετιέται το αίτημά σου στον κάλαθο των αχρήστων!) και θα κάνουν την πόλη μας ομορφότερη έστω και κατά λίγο.
Με όλο αυτό το υλικό «υπό μάλης» καβαλήσαμε τον προαστιακό με ήσυχη την οικολογική συνείδησή μας, και μια και δυο βρεθήκαμε στην εφημερίδα Πελοπόνησσος. Μην την ψάξτε στη Μαιζώνος κοντά στην Παπαφλέσσα, έχει πάψει από καιρό να είναι γειτόνισσά μας. Την επισκεφθήκαμε στα καινούργια της γραφεία στην οδό Γκότση κοντά στο παλιό Αρσάκειο. Σε ένα νεοκλασσικό κτήριο, χαμογελαστοί οι δημοσιογράφοι (συντάκτες είναι το σωστότερο και μη φοβάστε δεν κάνουν συντακτικό!) μας περίμεναν να μας ξεναγήσουν.
Ξεφυλλίσαμε τόμους με παλιές εκδόσεις (καλά πώς την κρατούσαν όλη την εφημερίδα ανοιχτή οι παππούδες μας; Αυτή ήταν ολόκληρο σεντόνι!) και είδαμε το καινούργιο σχήμα που πλέον εκδίδεται η εφημερίδα. Μάθαμε για τον ηλεκτρονικό τρόπο ετοιμασίας της καθώς και για το πόσο άλλαξε (και) αυτός ο κλάδος με την εισβολή του ηλεκτρονικού υπολογιστή αλλά και του διακδικτύου. Η κα Ριζογιάννη, η δημοσιογράφος που μας ξενάγησε δεν έπαυε να απαντά στις ερωτήσεις μας.
Και θέλετε και τη συνέχεια; Μας άνοιξε η όρεξη. Σκεφτήκαμε να γίνουμε κι εμείς δημοσιογράφοι φτιάχνοντας τη δική μας σχολική εφημερίδα. Η συνέχεια επί του πιεστηρίου(αχ τι σου κάνει η συνήθεια!) επί της οθόνης ήθελα να πω.
Αφήστε μια απάντηση