Φέτος εντάξαμε στο εκπαιδευτικό  πρόγραμμα των  Ολοήμερων τμημάτων τα “Βήματα για τη ζωή”(Συγγραφέας Ν.Κουρμούση,επιστημονική επιμέλεια Β. Κούτρας).

Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ψυχικής υγείας που σκοπό έχει την απόκτηση  ατομικών και κοινωνικών δεξιοτήτων και κυρίως την ψυχική ενδυνάμωση των παιδιών.
Στόχος: Να διδαχθούν τον τρόπο να σκέφτονται και να αποκτήσουν τις δεξιότητες εκείνες, που θα τα βοηθήσουν να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους,  να αποφεύγουν τις συγκρούσεις, και να παίρνουν σωστές αποφάσεις για να λύνουν τα προβλήματά τους.
Προσδοκώμενα αποτελέσματα:

• ανάπτυξη δεξιοτήτων φιλίας
• ανάπτυξη συνεργασίας και ικανότητας συγκέντρωσης και προσοχής
• καλλιέργεια αυτοεκτίμησης
• αποφυγή θυματοποίησης καθώς και λεκτικής και σωματικής επιθετικότητας
• ανάπτυξη ενσυναίσθησης

Είναι επίσημο αξιολογημένο πρόγραμμα, ενταγμένο στο πρόγραμμα σπουδών του Παιδαγωγικού τμήματος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και υποστηρίζεται από τον Ο.Κ.Α.Ν.Α και την UNISEF.

Οι γονείς ενημερώνονται για την πορεία του προγράμματος  μέσα από επιστολές που λαμβάνουν σε κάποια μαθήματα και παίρνουν πληροφορίες  σχετικά με τις δεξιότητες που μαθαίνει το παιδί τους αλλά και υποδείξεις για να υπάρχει συνέχεια του προγράμματος στο σπίτι, ώστε το παιδί να εσωτερικεύσει αυτές τις δεξιότητες. Επίσης κάθε Παρασκευή, όταν τελειώνει η “θητεία “του κάθε βοηθού, κάποιος από την οικογένεια του προσκαλείται στην τάξη, ώστε να μας μιλήσει για το παιδί -βοηθό και να μάθουμε περισσότερα για αυτόν/ή. Καθώς το πρόγραμμα έχει εφαρμοστεί ξανά στο παρελθόν έχει αποδειχτεί ότι τόσο το παιδί βοηθός όσο και το μέλος της οικογένειας που έρχεται το απολαμβάνουν πολύ!!Και η υπόλοιπη ομάδα φυσικά!

Στα δύο πρώτα μαθήματα γνωρίσαμε τι είναι οι φιλοφρονήσεις, το ρόλο του βοηθού και το δίπλωμα του, που θα γράφουμε τις φιλοφρονήσεις μας προς αυτόν.

Λήψη αρχείου

Ο βοηθός προκύπτει από κλήρωση, την αρχική την κάνει η εκπαιδευτικός και τις επόμενες ο εκάστοτε βοηθός. Τα ονόματα των παιδιών υπάρχουν σε καρτέλες και στα αντίστοιχα κουτιά :ΕΓΙΝΑ ή ΔΕΝ ΕΓΙΝΑ ΒΟΗΘΟΣ

Ο κάθε βοηθός ετοιμάζει μια παρουσίαση του εαυτού του και μαζί με τα αγαπημένα του αντικείμενα(βιβλίο, παιχνίδι, φωτογραφίες του)μας συστήνεται ώστε να τον γνωρίσουμε καλύτερα.

Λήψη αρχείου

Στο τρίτο μάθημα αδράξαμε την ευκαιρία να θυμηθούμε τους κανόνες και να ενημερώσουμε έναν από τους ήρωες-γαντόκουκλες του προγράμματος για αυτούς, το βατραχάκι, Κόρκι. Ζωηρός, παρορμητικός όρμησε στην τάξη μας άρχισε να ενοχλεί και να τσιμπάει τα παιδιά από τη χαρά του…δικαιολογημένα ,αφού δεν έχει ξαναπάει σχολείο και δεν γνωρίζει τα “Κανόνια”(έτσι αποκαλούσε τους κανόνες)…

 

Για το λόγο αυτό ζωγραφίσαμε κι εμείς σε ζευγάρια τους κυριότερους κανόνες που πρέπει να θυμάται, και με το νέο λογισμικό κατάλληλο για τη προσχολική ηλικία που εκπονήθηκε από το Πανεπιστήμιο Πατρών ,το λογισμικό Εlpeida δημιουργήσαμε ένα μικρό “οδηγό κανόνων” για το μικρό μας φίλο

Λήψη αρχείου

Από την αρχή του σχολικού έτους έχουμε ζωγραφίσει τον “ήλιο των κανόνων” για να φωτίζει την καθημερινότητα μας κι έτσι θα τους θυμάται κι ο Κόρκι…

Στην πρώτη ενότητα του Προγράμματος επεξεργαζόμαστε έννοιες όπως:

1)Είναι/ δεν είναι …   ή και ….αλήθεια ή ψέματα,

2)Κάνε μην κάνεις../ Αν πω..

3)Διαχείριση περισπασμών. Με ακούτε;

4)Μερικοί/ Όλοι

Έννοια: Άν-Τότε, Γιατί- Επειδή

Η έννοια του ΑΝ κάνουμε κάτι ΤΟΤΕ μπορεί να συμβεί κάτι άλλο, φαίνεται απλή για τους ενήλικες όμως ,τα παιδιά χρειάζονται αρκετές δραστηριότητες για να την κατακτήσουν καλύτερα. Εκτός από αυτές που προτείνονται στο μάθημα  βοήθησε πολύ η παρουσίαση που ακολουθεί, στην οποία στηριχτήκαμε για να συζητήσουμε την συγκεκριμένη έννοια:

Λήψη αρχείου

Στο μάθημα αυτό επίσης εξασκηθήκαμε στη χρήση του ¨ΓΙΑΤΙ;¨όταν ρωτούμε και του “ΕΠΕΙΔΗ “όταν αιτιολογούμε. Στο υλικό του προγράμματος υπάρχουν φωτογραφίες ενός λυπημένου κι ενός χαρούμενου παιδιού και  δώσαμε πολλές απαντήσεις στην ερώτηση “Γιατί νιώθει χαρά/λύπη;” .Για να αξιολογήσουμε πώς αντιλαμβανόμαστε τις παραπάνω έννοιες δόθηκαν και φύλλα εργασίας:

(To παραπάνω φύλλο εργασίας είναι ιδέα που πήραμε από το ιστολόγιο της συναδέλφου Καλλιόπης Παπουτσάκη

Έννοια: Προτού-αφότου

Οι χρονικές έννοιες δεν είναι πολύ εύκολο να κατακτηθούν από τα παιδιά.Χρειάζεται καθημερινή επανάληψη και χρήση των όρων αυτών για να εξοικειώνονται περισσότερο. Η καμηλοπάρδαλη Μελίτσια και ο Γκίλμπο ο πίθηκος (οι γαντόκουκλες)μας επισκέφτηκαν και μας έδειξαν με ένα μικρό διάλογο πώς χρησιμοποιούμε αυτές τις έννοιες. Κατόπιν χρησιμοποιήσαμε το εκπαιδευτικό υλικό του μαθήματος για να βάλουμε στη σωστή σειρά τα γεγονότα…Ο βοηθός έδειξε κάποιες κινήσεις και έκανε ερωτήσεις του τύπου “Τι έκανα προτού χτυπήσω παλαμάκια; τι έκανα αφότου έπιασα τη μύτη μου;”

Πολύ μας βοήθησαν εκπαιδευτικά παιχνίδια που ετοίμασαν οι εκπαιδευτικοί τα οποία έπαιξαν τα παιδιά σε ζευγάρια. Τα παιχνίδια υπάρχουν στους παρακάτω συνδέσμους:

https://learningapps.org/watch?v=psdzvndnt24

 

Mε το φύλλο εργασίας που δόθηκε και το πως τα παιδιά το συμπλήρωσαν αξιολογήθηκε τι κατανόησαν σχετικά με τις έννοιες αυτές:

Έννοια: Ίδιο-Διαφορετικό 

Mε την κατανόηση των εννοιών αυτών θα εισαχθούμε σταδιακά στη διαφορετικότητα, με την οποία θα ασχοληθούμε σε επόμενο μάθημα. Αρχικά γίναμε ομάδες με βάση ένα μας χαρακτηριστικό: το ίδιο χρώμα των μαλλιών μας ή των ματιών μας, των παπουτσιών μας κτλ…Παρατηρήσαμε ότι η δυναμική των ομάδων μας μπορεί να αλλάξει με βάση το κριτήριο κι έτσι να μην ανήκουμε μόνο σε μια ομάδα…

Πολύ διασκεδάσαμε όταν γίναμε κρίκοι στην “αλυσίδα της ομοιότητας”. Κάθε παιδί με βάση κάποιο κοινό εξωτερικό χαρακτηριστικό του γινόταν κρίκος της ανθρώπινης αλυσίδας με το προηγούμενο παιδί .

Αλήθεια, μπορούμε να μαντέψουμε ποιο παιδί μας μιλάει ακούγοντας την διαφορετική φωνή του καθενός; Παιχνίδι που τους άρεσε και τα πήγαν περίφημα:

Με υλικό που βρήκαμε από το διαδίκτυο και κάποιο που φτιάξαμε οι εκπαιδευτικοί εξασκηθήκαμε περισσότερο: Αρχικά ατομικά και αργότερα σε ζευγάρια βρήκαμε τι είναι διαφορετικό από το υπόλοιπο σύνολο και το σκεπάσαμε με ένα καπάκι.

Το υλικό μπορείτε να δείτε εδώ:

Λήψη αρχείου

Λήψη αρχείου

Με τη βοήθεια του εκπαιδευτικού προγράμματος GCompris βρήκαμε και εντοπίσαμε τις διαφορές σε διάφορες εικόνες:

Τέλος με “ανοιχτό” φύλλο εργασίας αξιολογήσαμε πόσο καλά κατανόησαν τα παιδιά τη συγκεκριμένη έννοια:

Έννοια: Διαφορετικότητα και μοναδικότητα

Είμαστε διαφορετικοί αλλά και μοναδικοί ! Το δωδέκατο μάθημα του προγράμματος  «Βήματα για τη Ζωή» αναφέρεται στην διαφορετικότητα και την μοναδικότητα των ανθρώπων. Κανένας άνθρωπος δεν είναι εντελώς ίδιος με κάποιον άλλο. Βλέπουμε τα πράγματα με τον ίδιο ή διαφορετικό τρόπο, έχουμε κοινά και διαφορετικά χαρακτηριστικά. Παρακολουθήσαμε την ιστορία της Αργυρώς. Λίγο πριν το τέλος του βίντεο σταματήσαμε και συζητήσαμε ποια ίδια πράγματα μπορούμε να κάνουμε με την Αργυρώ..Ποια συναισθήματα έχουμε ίδια με την Αργυρώ..Μεγάλη η έκπληξή τους όταν είδαν το τέλος της ιστορίας. Η Αργυρώ είναι στο αμαξίδιο, αυτό είναι το μόνο διαφορετικό που έχει …Φτιάξαμε τις ταυτότητες μας που δείχνουν τα δικά μας μοναδικά εξωτερικά χαρακτηριστικά:

Έχουμε όμως και διαφορετικές απόψεις,διαφορετικό τρόπο σκέψης…ανάλογα με το σημείο από όπου κοιτάμε,τη σκοπιά του…Τοποθετήσαμε ένα κουτί στο οποίο ανοίξαμε τρύπες σε διάφορες πλευρές και μέσα βάλαμε ένα από τα πλαστικά σπιτάκια από τα παιχνίδια μας. Ανάλογα από ποια μεριά κοιτούσαν το αντικείμενο ανέφεραν τι έβλεπαν…άλλος τη σκεπή του ,άλλος το παράθυρο …όμως αυτό ήταν το ίδιο σπιτάκι!Σημαντικό λοιπόν να δεχόμαστε ότι  είναι δυνατόν κάτι  να έχει διάφορες οπτικές γωνίες και είναι σεβαστό πώς ο καθένας μας θα το εκλάβει. Ακόμα και το νούμερο 3,ανάλογα το πώς το κοιτάς μπορεί να είναι ω ή ε…

ΕΝΟΤΗΤΑ:ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Μάθημα 16ο:Τι είναι τα συναισθήματα; Πώς νιώθουν οι άνθρωποι;Με ποιο τρόπο μπορούμε να το μαντέψουμε;

Βοηθός μας από σήμερα ο Φίλιππος. Μας παρουσίασε τον εαυτό του και τα αγαπημένα του αντικείμενα και έπειτα ανέλαβε τα καθήκοντά” του…

Στο πρώτο αυτό μάθημα υλοποιήθηκαν κάποιες από τις δραστηριότητες του βιβλίου, καθώς ο χρόνος στο ολοήμερο είναι πιο περιορισμένος.. “Γνωρίζετε τι είναι τα συναισθήματα”; ήταν η ερώτηση-αφόρμηση και τα παιδιά γνώριζαν ήδη και τι είναι και ονόμασαν αρκετά από αυτά…Εστιάσαμε στο πώς αντιλαμβανόμαστε τα συναισθήματα ,με την ακοή και την όραση. Αφού έδειξε ο βοηθός κάποια, ψιθύριζε στο αυτί των παιδιών ποιο ήθελε να αναπαραστήσουν κι εκείνα ανταποκρίνονταν στο ρόλο τους…Πώς μπορούμε να καταλάβουμε τι αισθάνεται κάποιος που δεν βλέπουμε;

Από την παρουσίαση που φαίνεται στο παρακάτω λινκ συζητήσαμε  τους πίνακες ζωγραφικής σήμερα…Πώς καταλαβαίνουμε τι νιώθουν αυτοί που απεικονίζονται; ποια μέρη του σώματος μας βοηθούν να καταλάβουμε; Πώς συνεισφέρουν τα μέρη του προσώπου στην έκφραση των συναισθημάτων μας;

Δείτε την παρουσίαση εδώ

Ρίχνοντας το ζάρι των συναισθημάτων   είχαμε την ευκαιρία να εκφράσουμε στην παρεούλα πότε νιώθουμε τα συναισθήματα που απεικονίζονται στο ζάρι:

Λίγο πριν αποχωρήσουμε, μοιραζόμαστε με τους φίλους μας με ποιο συναίσθημα φεύγουμε από το σχολείο μας σήμερα, με τη βοήθεια του “ρολογιού των συναισθημάτων”. Με εικόνες από το διαδίκτυο και ένα κομμάτι χαρτόκουτα γυρίζουμε το δείκτη του ρολογιού στο συναίσθημα που επικράτησε μέσα μας σήμερα στο σχολείο και εξηγούμε το λόγο…Η επικρατέστερη άποψη των παιδιών: “Ένιωσα χαρά σήμερα στο σχολείο  γιατί είδα πάλι τους φίλους μου”

Χαρά/Λύπη: 

Αξιοποιήσαμε το υλικό του βιβλίου και παρατηρώντας τις εικόνες από το υλικό του βιβλίου και διατυπώσαμε τις απόψεις μας για τους πιθανούς λόγους που φαίνεται χαρούμενος/λυπημένος:

Διαβάσαμε το βιβλίο “Λύπη”και μιλήσαμε για το τι μπορούμε να κάνουμε όταν την νιώθουμε…Πώς είναι τα μερη του προσώπου όταν λυπόμαστε;

Τι χαροποιεί τον καθένα μας άραγε; Τι μας λυπεί; και τι κάνουμε για να αισθανθούμε καλύτερα;

Ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τις κούκλες των συναισθημάτων, πρώτα με το συναίσθημα της χαράς και μετά της λύπης: Σε γλωσσοπίεστρο θα κολληθούν τα πρόσωπά μας που θα απεικονίζουν όλα τα συναισθήματα καθώς θα τα μελετούμε σταδιακά. Είτε στην αρχή είτε στο τέλος θα τοποθετούμε την κούκλα στο πρόσωπο και θα εκφραζόμαστε σχετικά με το πώς νιώθουμε…

Θυμός:

Από τα δυσκολότερα συναισθήματα να διαχειριστούν τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες…Το σώμα μας σκληραίνει,η καρδιά μας χτυπάει δυνατά, το αίμα μας κοκκινίζει το πρόσωπό μας..

Αφόρμηση για συζήτηση πήραμε από το βιβλίο του Τ. Μορόνι “Θυμός”…Συζητήσαμε αν ο θυμός είναι χρήσιμο συναίσθημα και όπως αναμενόταν οι περισσότερες απαντήσεις ήταν αρνητικές. Παρατηρήσαμε τις κάρτες του προγράμματος που ένα παιδί δέχεται χτυπήματα από άλλα, ένα ζωάκι βασανίζεται από παιδιά και έτσι μέσα από την  συζήτηση ξεκαθαρίστηκε ότι ο θυμός όπως όλα τα συναισθήματα είναι χρήσιμος…η σωστή διαχείρισή του είναι αυτό που χρειάζεται να εστιάσουμε. Κατηγοριοποιήσαμε τις κάρτες του προγράμματος με τις αντιδράσεις στο θυμό σε αποδεκτές και μη αποδεκτές και δικαιολογήσαμε τις απόψεις μας.

Ζωγραφίσαμε τι μας θυμώνει και τι κάνουμε εμείς όταν θυμώνουμε πολύ…Σαν τι μοιάζει ο θυμός μας;Σαν ηφαίστειο;…σαν τρικυμία;..

Φουσκώσαμε τα μπαλόνια του θυμού,βγάζοντας το θυμωμένο αέρα μέσα τους,βοηθώντας μας να ηρεμήσουμε…

 

 

Διαβάσαμε το βιβλίο  “Ο θυμωμένος Άρθουρ” και συζητήσαμε τις αντιδράσεις .Τι άλλο θα μπορούσε άραγε να κάνει;

Χρησιμοποιήσαμε τρία στεφάνια: το κόκκινο στεφάνι είναι του θυμού, το κίτρινο της σκέψης και το πράσινο της ηρεμίας. Όταν μπαίνουμε στο κόκκινο σκεφτόμαστε μια κατάσταση που μας θυμώνει…έπειτα πηδάμε στο κίτρινο-μέσα εκεί σκεφτόμαστε τι να κάνουμε για να ξελαφρώσουμε από το σφίξιμο που μας φέρνει ο θυμός-και τέλος στο πράσινο για να  ηρεμήσουμε και να μπορούμε να συζητήσουμε ό,τι μας θύμωσε:

Κατασκευάσαμε το θυμόμετρο της τάξης για να μπορούμε να δείχνουμε πόσο θυμωμένοι είμαστε και να συζητούμε σχετικά:

Παίξαμε το παρακάτω ψηφιακό παιχνίδι για να ενισχύσουμε τη γνώση μας για τους αποδεκτούς και μη αποδεκτούς τρόπους διαχείρισης του θυμού μας:

και κατόπιν ζωγραφίσαμε ποιο τρόπο ακολουθούμε εμείς…Οι ιδέες των παιδιών έγιναν ψηφιακό βιβλίο:

 

Και φυσικά κατασκευάσαμε τα θυμόμετρα μας και τα φανάρια διαχείρισης του θυμού για να μπορούμε και στο σπίτι να βοηθηθούμε όταν θυμώνουμε πολύ

Φόβος

Στην ενότητα του μαθήματος για το φόβο παρατηρήσαμε την εικόνα του αντίστοιχου συναισθήματος από το πρόγραμμα και υποθέσαμε τι μπορεί να προκάλεσε τον φόβο του αγοριού; Εστιάσαμε στα μέρη του προσώπου που δείχνουν το συναίσθημα. Συζητήσαμε και το υπόλοιπο φωτογραφικό υλικό και κατόπιν μοιραστήκαμε στην ομάδα τι φοβόμαστε εμείς…

Και το ζωγραφίσαμε:

Ακούσαμε το λαϊκό παραμύθι από την Αγγλία “Ο Δράκος του Φόβου” από την Ανοικτή Βιβλιοθήκη:

Ένας δράκος θα μπει σε μια πολιτεία σκορπώντας το σκοτάδι και τον τρόμο. Ο άρχοντας θα φύγει μακριά. Χρόνια όμως μετά θα αποφασίσει να γυρίσει για να διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν. Θα τα καταφέρει; Πως θα μπορέσει να νικήσει τον φόβο μέσα του;

Ένα υπέροχο παραμύθι που μιλάει για τους φόβους μας αγκαλιά με ένα τραγούδι που γράφτηκε ειδικά για την ιστορία αυτή

Μπορείτε να το ακούσετε εδώ

Ζωγραφίσαμε τους δικούς μας φόβους και φτιάξαμε το δικό μας δράκο να στολίζει την τάξη μας και να μας θυμίζει όπως και στην ιστορία ότι θα μικραίνει διαρκώς όταν βρίσκουμε τη δύναμη να τον αντιμετωπίσουμε!

O πίνακας του Μουνκ “Η Κραυγή” επιλέχτηκε από τις εκπαιδευτικούς για να συζητηθεί. Ερωτήσεις όπως:”Τι νομίζετε ότι νιώθει ο άνθρωπος στον πίνακα;” ,”Γιατί το πιστεύεις αυτό;”, “Τι μπορεί να συνέβη πριν και τι μετά;”κτλ μας έδωσαν έναυσμα για πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση και κράτησε το ενδιαφέρον των παιδιών, τα οποία αφού τον ζωγράφισαν με τη δική τους ματιά, έδωσαν και έναν δικό τους τίτλο.

Η Κραυγή είναι το δημοφιλές όνομα που δίνεται σε μια σύνθεση που δημιούργησε ο Νορβηγός εξπρεσιονιστής καλλιτέχνης Έντβαρτ Μουνκ το 1893. Ο αρχικός γερμανικός τίτλος που έδωσε ο Μουνκ στο έργο του ήταν Der Schrei der Natur (Η Κραυγή της Φύσης) .Και χωρίς να το ξέρει η Σμαράγδα μας έδωσε ακριβώς τον ίδιο τίτλο στο δικό της έργο!

 

 

Δείτε εδώ όλα τα έργα των παιδιών:

Eσωστρεφής-Εσωστρέφεια-Μυστικά

Η κατανόηση της έννοιας της  εσωστρέφειας δεν είναι εύκολη στα παιδιά αυτής της ηλικίας. Στόχος μας ήταν να καταλάβουν τα παιδιά ότι υπάρχουν φορές που δεν μπορούμε να διαπιστώσουμε τα συναισθήματα των άλλων με την ακοή και την όραση μας διότι εκείνοι δεν τα εκφράζουν …είναι εσωστρεφείς, κρατούν τα μυστικά τους ή τις δυσκολίες τους για τον εαυτό τους…Και επίσης να ενστερνιστούν την άποψη ότι το να μοιράζεσαι ό,τι σε απασχολεί με ένα αγαπημένο σου πρόσωπο, σε βοηθάει να βρίσκεις πάντα την καλύτερη δυνατή λύση.

Αρχικά παρατηρήσαμε την εικόνα του προγράμματος που σχετίζεται με το θέμα και συζητήσαμε τι μπορεί να νιώθει το πρόσωπο της εικόνας και γιατί:

Έπειτα στον καθρέφτη της τάξης παρατηρήσαμε τους εαυτούς μας όταν είμαστε εσωστρεφείς:

Μετά συζητήσαμε για το είδος των μυστικών που μας κάνουν εσωστρεφείς και γιατί μας βαραίνουν και μας δυσκολεύουν…τα “βαριά” για την ψυχούλα μας μυστικά και τα πιο “ευχάριστα” μυστικά. Τα μυστικά αυτά γράφτηκαν σε μικρά χαρτάκια τα οποία διάβαζαν οι εκπαιδευτικοί, τα παιδιά επέλεγαν και ανάλογα με το πώς το αξιολογούσαν και αφού το συζητούσαμε στην ομάδα, το τοποθετούσαν στο ανάλογο κουτί μυστικών:

Τέλος φτιάξαμε την καρδιά μας και το κλειδί της…γράψαμε το όνομα του προσώπου που κρατάει το κλειδί της και ζωγραφίσαμε ποιο είναι το μυστικό που κρύβουμε και θα θέλαμε να μοιραστούμε με το αγαπημένο αυτό πρόσωπο(ιδέα από http://www.popi-it.gr/nipiagogio-programmata/bimata-zois/esostrefis-mistiko/)

Aκούω το σώμα μου-Μαθαίνω να λέω ΟΧΙ

Το να λέμε αποφασιστικά “ΟΧΙ” ,σε ό,τι το δεν νιώθουμε σωστό για μας, είναι δύσκολο διότι δυστυχώς όταν λέμε ΝΑΙ ,τότε και μόνο τότε είμαστε καλοί..για τους άλλους. Η ικανότητα όμως να λέμε ΟΧΙ σε όσα το σώμα μας δυσαρεστείται είναι απαραίτητη δεξιότητα και με αυτήν ασχοληθήκαμε στην 23η και 24η ενότητα του προγράμματος.

Ξεκινήσαμε την συζήτηση με το φωτογραφικό υλικό του βιβλίου ως αφορμή για να ορίσουμε ποια είναι δυσάρεστα και ποια είναι ευχάριστα αγγίγματα και καταγράψαμε τις ιδέες των παιδιών:

Η δραματοποίηση καταστάσεων βοηθάει τα παιδιά της ηλικίας αυτής να κατανοήσουν καλύτερα. Και μας αρέσει πολύ!

Τα παιδιά έγραψαν ναι και όχι σε χαρτάκια τα οποία σήκωναν ανάλογα με μια κατάσταση που άκουγαν και έτσι έδειχναν αν το σωμα τους συμφωνεί ή διαφωνεί με αυτήν. Παράδειγμα:Ο συμμαθητής μου θέλει με το ζόρι να δανειστεί το μαρκαδόρο μου και τον τραβάει με βία..Το σωμα μου τι λέει;

Κατηγοριοποιήσαμε σε φύλλο εργασίας τα είδη των αγγιγμάτων (τα εικονίδια είναι υλικό από την ιστοσελίδα https://www.popi-it.gr/nipiagogio-programmata/bimata-zois/akoyo-soma/):

Πολύ σημαντικό είναι το θέμα η προσέγγιση των ξένων. Με αφορμή τα παρακάτω βίντεο που αρέσαν πολύ στα παιδιά είπαμε ότι στα αγγίγματα των ξένων λέμε ΟΧΙ:

Τέλος, το υπέροχο τραγούδι των Locomodo Υπάρχουν χέρια μας έδωσε την αφορμή να δημιουργήσουμε δυό αφίσες με τα αγγίγματα των χεριών που λέμε ΝΑΙ και αυτά στα οποία λέμε ΟΧΙ:

Ενότητα 27η :ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ/Η

Στο μάθημα αυτό επεξεργαζόμαστε το συναίσθημα της περηφάνιας, την έννοια “καμαρώνω για…”.Υποδεχόμαστε το βατραχάκι που φοιτεί τώρα σε νηπιαγωγείο και έμαθε πια τους κανόνες συμπεριφοράς στην τάξη…του εκφράζουμε πόσο περήφανοι είμαστε για αυτό και πόσο καμαρώνουμε. Ακολουθεί συζήτηση όπου το κάθε παιδί εκφράζεται για το λόγο που καμαρώνει τον εαυτό του…δυσκολεύτηκαν κάπως να βρούν ένα λόγο να είναι περήφανοι για τον εαυτό τους…η αλήθεια είναι ότι επικεντρωνόμαστε στο τι δεν καταφέρνουμε καλά και ξεχνάμε να εντοπίζουμε λόγους για να είμαστε περήφανοι για μας. Παρόλα αυτά κατέγραψαν ζωγραφίζοντας τις σκέψεις τους:

Συζητήσαμε για τους λόγους που πιστεύουν οι ίδιοι ότι οι γονείς τους είναι περήφανοι για εκείνους και δόθηκε μια εργασία για τους γονείς στο σπίτι: να καταγράψουν την περηφάνεια τους για τα παιδιά τους σε μια κάρτα: