ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ

Στο περιβόλι η μυγδαλιά νυφούλα ξεπροβάλλει.
Τη χειμωνιά περιφρονεί πρώτη ανθίζει πάλι.
Μα ο βοριάς τη μάλωσε:
«Πώς τόλμησες ν’ ανθίσεις, άμυαλη κι ανυπόμονη, χωρίς να με ρωτήσεις;»
– Κι αν σε ρωτήσω, αγέρι μου,
πάλι θα μ’ αψηφήσεις και τ’ άνθη μου,
τα κάλλη μου στις στράτες θα σκορπίσεις!
– Τι κι αν χαθούν τα κάλλη σου κι η τρυφερή ομορφιά σου;
Το μήνυμα της άνοιξης το στείλαν τα κλαδιά σου!

Μεταξία Φωτίου