Η αρχή…για το Α΄ Εργαστήριο Δεξιοτήτων με άξονα “Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ”, με διδακτικούς στόχους την εκπαίδευση των μαθητών, μέσα από το δομημένο κατάλληλα εκπαιδευτικό πρόγραμμα, του ΙΕΠ, την καλλιέργεια κοινωνικών δεξιοτήτων, ήπιων πρακτικών με σκοπό την επικοινωνία μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών: θετική διάθεση, επικοινωνιακό λόγο και έργο, αποδοχή, συναισθήματα, συμμετοχή όλων των μελών, ενεργοποίηση όλων, συνεργατικές μέθοδοι, ουσιαστικοί δεσμοί, διαχείριση συγκρούσεων και αποφυγή αρνητικών συμπεριφορών.
Αρχίσαμε με παιχνίδια κίνησης για να “ζεσταθεί” η ομάδα: ελεύθερο περπάτημα, με μουσική, με διαφορετικούς τρόπους μέσα στην τάξη,
συνεχίσαμε με συζήτηση για να αποφασίσουμε ποια είναι τα χαρακτηριστικά της δικής μας ομάδας (μαθητές, αγόρια, κορίτσια, νήπια, προνήπια, ομοιότητες και διαφορές), σχεδιάσαμε, μετά από προτάσεις των παιδιών, την αφίσα της ομάδας μας όπου συζητήσαμε και καταγράψαμε τι μας κάνει χαρούμενους γιατί είναι πολύ σημαντικό ννα στοχεύουμε σε αυτό το θετικό συναίσθημα
κι ολοκληρώσαμε με μια παιχνιδιάρικη φρουτοσαλάτα…
καταλήξαμε στο συμπέρασμα οτι όλοι στην ομάδα μας είμαστε διαφορετικοί αλλά έχουμε και ομοιότητες …
πού άραγε θα μας οδηγήσουν όλα αυτά;
2η βδομάδα με το Εργαστήριο Δεξιοτήτων:
- Γνωρίσαμε τον Έλμερ, έναν ελέφαντα σαν τους άλλους αλλά και πολύ διαφορετικό…
πόσα θετικά στοιχεία χάριζε στον Έλμερ αλλά και στην ομάδα του η διαφορετικότητά του! Σαν κι εκείνον, έτσι κι όλοι εμείς είμαστε διαφορετικοί και ο καθένας από εμάς έχει κάτι θετικό! Ας το εντοπίσουμε…
- χορέψαμε με μουσική μέσα στην τάξη,
σε κάθε παύση τα παιδιά γίνονταν ζευγαράκια κι έλεγαν κάτι, θετικό για τον εαυτό τους, σε β΄ φάση έβρισκαν κάτι θετικό για το συμμαθητή τους 
και παρά την επιφανειακή προσέγγιση, ο διδακτικός στόχος επιτεύχθηκε: όλοι έχουμε θετικά στοιχεία πάνω μας και μέσα μας! - διαβάσαμε κι επεξεργαστήκαμε την ιστορία: “Δώσ’ μου το χέρι σου”
και είπαμε ωραία και αποδεκτά πράγματα που κάνουμε με το χέρια μας και τι δεν είναι καλό να κάνουμε (σύνδεση με τη σχολική βία), ακούσαμε το τραγούδι ” Τα χέρια” των lokomondo και στη συνέχεια κάθε παιδί σχεδίασε το χεράκι του συμμαθητή του 
και γράψαμε ωραία πράγματα σε κάθε παλάμη, 
έτοιμο το δέντρο της ομάδας μας, 
έτοιμο το μην μας:
” Είμαστε όλοι ομάδα, είμαστε όλοι φίλοι” !!! 
- Ακόμα, με αφορμή το παραμύθι, συζητήσαμε για την αξία της βοήθειας και της συνεργασίας, τα παιδιά σκέφτηκαν και ζωγράφισαν ο,τι τους άρεσε περισσότερο
- Παίξαμε συνεργατικά παιχνίδια
- Μιλήσαμε για όσα κάνουν αλλά και όσα δεν κάνουν οι φίλοι μεταξύ τους τα παιδιά είπαν, οι κυρίες κατέγραφαν
- Μελετήσαμε την αλφαβήτα μέσω ενεργητικών ρημάτων, κάθε γράμμα κι ένα ρήμα, κάθε ρήμα και μια χρήσιμη ενέργεια για τον εαυτό μας και την ομάδα
συγκρίναμε τα ρήματά της με όσα είχαμε πριν καταγράψει, πολλά από αυτά ήταν κοινά, πήραμε όμως και καινούριες ιδέες κι έπειτα οι λωρίδες μας ενώθηκαν κι έφτιαξαν την αλυσίδα της τάξης μας. Την αναρτήσαμε στον πίνακά μας
για να μην ξεχνάμε τι πρέπει να κάνουμε ώστε η αλυσίδα μας να μη σπάσει,
να θυμόμαστε και να τηρούμε πάντα όσα μας κρατούν ενωμένους και μας βοηθούν να εξελισσόμαστε, ως άτομα και ως ομάδα!
3η εβδομάδα
Συζήτηση στην ομάδα και διερεύνηση των απόψεων των παιδιών για τη Διαφορετικότητα: Τι είναι για σένα; Τι νομίζεις οτι είναι; Τι σκέφτεσαι;
Διαβάσαμε το βιβλίο
παιχνίδι με κίνηση και αποτύπωση
ας τραγουδήσουμε, ας χορέψουμε, ας ενώσουμε το μοναδικό και διαφορετικό εαυτό μας
ας γνωρίσουμε κι εμείς τον παρδαλό ελέφαντα
4η Εβδομάδα…
Διαφορετικότητα στο περιβάλλον…
Ξεκινήσαμε με παιχνίδια με μπαλόνια, ψυχοκινητικές δράσεις…
και τα μπαλόνια μέσα έκρυβαν εικόνες, τι βλέπουμε;
Διάφορα ζώα και φυτά, τι κοινό και τι διαφορετικό έχουν; Ομοιότητες και διαφορές στο ζωικό και το φυτικό περιβάλλον, διαφορετικότητα και μοναδικότητα στη φύση…παρατηρήσαμε, συζητήσαμε, καταγράψαμε και ζωγραφίσαμε ο καθένας από ένα ζώο κι ένα φυτό, φυσικά διαφορετικό, ιδιαίτερο και μοναδικό!
και συνεχίζουμε για τις διαφορές στους ανθρώπους…όλοι κρίκοι στη φυσική αλυσίδα!
5ο Εργαστήριο
Σε αυτό το Εργαστήριο οι τέχνες μας βοήθησαν να προσεγγίσουμε τη διαφορετικότητα στους ανθρώπους. Τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με προσωπογραφίες…τα παράξενα πρόσωπα του Πάμπλο Πικάσο
και τα παιδιά με τα θλιμμένα μάτια της Μάργκαρετ Κιν
Παρατηρήσαμε, εντοπίσαμε, σκεφτήκαμε, υποθέσουμε, προβληματιστήκαμε και συζητήσαμε πρώτα σε σχέση με τους πίνακες κι έπειτα για την καθημερινή μας ζωή, τις διαφορές που έχουμε οι άνθρωποι στην εξωτερική μας εμφάνιση αλλά και το σημαντικό κοινό σημείο όλων μας, τα συναισθήματα.
Μπορεί να διαφέρουμε σε πολλά όμως δεν έχει και τόση σημασία
γιατί όλοι οι άνθρωποι βιώνουμε τα ίδια συναισθήματα, 
για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.
6ο Εργαστήριο
Αφού είδαμε το παραπάνω βίντεο, συζητήσαμε την πλοκή του παραμυθιού, παίξαμε παιχνίδια
συσχέτισαν κάρτες από το παραμύθι (παιχνίδι μννήμης)
κι έπειτα μιλήσαμε για τα συναισθήματα του “Κάτι άλλο”, πως ένιωθε στην αρχή όταν οι άλλοι τον απέρριπταν λόγω της διαφορετικότητας του, πως εξελίχθηκαν τα συναισθήματά του στην πορεία, πόση σημασία έχουν οι εξωτερικές μας διαφορές, πόση οι πράξεις μας και πόση τα συναισθήματά μας; Οι απαντήσεις, αν και μοιάζουν σύνθετες, για τα παιδιά είναι πολύ απλές.
Δεν έχει σημασία, είπαν, πως μοιάζουμε αλλά να είμαστε χαρούμενοι. Και, όπως ο ήρωας του παραμυθιού, γέμισαν με πολλά πλάσματα ο καθένας τη δική του πολυθρόνα!
7ο Εργαστήριο
Πώς θα έμοιαζε ο κόσμος, αν όλα ήταν ίδια; Αν όλοι ήμασταν ίδιοι;
Ψυχοκινητικά παιχνίδια, δοκιμάσαμε να προχωρήσουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο, 
ακολουθήσαμε τις οδηγίες ενός… 
στην αρχή ήταν αστείο, μετά κάποια παιδιά άρχισαν να κουράζονται…κι έπειτα ελεύθερες κινήσεις, διαφορετικές για τον καθένα. Παρατηρούμε τους γύρω μας, όλοι διαφορετικοί και χαρούμενοι. Τώρα μάλιστα! Αποτυπώσαμε και εικαστικά…
…πόσο μονότονη η χρωματική ομοιομορφία,
πόσο όμορφη και φωτεινή η διαφορετικότητα!
Κλείσαμε το πρόγραμμα με την αυτοαξιολόγηση των παιδιών, πρώτα με συζήτηση για την αρχική γνώση και τη μεταγνώση, μετά με συμπλήρωση των κατακτήσεων στους άξονες: επικοινωνία, αποδοχή, συνεργασία 
και στο τέλος κρατώντας ένα μήνυμα:
Όταν αποδεχόμαστε και σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, τότε είμαστε όλοι χαρούμενοι!
Η διαφορετικότητα δε μας χωρίζει, μας δυναμώνει!
