Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Μακριά από θορύβους, συναντήσαμε ανθρώπους που δημιουργούσαν γύρω τους μια αύρα πυκνή και άλλοι συμπαγή, έτσι που να μην ενοχλούνται από το πέρασμά μας, που ήταν ενθουσιώδες και ηχηρό.
Ό,τι δεν ξέρει κανείς, το αντιμετωπίζει με θόρυβο, εξάλλου.

Και δεν ξέρω αν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη βιβλιοθηκονόμος, ωστόσο η δική μας , η Αγάπη Πολύζου, έδωσε αυτό που πρόσταζε η “οικονομία” του χώρου: γνώση, τρόπο προσέγγισης, ηχόχρωμα, αποτελεσματικότητα, σεβασμό και ευγένεια, οξύνοια και έμπνευση.

Στις αρχές του 20ου αι. το κτίριο κάνει την εμφάνισή του, σαν Τράπεζα Αθηνών τότε, και αγέρωχα, μετά από διάφορες χρήσεις, συνεχίζει να εντυπωσιάζει!