ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Αγαπητοί Γονείς και Κηδεμόνες,
Σας υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με την αριθ.104627/ΓΔ5/7-8-2020 (ΦΕΚ 3344/Β/2020) Υπουργική Απόφαση έχει τοποθετηθεί στο σχολείο μας μέχρι τη λήξη του σχολικού έτους η κα Βογιατζή Μαρία, Ψυχολόγος ΠΕ23, η οποία παρέχει για αυτό το διάστημα το υποστηρικτικό της έργο ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες των μαθητών και των οικογενειών τους.
Η κα Βογιατζή προσφέρει τις υπηρεσίες της σύμφωνα με τον κώδικα δεοντολογίας της ειδικότητάς της και την τήρηση του απορρήτου των προσωπικών δεδομένων των μαθητών και των οικογενειών τους. Το χρονικό διάστημα που το σχολείο βρίσκεται σε αναστολή προσφέρει τις υπηρεσίες της μέσω των ηλεκτρονικών πλατφόρμων e–me (vogiamaria) ή e–class ή webex.
Όσοι γονείς επιθυμούν ατομική υποστηρικτική ή συμβουλευτική διαδικασία για το παιδί τους, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν άμεσα με τη διεύθυνση του σχολείου προκειμένου να ενημερωθούν περαιτέρω και να καθοριστεί το πλαίσιο συνεργασίας.
Ο θυμός
Η θεωρία των βασικών συναισθημάτων κυριαρχεί με πρώτο εμπνευστή της τον Κάρολο Δαρβίνο (1872/1965), που υποστήριξε ότι ο άνθρωπος και τα πρωτεύοντα θηλαστικά φέρουν εγγενώς εκφράσεις συναισθημάτων. Πρωτογενή συναισθήματα θεωρούνται συνήθως η χαρά, η έκπληξη, ο φόβος, ο θυμός, η λύπη, η αηδία/αποστροφή και η περιφρόνηση (Izard, 1991), ενώ δευτερογενή όλα αυτά που μπορεί να προκύψουν από το συνδυασμό δύο ή περισσότερων βασικών συναισθημάτων (Στάινερ, 2006). Έτσι, για παράδειγμα, η ζήλια ως δευτερογενής συγκίνηση συνήθως αποτελείται από θυμό και φόβο ή από θυμό, φόβο και λύπη. Αντιστοίχως, τα συνθετικά της ενοχής μπορεί να είναι η χαρά και ο φόβος ή ο θυμός, η χαρά και ο φόβος. Εμείς θα μιλήσουμε για το συναίσθημα του θυμού.
Ο θυμός είναι μια συναισθηματική κατάσταση που ποικίλλει σε ένταση, από τον ήπιο ερεθισμό σε έντονη οργή. Αποτελεί ένα φυσιολογικό, χρήσιμο και απαραίτητο συναίσθημα του ανθρώπου ανεξαρτήτως ηλικίας και ρόλου. Ο θυμός μπορεί να κρύβει δυσαρέσκεια, ζήλεια, θλίψη, φόβο. Πολλές φορές μέσα από το συναίσθημα του παιδιού μπορεί να εκφράσει άλλες δυσάρεστες καταστάσεις όπως τη ζήλια για τον αδερφό, τη δυσαρέσκεια για το σχολείο, τον φόβο από κάποια απειλή.
Ως γονείς είναι πολύ σημαντικό να αποδεχτούμε το συναίσθημα του παιδιού, να το κατανοήσουμε και να το βοηθήσουμε να το επεξεργαστεί και να το εκφράσει με τον σωστό τρόπο. Ο ενστικτώδης τρόπος για να εκφραστεί ο θυμός είναι η επίθεση και η χρήση βίας. Σκοπός είναι να μάθουμε στα παιδιά να εκφράζουν τον θυμό τους με ένα δυναμικό και όχι επιθετικό τρόπο. Ένα μέρος του θυμού πρέπει να εκφράζεται δείχνοντας έτσι τα όρια και τις ανάγκες.
Είναι χρήσιμο να ενημερώσουμε τα παιδιά μας σχετικά με το τι είναι το συναίσθημα του θυμού και να το απενοχοποιήσουμε. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εικόνες και ήχους. Δηλαδή κάποιο βιβλίο του εμπορίου που μιλάει για το συναίσθημα ή να δούμε μαζί κάποιο βίντεο. Ενδεικτικά σας παραθέτω το παρακάτω: https://www.youtube.com/watch?v=9PLbzUzt3Hw . Συμβουλές όπως «μη θυμώνεις» καλό είναι να τις αποφεύγουμε και να χρησιμοποιούμε φράσεις όπως «καταλαβαίνω ότι θύμωσες…θέλεις να το συζητήσουμε;» ή «νιώθω ότι είσαι θυμωμένος. Προσπάθησε να ηρεμήσεις και να το συζητήσουμε όταν θες.». Επίσης είναι αρκετά χρήσιμο να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά σε τεχνικές διαχείρισης του θυμού. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφερθούμε σε τεχνικές χαλάρωσης όπως βαθιές ανάσες, επανάληψη της λέξης ηρέμησε, χαλαρωτικές εικόνες και σκέψεις μέσω της νοερής απεικόνισης. Ακόμη ως γονείς είμαστε εμείς που δίνουμε το παράδειγμα. Πρέπει να διδάξουμε στο παιδί ένα υγιή τρόπο έκφρασης του θυμού μέσα από την καθημερινή προσωπική μας στάση απέναντι στον δικό μας θυμό. Καλλιεργούμε δημιουργικούς τρόπους έκφρασης. Παρατηρούμε πως επικοινωνούμε τη διαφωνία μας, πως διαχειριζόμαστε τις συγκρούσεις και τις διαφορές ως γονείς μεταξύ μας. Είναι πολύ σημαντικό να παραμείνουμε ήρεμοι απέναντι στον θυμό του παιδιού μας. Ο τόνος της φωνής μας και το περιεχόμενο των λέξεων που χρησιμοποιούμε θα γίνει η εσωτερική φωνή του παιδιού μας αλλά και η φωνή που θα ακούει και στην ενήλικη ζωή του.
Δεν υπάρχουν αρνητικά συναισθήματα. Κάθε συναίσθημα είναι αποδεκτό και είναι ένας τρόπος το παιδί να μας πει κάτι. Ένα θυμωμένο παιδί μπορεί να εκφράζει την ανάγκη του για ενθάρρυνση, για αποδοχή, για φροντίδα. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον μέσα στο οποίο το παιδί θα μπορεί να εκφράσει όλα του τα συναισθήματα. Η θετική έκφραση του θυμού και η καλή κατανόηση του συναισθήματος χτίζει έναν υγιή χαρακτήρα και μια προσωπικότητα με αυτογνωσία και αυτοεκτίμηση.
Μαρία Βογιατζή
Ψυχολόγος
Msc Σχολική συμβουλευτική