Τo πρόγραμμα που εκπόνησε το τμήμα Στ2 του σχολείου μας για την Κύπρο.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ «ΚΥΠΡΟΣ 1974-2014 Δεν ξεχνώ… διεκδικώ… δημιουργώ»
Όταν αποφασίσαμε σαν τμήμα να πάρουμε μέρος στο διαγωνισμό, είχαμε αποκλείσει από την αρχή το ενδεχόμενο να κερδίσουμε κάποια διάκριση ανάμεσα σε τόσα σχολεία που θα συμμετείχαν. Πήραμε μέρος, αφενός για να γνωρίσουμε την ιστορία και τα βάσανα της Κύπρου και αφετέρου για να συμβάλλουμε στην ανάδειξη του Κυπριακού Προβλήματος με τον ελάχιστο τρόπο που εμείς θα μπορούσαμε.
Το γεγονός ότι διακριθήκαμε παίρνοντας τη δεύτερη θέση σε μια από τις κατηγορίες που συμμετείχαμε μας χαροποίησε ιδιαίτερα, όχι γιατί απλά κερδίσαμε σε ένα διαγωνισμό, αλλά γιατί νιώσαμε τη χαρά ότι βάλαμε ένα μικρό λιθαράκι στη διεκδίκηση της λύσης του Κυπριακού Προβλήματος.
Η δασκάλα του ΣΤ2
Μεντζελοπούλου Φιλοθέη
Ακολουθεί υλικό από το πρόγραμμα:
ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Μια φορά κι έναν καιρό, το 1974 στην Κύπρο, ζούσε ένα μικρό αγόρι, ο Πάνος. Ο Πάνος ζούσε με τους γονείς του και τη μεγάλη του αδερφή σε ένα μικρό σπίτι στα βόρεια της Λευκωσίας.
Ένα πρωί που ο Πάνος ετοιμαζόταν να πάει στο πάρκο, άρχισαν να ηχούν οι σειρήνες της πόλης. Τότε μπήκε μέσα στο σπίτι ο πατέρας του, λέγοντας στη μητέρα:
-Πάρε τα παιδιά και φύγετε από δω γρήγορα. Έχουμε πόλεμο! Με καλέσαν απ’ το στρατό, πρέπει να φύγω.
Η μαμά του Πάνου έβαλε μέσα σε μια παλιοτσάντα ό,τι βρήκε μπροστά της. Άρπαξε τα παιδιά από το χέρι και προχώρησαν προς το λιμάνι. Μπήκαν στο πρώτο πλοίο που είδαν και μετά από ώρες πλέον είχαν φτάσει στην Κρήτη. Μπήκαν σ΄ένα πανδοχείο και, χιλιοπαρακαλώντας, τους έδωσαν ένα δωμάτιο.
Οι ώρες περνούσαν κι είχαν φτάσει μεσάνυχτα. Τίποτα δεν μπορούσε να κάνει τον Πάνο να κοιμηθεί. Όλη την ώρα σκεφτόταν αυτά που έγιναν και πάνω απ΄ όλα τον πατέρα του. Σκεφτόταν πώς θα μπορέσουν να ζήσουν χωρίς αυτόν και τους θλιμμένους ανθρώπους μέσα στο καράβι.
Μόλις πέρασε η νύχτα και ξημέρωσε, πήγαν στο λιμάνι για να φύγουν για την Αθήνα. Μπήκαν σε ένα παλιό καράβι,. Ο Πάνος κοίταξε γύρω του και παντού διέκρινε θλιμμένους ανθρώπους που νοσταλγούσαν τους δικούς τους, την περιουσία τους, τα σπίτια τους και, πάνω απ΄ όλα, την πατρίδα τους.
Όταν έφτασαν, η μητέρα του άρχισε να ψάχνει αμέσως για δουλειά. Μετά από δύο μέρες βρήκε δουλειά ως οικιακή βοηθός σε ένα πλούσιο σπίτι που κατοικούσε ένα ζευγάρι. Επειδή το σπίτι ήταν μεγάλο, της παραχώρησαν ένα δωμάτιο για να μένει αυτή και τα δυο παιδιά της.
Όταν η μητέρα του Πάνου είχε ελεύθερο χρόνο απ΄ τις δουλειές, άκουγε ραδιόφωνο για κάποιο νέο. Αργά το βράδυ ανακοινώθηκαν τα ονόματα των πρώτων αγνοούμενων. Ανάμεσά τους και το όνομα του πατέρα του. Η μάνα ξεσπάει σε λυγμούς, η κόρη προσπαθεί να την ησυχάσει κι ο Πάνος δεν ήξερε τι να κάνει. Έτρεχε νευρικά στο δρόμο, ώσπου βγήκε στο μπαλκόνι και φώναζε: «ΓΙΑΤΙ;;;» συνέχεια, μέχρι που η μητέρα του τον έβαλε μέσα.
Από εκείνη τη μέρα καθόταν δίπλα στο ραδιόφωνο θλιμμένος. Δεν έτρωγε ούτε έπινε τίποτα. Τίποτα δεν του έφτιαχνε το κέφι. Όλα γι αυτόν ήταν ασήμαντα τώρα που δεν ήξερε πού ήταν ο πατέρας του. Δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτα άλλο.
Τα χρόνια περνούσαν βασανιστικά για τον Πάνο. Έγινε δεκατριών. Ο πατέρας του ακόμη αγνοούμενος. Όλοι νόμιζαν ότι είχε πεθάνει. Σταμάτησαν να ελπίζουν. Όλοι, εκτός από τον Πάνο. Ήλπιζε ότι ήταν κάπου εκεί ζωντανός. Δεν μπορούσε να τον ξεχάσει. Δεν θα τον ξέχναγε ποτέ.
Μια μέρα ανακοινώθηκαν στο ραδιόφωνο τα ονόματα των αγνοούμενων που βρέθηκαν ζωντανοί- ανάμεσά τους και ο πατέρας του Πάνου. Ο Πάνος πέταξε από τη χαρά του.
…Ακούστηκε το κουδούνι. Η μητέρα του άνοιξε την πόρτα. Λιποθύμησε… Όλοι πήγαν στην πόρτα. Κανείς δε μιλούσε. Ο Πάνος τον αγκάλιασε και του είπε ότι του είχε λείψει πολύ. Εκείνη την ημέρα η οικογένεια ενώθηκε ξανά.
Σήμερα ο Πάνος είναι 46 ετών, όμως η θλίψη τόσων χρόνων έχει χαράξει την ψυχή του. Είναι χαρούμενος που είναι όλοι μαζί, αλλά ακόμα προσπαθεί να πάει στο παλιό του σπίτι.16ο Δημοτικό Σχολείο Ιλίου
Τμήμα ΣΤ2
Μαθητές: Κουτσουμπίνας Παναγιώτης, Μουστάκη Αικατερίνη, Μπόκου Αικατερίνη, Μυλωνά Μαρία Νικολέτα
Δασκάλα: Μεντζελοπούλου Φιλοθέη
ΑΦΙΣΕΣ
ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΕ POWER POINT:
ΚΥΠΡΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ Ε΄ΤΑΞΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΓΑΛΛΟΦΩΝΙΑΣ 2012
Το 16ο Δημοτικό Σχολείο Ιλίου συμμετείχε στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό της Γαλλοφωνίας 2012 και βραβεύτηκε καταλαμβάνοντας μία από τις πρώτες θέσεις μεταξύ 5500 συμμετεχόντων. Οι μαθητές διαγωνίστηκαν με θέμα τις περιπέτειες του Οδυσσέα παρουσιάζοντας ένα θεατρικό δρώμενο στη γαλλική γλώσσα. Σ΄αυτό ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στα σκηνικά και τα κοστούμια που ήταν φτιαγμένα από υλικά ανακύκλωσης. Στη διάκριση αυτή καθοριστική ήταν η συνεργασία των καθηγητριών Καραγιάννη Ελένης καθηγήτριας Εικαστικών και Χαραλαμποπούλου Βασιλικής καθηγήτριας Μουσικής με τους μαθητές της Ε΄τάξης και με την καθηγήτρια των Γαλλικών Μπενέτου Ευαγγελία.
Τα παιδιά της 5ης τάξης του 16ου Δημοτικού Σχολείου Ιλίου επισκέφθηκαν το ΚΠΕ Λαυρίου στα πλαίσια ενός προγράμματος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης με θέμα «οι πυρκαγιές των δασών».
Αρχικά συζήτησαν με τους αρμόδιους του προγράμματος για τις συνέπειες των πυρκαγιών στα δάση και στη συνέχεια επισκέφτηκαν ένα καμένο και ένα μη καμένο δάσος της περιοχής και κατέγραψαν τις παρατηρήσεις τους. Τέλος ζωγράφισαν με κάρβουνα από το καμένο δάσος. Η επίσκεψη έδωσε ιδιαίτερη χαρά στα παιδιά γιατί αποτέλεσε ένα βιωματικό μάθημα το οποίο προσέλκυσε το ενδιαφέρον τους για το φυσικό περιβάλλον.
ΣΧΟΛΙΑ