Η ιστορία της Μπάγερν Μονάχου

Η πιο επιτυχημένη ποδοσφαιρική ομάδα της Γερμανίας, με 21 πρωταθλήματα και 4 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ στο ενεργητικό της. Ιδρύθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1900 από 18 νεαρούς γυμναστές στο εστιατόριο Γκιζέλα του Μονάχου, οι οποίοι τη βάφτισαν Μπάγερν (Βαυαρία στα γερμανικά).

Είναι μία από τις τρεις επαγγελματικές ομάδες του Μονάχου. Οι άλλες δύο είναι η μεγάλη της αντίπαλος Μόναχο 1860 και η Ουντερχάχινγκ. Η κόντρα Μπάγερν – Μόναχο 1860, που έθρεψε γενιές ποδοσφαιρόφιλων στη βαυαρική πρωτεύουσα, έχει ατονήσει τα τελευταία χρόνια. Η Μόναχο 1860 από τους τίτλους και τη δόξα της δεκαετίας του ’60 έχει περιπέσει σε αφάνεια και φυτοζωεί μεταξύ πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, ενώ η Μπάγερν έχει ξεφύγει προ πολλού από τα όρια της Γερμανίας. Ένα στοιχείο που φωτίζει την κατάσταση των δύο ομάδων σήμερα είναι ότι η 1860 αντλεί τους οπαδούς της από τη φθίνουσα εργατική τάξη του Μονάχου, ενώ η Μπάγερν από την ακμάζουσα μεσαία τάξη ολόκληρης της Βαυαρίας.

Η Μπάγερν έχει 120.000 μέλη και είναι 5η στη σχετική λίστα μετά την Μπενφίκα, τη Ρεάλ, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Μπαρτσελόνα. Την εποπτεία του ποδοσφαιρικού τμήματος έχει η ΠΑΕ Μπάγερν, που ανήκει κατά 90% στην ερασιτεχνική Μπάγερν και κατά 10% στη γνωστή εταιρεία αθλητικού υλικού Αντίντας. Εκτός από το ποδόσφαιρο, η Μπάγερν έχει τμήματα μπάσκετ, χάντμπολ, γυμναστικής, πινγκ-πονγκ, ζατρικίου και μπόουλινγκ.

H Μπάγερν έκανε αισθητή την παρουσία της στο γερμανικό ποδόσφαιρο μόλις το 1932, όταν κατέκτησε τον πρώτο της τίτλο. Πέρασαν 25 πέτρινα χρόνια μέχρι το 1957, για να σηκώσουν οι κόκκινοι του Μονάχου το πρώτο τους Κύπελλο. Στα χρόνια του Γ’ Ράιχ, η ομάδα περιέπεσε σε δυσμένεια, εξαιτίας του εβραίου προέδρου της Κουρτ Λαντάουερ, του ανθρώπου που την έβγαλε από την αφάνεια. Ο Λαντάουερ διέφυγε στο εξωτερικό και επανήλθε στο Μόναχο το 1947 για να συνεχίσει το έργο του. Μέχρι τη δημιουργία της Μπουντεσλίγκα, το 1963, η Μπάγερν βολόδερνε στα τοπικά πρωταθλήματα της Βαυαρίας.

Ο τότε πρόεδρος της ομάδας Βίλχελμ Νοϊντέκερ και ο γνωστός μας από τη θητεία του στην ΑΕΚ προπονητής Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι κατέστρωσαν ένα φιλόδοξο πλάνο και δημιούργησαν τη σημερινή παντοκρατορία της Μπάγερν στο γερμανικό ποδόσφαιρο. Στηρίχθηκαν σε μια φουρνιά ταλαντούχων πιτσιρικάδων, με επικεφαλής τους Φραντς Μπεκενμπάουερ (σημερινός πρόεδρος της ομάδας), Ζεπ Μάγιερ και Γκερντ Μίλερ. Τα αποτελέσματα ήρθαν γρήγορα, με αποκορύφωμα τα τρία συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών, στα μέσα της δεκαετίας του ’70.

Εκτός των ανωτέρω, από τις τάξεις της Μπάγερν έχουν περάσει σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως οι Αουγκεντάλερ, Ρουμενίγκε, Χένες, Μπρέμε, Ματέους, Έλμπερ, Μπράιτνερ, Κλίνσμαν, Έφενμπεργκ, Ζε Ρομπέρτο, Λιζαραζού, Μπάλακ και οι σύγχρονοι Καν, Λούσιο, Πισάρο, Ποντόλσκι, Σανιόλ, Χάργκριβς και Σολ.

Η Μπάγερν στα υπερεκατό χρόνια της ύπαρξής της έχει κατακτήσει:

  • 21 πρωταθλήματα Γερμανίας (1932, 1969, 1972, 1973, 1974, 1980, 1981, 1985, 1986, 1987, 1989, 1990, 1994, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2005, 2006, 2008)
  • 14 Κύπελλα Γερμανίας (1957, 1966, 1967, 1969, 1971, 1982, 1984, 1986, 1998, 2000, 2003, 2005, 2006, 2008)
  • 4 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ (1974, 1975, 1976, 2001)
  • 1 Κύπελλο Κυπελλούχων (1967)
  • 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (1996)
  • 2 Διηπειρωτικά (1976, 2001

http://www.sansimera.gr

Η ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ



Το Τσάμπιονς Λιγκ (Champions League) είναι η σπουδαιότερη διασυλλογική ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη, που προσφέρει κύρος στους ποδοσφαιριστές και παχυλά έσοδα στις ομάδες. Διεξάγεται στην Ευρώπη, υπό την αιγίδα της UEFA, από την περίοδο 1955 – 1956 με την ονομασία Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης. Από το 1991 πήρε τη σημερινή της ονομασία.

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’50, η μόνη διεθνής ποδοσφαιρική διοργάνωση στην Ευρώπη σε επίπεδο συλλόγων ήταν το Λατινικό Κύπελλο, στο οποίο συμμετείχαν ομάδες από την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Το 1953 ο γάλλος δημοσιογράφος της αθλητικής εφημερίδας L’ Equipe και παλιός διεθνής ποδοσφαιριστής Γκαμπριέλ Ανό (1889 – 1968) πρότεινε στην ΟΥΕΦΑ τη διεξαγωγή ενός τουρνουά με τη συμμετοχή των πρωταθλητριών ομάδων της Ευρώπης.

Η Γηραιά είχε αρχίσει να επουλώνει τις πληγές του B’ Παγκοσμίου Πολέμου και βάδιζε σε τροχιά οικονομικής ανόδου. Το αεροπλάνο είχε συνδεθεί με όλες τις μεγάλες πόλεις και είχε μικρύνει τις αποστάσεις, ενώ πολλά στάδια είχαν αποκτήσει προβολείς για νυχτερινούς αγώνες. Έτσι, ήταν απολύτως εφικτή η τέλεση ποδοσφαιρικών αγώνων μεσοβδόμαδα, ώστε να μην επηρεάζεται η διεξαγωγή των πρωταθλημάτων τα Σαββατοκύριακα.

Η νεοσύστατη, τότε, ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική ομοσπονδία υιοθέτησε την πρόταση του Ανό και την υλοποίησε το φθινόπωρο του 1955. Στο 1ο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης δήλωσαν συμμετοχή 15 χώρες και η γερμανική περιοχή του Σάαρ, που τότε βρισκόταν υπό γαλλική κατοχή, λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Έλαμψε δια της απουσίας της η Αγγλίας, ενώ η χώρα μας εμφανίστηκε στη διοργάνωση το 1959. Η ΟΥΕΦΑ επέλεξε το σύστημα των γύρων με διπλά παιγνίδια για τη διεξαγωγή του τουρνουά.

Στην κλήρωση του πρώτου γύρου μετείχαν 16 ομάδες: Σπόρτιγκ Λισσαβόνας, Παρτιζάν Βελιγραδίου, ΜΤΚ Βουδαπέστης, Άντερλεχτ Βρυξελλών, Σερβέτ Γενεύης, Ρεάλ Μαδρίτης, Ροτ Βάις Έσσης, Χιμπέρνιαν Εδιμβούργου, Τζουγκάρντενς Στοκχόλμης, Γκβάρντια Βαρσοβίας, Άαρχους Δανίας, Ρεμς Γαλλίας, Ραπίντ Βιέννης, Αϊντχόφεν Ολλανδίας, Μίλαν Ιταλίας και Ζααρμπρίκεν Σάαρ. Ο πρώτος τελικός της διοργάνωσης έγινε στις 13 Ιουνίου 1956 στο Παρκ Ντε Πρενς των Παρισίων, παρουσία 38.239 θεατών. Έπειτα από ένα συγκλονιστικό παιγνίδι, η Ρεάλ Μαδρίτης των Ντι Στέφανο και Χέντο νίκησε τη γαλλική Ρεμς του Ρεϊμόν Κοπά με 4-3.

Οι Μαδριλένοι ήταν οι απόλυτοι κυρίαρχοι τη δεκαετία του ’50, κατακτώντας όλα τα τρόπαια. Τη δεκαετία του ’60, εκτός της Ρεάλ, πρωταγωνίστησαν η Ίντερ, η Μίλαν, η Μπενφίκα και οι Βρετανοί τη διετία 1967 – 1968 με τη Σέλτικ και τη Μάνστεστερ Γιουνάιτεντ. Η δεκαετία του ’70 ξεκίνησε με την υπεροχή του Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ και του Ρίνους Μίχελς, που εισήγαγε το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο και συνεχίστηκε με την τριετή κυριαρχία της Μπάγερν του Φραντς Μπεκενμπάουερ.

Με προεξάρχουσα τη Λίβερπουλ, το 1977 αρχίζει η κυριαρχία των αγγλικών ομάδων, η οποία διακόπτεται στις 29 Μαΐου 1985 με την Τραγωδία του Χέιζελ. Ο αποκλεισμός των αγγλικών ομάδων εξαιτίας του χουλιγκανισμού δίνει την ευκαιρία στις ομάδες από την Ιταλία και την Ισπανία να κυριαρχήσουν. Το 1986 η Στεάουα Βουκουρεστίου γίνεται η πρώτη και μοναδική ομάδα από την Ανατολική Ευρώπη που κατακτά το τρόπαιο στον αξέχαστο τελικό με την Μπαρτσελόνα στη Σεβίλλη, με ήρωα τον τερματοφύλακα Χέλμουτ Ντουκαντάμ. Οι εγγλέζοι επανήλθαν στο προσκήνιο το 1999 με τη μεγάλη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Η χώρα μας πήρε μέρος για πρώτη φορά στο Κύπελλο Πρωταθλητριών την περίοδο 1959 – 1960. Μας εκπροσώπησε ο Ολυμπιακός, ο οποίος αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο από τη Μίλαν. Οι ερυθρόλευκοι πήραν ισοπαλία 2-2 από τους μεγάλους αντιπάλους τους στο Στάδιο Καραϊσκάκη και ηττήθηκαν 3-1 στο Σαν Σίρο. Τις μεγαλύτερες χαρές στη διοργάνωση μας τις πρόσφερε ο Παναθηναϊκός. Το 1971 έφθασε στον τελικό του Γουέμπλεϊ, όπου έχασε 2-0 από τον μεγάλο Άγιαξ. Δύο ακόμη φορές οι πράσινοι έδωσαν το «παρών» στα ημιτελικά της διοργάνωσης: Με τη Λίβερπουλ το 1985 (0-4, 0-1) και τον Άγιαξ το 1996 (1-0, 0-3).

Την περίοδο 1990 – 1991 το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης αλλάζει μορφή με την εισαγωγή των ομίλων, που σημαίνει περισσότερα παιγνίδια για τις μεγάλες ομάδες και πολλά λεφτά από τους χορηγούς. Την επόμενη σεζόν μετονομάζεται σε Τσάμπιονς Λιγκ.



Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ

Ποδοσφαιρικός σύλλογος του Τορίνου. Η δημοφιλέστερη και η πιο επιτυχημένη ομάδα στην Ιταλία, με 50 εγχώριους και διεθνείς τίτλους στο ενεργητικό της.Ιδρύθηκε την 1η Νοεμβρίου 1897 από μαθητές του Λυκείου Ντ’ Ατζέλιο του Τορίνου με τη λατινική ονομασία Γιουβέντους (Juventus=Νεολαία). Τα χρώματα της φανέλας της αρχικά ήταν το ροζ και το μαύρο. Το ροζ, όμως, εύκολα ξέβαφε στο πλύσιμο κι έτσι αποφασίστηκε η αντικατάστασή του από το λευκό χρώμα. Εννιά χρόνια μετά την ίδρυσή της, η Γιουβέντους κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα, αλλά τον επόμενο χρόνο βίωσε μια μεγάλη κρίση, που τη βύθισε στην αφάνεια. Μία ομάδα παραγόντων αποχώρησε και ίδρυσε την Τορίνο. Από τότε, η πόλη ζει και αναπνέει για το «Ντέρμπι του Μόλε», όπως ονομάζεται η αναμέτρηση των δύο ομάδων της πρωτεύουσας του Πεδεμοντίου.

Από την αφάνεια την έβγαλε ο μεγαλοεπιχειρηματίας Εντοάρντο Ανιέλι, ιδιοκτήτης της αυτοκινητοβιομηχανίας FIAT, ο οποίος ανέλαβε τον έλεγχό της το 1923. Έκτοτε, Γιουβέντους και Ανιέλι βαδίζουν χέρι – χέρι. Η δεκαετία του ’30 ήταν η πρώτη επιτυχημένη περίοδος της ομάδας, με συνεχόμενους τίτλους. Την εποχή εκείνη απέκτησε και το πρώτο της παρατσούκλι, Γηραιά Κυρία (La Vecchia Signora). To Κυρία προήλθε από την αφοσίωση των οπαδών της και το Γηραιά από τη μεγάλη ηλικία των παικτών της, που ερχόταν σε αντίθεση με το όνομά της. Στην πορεία απέκτησε και άλλα προσωνύμια, όπως Η αρραβωνιαστικιά της Ιταλίας (La Fidanzata d’ Italia), εξαιτίας της δημοφιλίας της σε όλη τη χώρα, Ασπρόμαυροι (Bianconeri) και Ζέβρες (I Zebre), από τα χρώματα και το σχέδιο της φανέλας της.

Οι δύο χρυσές περίοδοι της Γιουβέντους συνδέονται με δύο σπουδαίους προπονητές, τον Τζοβάνι Τραπατόνι (1976 – 1986, 1991 – 1994) και τον Μαρτσέλο Λίπι (1994 – 1999, 2001 – 2004), όταν η ομάδα κυριάρχησε σε Ιταλία και Ευρώπη, κατακτώντας τίτλους και αποκτώντας οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Το 2006, παράγοντες της ομάδας αναμίχθηκαν στο σκάνδαλο με τα στημένα παιγνίδια που συντάραξε το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Η «Γηραιά Κυρία» οδηγήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της στη δεύτερη κατηγορία (2006 – 2007). Βρήκε, όμως, το κουράγιο, ανασυντάχθηκε και από την περίοδο 2007 – 2008 βρίσκεται και πάλι στα μεγάλα σαλόνια του ιταλικού ποδοσφαίρου.

Η Γιουβέντους, όπως προείπαμε, είναι η δημοφιλέστε- ρη ομάδα της Ιταλίας. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της ιταλικής εφημερίδας La Repubblica (Αύγουστος 2007), την υποστηρίζει το 28% των ιταλών φιλάθλων, ήτοι 11.000.000, ενώ οι εκτός συνόρων οπαδοί της φθάνουν τα 21.000.000. Η ρήση «Ουδείς προφήτης στον τόπο του» επιβεβαιώνεται και στην περίπτωσή της. Η Γιουβέντους δεν είναι η δημοφιλέστερη ομάδα του Τορίνο. Οι ντόπιοι την έχουν ταυτίσει με την πλουτοκρατία και υποστηρίζουν την αριστερή Τορίνο. Έτσι εξηγείται γιατί δεν μπορεί να γεμίσει το γήπεδό της, ενώ όταν παίζει εκτός έδρας τα εισιτήρια είναι πραγματικά «μαγικά χαρτάκια».

http://class165.weebly.com/

Σαν σήμερα.gr

Ο ΚΡΟΪΦ ΚΑΙ Η ADIDAS

Σαν άνθρωπος, ο Κρόιφ ήταν δύσκολος χαρακτήρας.Τον περίεργο χαρακτήρα που έχει τον είχε δείξει ακόμη όταν ήταν εν ενεργεία ποδοσφαιριστής. Ενώ η Αντίντας έραβε τις φανέλες της εθνικής Ολλανδίας, ο Κρόιφ, επειδή είχε συμβόλαιο με τη Πούμα, αρνήθηκε να φορά τη φανέλα της Ολλανδίας με τις κλασσικές τρεις γραμμές στα μανίκια και στα σορτσάκια και φορούσε πάντα φανέλα με δύο γραμμές. Αν δείτε διάφορες φωτογραφίες στο ίντερνετ, θα παρατηρήσετε αυτή τη λεπτομέρεια.
http://class165.weebly.com/

Γκόλ στη βία

Η Διεύθυνση Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης, το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, η Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση, το Εθνικό Δίκτυο Αγωγής Τηλεόρασης και το European School Radio συνδιοργανώνουν την καμπάνια κοινωνικής ευθύνης «Βάλε το δικό σου ΓΚΟΛ ΣΤΗ ΒΙΑ» ενάντια στη βία στα γήπεδα.

ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Ο διαγωνισμός απευθύνεται σε μαθητές δημοτικών σχολείων ( Δ΄- Ε΄- Στ΄ δημοτικού), Γυμνασίων και Λυκείων της χώρας, δημόσιων και ιδιωτικών, αλλά και ελληνόφωνων σχολικών μονάδων ή ελληνοφώνων μονάδων γλώσσας-πολιτισμού της Ομογένειας που λειτουργούν στο εξωτερικό.

Μπείτε στην Ιστοσελίδα

και βάλτε γκολ στη βία