Άρθρα με ετικέτα ΑΡΘΡΑ

Η προέλευση του ονόματος «Ψωροκώσταινα»

Το όνομα «Ψωροκώσταινα»  το χρησιμοποιούμε σήμερα, όταν θέλουμε να περιγράψουμε την ανέχεια και τη φτώχεια και ειδικότερα όταν θέλουμε να καταδείξουμε κάποιον ή κάτι ως τον «φτωχό συγγενή» ενός συνόλου, ή με άλλα λόγια τον «τελευταίο τροχό της αμάξης». Στις μέρες μας, συνήθως χρησιμοποιούμε απαξιωτικά αυτή τη λέξη όταν πρόκειται να στηλιτευθεί μια κακομοιριά, υποχωρητικότητα, ανοργανωσιά, αδυναμία και φτώχεια που κάποιοι θεωρούν ότι χαρακτηρίζει την Ελλάδα της νεότερης ιστορίας.

Όμως, η Ψαροκώσταινα ή Ψωροκώσταινα, ήταν ένα υπαρκτό πρόσωπο της νεοελληνικής ιστορίας και μάλιστα μια ηρωική και αξιέπαινη γυναίκα στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 η οποία αφιέρωσε τη ζωή της στην υπηρεσία της πατρίδος.

Όταν το 1821 καταστράφηκε η πόλη των Κυδωνιών, της  Μικράς  Ασίας, μετά από την αποτυχημένη επαναστατική κίνηση που επιχειρήθηκε, ο πληθυσμός της σφάχτηκε και το σύνολό του εγκατέλειψε την όμορφη πόλη με ντόπια ή ψαριανά καράβια. Στην χαλασιά αυτή κατάφερε να σωθεί η Πανώρεια Χατζηκώστα, μια όμορφη αρχόντισσα με μεγάλη περιουσία. Κατά αγαθή συγκυρία ένας ναύτης τη βοήθησε και μαζί με άλλους την ανέβασαν σ’ ένα καράβι που ξεμπάρκαρε στα Ψαρά.

Τόσο τον άντρα της, τον Κώστα Αϊβαλιώτη, που ήταν πάμπλουτος έμπορος, όσο και τα παιδιά της, τους έσφαξαν μπρος τα μάτια της οι Τούρκοι. Στα Ψαρά λοιπόν, όπου βρέθηκε (γι’ αυτό ονομάστηκε Ψωροκώσταινα) πάμφτωχη και ολομόναχη, οι συντοπίτες της και κυρίως ο Βενιαμίν ο Λέσβιος (δάσκαλος της Ακαδημίας των Κυδωνιών) την βοήθησαν και την προστάτεψαν. Γιατί όμως έγινε πανελλήνια γνωστό το παρατσούκλι της Πανώρειας; Στην εποχή του Καποδίστρια σε μια συνεδρίαση της Συνέλευσης, κάποιος παρομοίασε το Ελληνικό Δημόσιο με την Ψωροκώσταινα. Ο συσχετισμός «άρεσε» και κάθε φορά που αναφερόντουσαν στο θέμα του Δημοσίου το ονόμαζαν «Ψωροκώσταινα». Λίγο αργότερα όταν ανέλαβαν την εξουσία οι Βαυαροί και διέλυσαν τα άτακτα στρατιωτικά τμήματα των αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, η φράση «τι να περιμένει κανείς από την Ψωροκώσταινα;» πέρασε στην ιστορία. Οι αγωνιστές αποκαλούσαν την αντιβασιλεία ειρωνικά «Ψωροκώσταινα» και οι Βαυαροί από την πλευρά τους όταν ήθελαν να απαντήσουν σε όσους ζητούσαν τη βοήθεια του κράτους για να συντηρηθούν έλεγαν περιφρονητικά: «Όλοι από την Ψωροκώσταινα ζητούν να ζήσουν». Το παρατσούκλι το οποίο απέδιδε την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, από τότε και έως τις ημέρες μας αναφέρεται συχνά.

Μάλιστα το 1942, κατά τη συνεδρίαση της πρώτης Βουλής κάποιος βουλευτής χαρακτήρισε και πάλι την Ελλάδα Ψωροκώσταινα. Όλοι είχαν αποδεχθεί πλέον τον χαρακτηρισμό. Έναν περιφρονητικό χαρακτηρισμό ο οποίος έγινε αποδεκτός και στη σημερινή πολιτική ορολογία. Χαρακτηρισμός, που για όσους γνωρίζουν την ιστορία, δεν είναι απαξιωτικός, διότι η Πανώρεια Χατζηκώνστα η επονομασθείσα Ψωροκώσταινα υπήρξε μια αξιομίμητη πατριώτισσα με λεβεντιά και φιλότιμο.

Κασνάκη Μαριάννα Α” τάξη

ΠΗΓΗ:

ΑΡΘΡΟ: Αυτοεκτίμηση – Πώς χτίζεται στη ζωή των παιδιών μας

Η οκτάχρονη Κατερίνα είναι αρνητική στο να δοκιμάζει καινούρια πράγματα, επειδή νομίζει ότι δεν θα τα καταφέρει και όλοι θα την κοροϊδεύουν. Ακόμα όμως και στους τομείς που είναι καλή, όπως η ζωγραφική, η ίδια πιστεύει ότι δεν έχει ταλέντο. Στη σχέση της με τις φίλες της είναι μαζεμένη, δεν εκφράζει την άποψή της, ενώ συνήθως ακολουθεί αυτά που θα της πουν. Αρκετές φορές κάνει παράπονα στους γονείς της για τις φίλες της. Οι γονείς της προσπαθούν, όπως λένε, να την υποστηρίξουν, αναγνωρίζοντας ωστόσο ότι, επειδή είναι το μοναδικό τους παιδί, την παραχαϊδεύουν, σπεύδοντας και οι δύο να ικανοποιήσουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες της προτού καν τις εκστομίσει. Βλέποντας, όμως, ότι χρόνο με τον χρόνο η κόρη τους δείχνει ολοένα και πιο μεγάλη ανασφάλεια και κατανοώντας πως αυτό οφείλεται στην ελλειμματική αυτοεκτίμησή της, προβληματίζονται μήπως δεν κάνουν κάτι σωστά, με αποτέλεσμα το παιδί να μην αναλαμβάνει εύκολα πρωτοβουλίες και να δείχνει τόσο μεγάλο φόβο.

Αυτοεκτίμηση είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και την αξία μας ως άτομα. Η ικανότητα που έχει κάθε άτομο να αντιλαμβάνεται και να αναγνωρίζει τα θετικά του στοιχεία είναι ένα από τα σημαντικότερα εφόδια στη ζωή του. Η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, τις ικανότητές μας, τα προσόντα και τα ταλέντα μας μπορεί να μας ανοίξει ή να μας κλείσει δρόμους με τρόπο που ίσως δεν φανταζόμαστε. Είναι γεγονός ότι το πώς βλέπουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας συχνά επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό και το πώς μας βλέπουν οι άλλοι, έστω κι αν ενίοτε αυτό μας είναι δύσκολο να το κατανοήσουμε. Μάλιστα, μια πολύ πρόσφατη μεταανάλυση 52 παλαιότερων ερευνών με συνολικά πάνω από 47.000 συμμετέχοντες τεσσάρων έως εβδομήντα έξι χρόνων, που προέρχονται από πολλές χώρες του κόσμου, έδειξε ότι οι άνθρωποι με υγιή αυτοεκτίμηση αποκτούν και υγιείς σχέσεις με την οικογένεια, τους φίλους, τους συνεργάτες τους κ.λπ., ενώ συγχρόνως ισχύει και το αντίστροφο. Δηλαδή, οι υγιείς σχέσεις στη ζωή μας, αρχικά με τους γονείς μας και στη συνέχεια με άλλους ανθρώπους, μας βοηθούν να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμησή μας (Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία – APA, 2019). Αντίθετα, τα άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές και άλλα προβλήματα που σχετίζονται με την ψυχική υγεία (χρήση ουσιών, διαταραχές στην πρόσληψη τροφής κ.λπ.).

Πώς χτίζεται
Στα νεογέννητα και στα βρέφη, η αυτοεκτίμηση ξεκινάει να αναπτύσσεται όταν οι γονείς που τα φροντίζουν ικανοποιούν με προθυμία τις βασικές τους ανάγκες για τροφή, ηρεμία, παρηγοριά, ασφάλεια.
Στα νήπια, η αυτοεκτίμηση ενισχύεται όταν οι γονείς κατανοούν τις ανάγκες τους για εξερεύνηση του περιβάλλοντος, σταδιακή αυτονόμηση, κατάκτηση νέων γνώσεων, επαφή με συνομήλικα παιδιά κ.ά.

Είναι αναγκαίο να τους δίνουν χώρο, να τα παρακινούν, να τα ενθαρρύνουν και να τα επιβραβεύουν για την απόκτηση κάθε νέας δεξιότητας. Για έναν ενήλικο, όλα αυτά μπορεί να θεωρούνται δεδομένα και ίσως ασήμαντα, όμως για ένα νήπιο είναι όλος του ο κόσμος. Η αυτοεκτίμηση των παιδιών προσχολικής ηλικίας επηρεά€ζεται από την εμπιστοσύνη και την αποδοχή που τους δείχνουν οι γονείς, τις πρωτοβουλίες που τους αναθέτουν, την υποστήριξη που τους προσφέρουν, την ουσιαστική ενασχόληση μαζί τους, χωρίς ωστόσο τάσεις υπερπροστασίας, κ.ά.

Η είσοδος του παιδιού στο σχολείο αποτελεί σημαντικό ορόσημο στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησής του, καθώς αυτή εξαρτάται τώρα και από την αποδοχή που θα εισπράξει στο νέο του περιβάλλον από το άλλο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή του, τον δάσκαλό του (ανάλογα με την απόδοσή του στα μαθήματα, τη συμπεριφορά του κ.λπ.), αλλά και από την ομάδα των συμμαθητών του (εδώ παίζει ρόλο η ένταξη στην ομάδα, η δημιουργία φίλων, ο ανταγωνισμός κ.λπ.).

Καθώς το παιδί πλησιάζει στην εφηβεία, στο παιχνίδι μπαίνουν και άλλοι παράγοντες όπως η αυτοεικόνα του, η σχέση με το σώμα του, η επιρροή από τους φίλους του και τα πρότυπα που προβάλλονται από τα ΜΜΕ, η αποδοχή από το άτομο που το ενδιαφέρει συναισθηματικά, οι απαιτήσεις που έχουν οι γονείς από το παιδί τους που «τώρα μεγάλωσε» κ.λπ.

Πηγή:

https://akappatou.gr/aytoektimisi-pos-chtizetai-sti-zoi-ton/

Αλεξάνδρα Καπάτου

Παιδοψυχολόγος

 

ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΤΟΥΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ERASMUS+ ΜΕ ΘΕΜΑ <> ΣΥ

ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕRASMUS+

Το παρόν άρθρο συντάχτηκε από τη διευθύντρια του σχολείου και την ομάδα των δασκάλων που συμμετείχαν στο έργο.

Πώς γνωρίζουμε τις μορφές των αγωνιστών του ΄21;

Ο εθνικός ζωγράφος της επανάστασης του 1821 ήταν Βαυαρός!

Ο αξιωματικός Καρλ Κρατσάιζεν είναι ο λόγος που σήμερα γνωρίζουμε την αυθεντική μορφή των μεγάλων μας αγωνιστών

Τα πρόσωπα των ηρωικών αγωνιστών του 1821 ταυτίζονται κάθε χρόνο με τις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου για τον εορτασμό της Επανάστασης και την απελευθέρωση της Ελλάδας.

Κυρίαρχες μορφές όπως του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη και του Μακρυγιάννη αποτελούν γνώριμες φυσιογνωμίες για όλους μας.

Μνημεία, προτομές και αγάλματα που σηματοδοτούν ηρωικές μάχες και πορτρέτα των πρωταγωνιστών φιλοξενούνται σε πολλά μουσεία.

Πώς όμως ήταν στην πραγματικότητα τα πρόσωπα της Παλιγγενεσίας; Τι μορφή είχαν άραγε οι αγωνιστές του ’21; Πόσο κοντά στην αληθινή όψη τους απεικονίζονται στους γνωστούς πίνακες;

Δεκαετίες πριν επινοηθεί και διαδοθεί η φωτογραφία και η απαθανάτιση των ανθρώπων, τον ρόλο του φωτογράφου ή οπερατέρ, με τη σύγχρονη ορολογία, εκπλήρωναν όσοι κατείχαν την τέχνη της ζωγραφικής και του σχεδίου.

Αυτός ήταν ο ρόλος που ανέλαβε ο Καρλ Κρατσάιζεν, ένας Βαυαρός αξιωματικός, χάρη στον οποίο γνωρίζουμε σήμερα την αυθεντική μορφή των μεγάλων αγωνιστών.

Ηταν ένας φιλέλληνας, ο οποίος πολέμησε στο πλευρό των Ελλήνων και βρέθηκε σε πολλά πεδία μαχών, στην Αίγινα, στον Πόρο, στη Σαλαμίνα, στο Ναύπλιο και στη μάχη του Φαλήρου.

Στην ανάπαυλα των εχθροπραξιών, ο αυτοδίδακτος ζωγράφος ζητούσε από τους ηγέτες των Ελλήνων την άδεια να αποτυπώσει τη μορφή τους.

Στο τέλος, αφού τους απαθανάτιζε με το μολύβι του, τους έβαζε να υπογράψουν οι ίδιοι το έργο και η υπογραφή αυτή αποτελούσε πιστοποιητικό αυθεντικότητας.

Ο Κρατσάιζεν είχε έρθει στην Ελλάδα την περίοδο 1826-27, βρέθηκε σε αρκετά στρατόπεδα και συγκέντρωσε μια μεγάλη σειρά από προσωπογραφίες πολλών σημαντικών αγωνιστών: Κολοκοτρώνης, Μακρυγιάννης, Νικηταράς, Τομπάζης, Κουντουριώτης, Μιαούλης, Κανάρης, Σισίνης, Μαυρομιχάλης, Μαυροκορδάτος, Ζαΐμης, Φαβιέρος κ.ά.
Ιδιαίτερα συγκινητική είναι η απεικόνιση του Γεωργίου Καραϊσκάκη, έργο που έμεινε ημιτελές. Ήταν λίγο πριν από τη μάχη του Αναλάτου, όταν ο Κρατσάιζεν φιλοτέχνησε το πορτρέτο του ήρωα λίγο πριν από τον θάνατό του, χωρίς να προλάβει να αποτυπώσει λεπτομερώς τα της ενδυμασίας του.


Μερικά χρόνια αργότερα στη Γερμανία πλέον, ο ίδιος σημειώνει ενδεικτικά στον πρόλογο ειδικής έκδοσης: «Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στην Ελλάδα μου δόθηκε η ευκαιρία να σχεδιάσω εκ του φυσικού τα πορτρέτα των περισσότερων εξαίρετων ανδρών της νεότερης ιστορίας της χώρας αυτής».

Παράλληλα με τους αγωνιστές, ο Βαυαρός αξιωματικός – ζωγράφος δημιούργησε σειρά έργων ως ένα μοναδικό χρονικό καταγεγραμμένο με ημερομηνίες. Σκίτσα και υδατογραφίες με το Παλαμήδι, την Αίγινα, τη ζωή των ανθρώπων, πολεμικές συνθέσεις και πλοία του αγώνα.

Όταν επέστρεψε στη Γερμανία, ο Κρατσάιζεν δημιούργησε μια σειρά από 24 λιθογραφίες που κυκλοφόρησαν σε ένα λεύκωμα.


Στο πέρασμα του χρόνου τα έργα του έπεσαν στη λήθη μέχρι τη στιγμή που οι κληρονόμοι του Κρατσάιζεν ανακοίνωσαν ότι διαθέτουν την περίφημη συλλογή. Και το 1926 ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου προέτρεψε την ελληνική κυβέρνηση να αγοράσει το κληροδότημα. Ετσι έναντι 200.000 δραχμών τα έργα του Κράτσαϊζεν επέστρεψαν στον τόπο που δημιουργήθηκαν.

Τις δεκαετίες μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας πολλοί καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από τα έργα του Κρατσάιζεν. Ανάμεσά τους και ο Θεόδωρος Βρυζάκης, ο πρώτος της Σχολής του Μονάχου. Στον περίφημο πίνακά του «Το εν Πειραιεί ευρισκόμενον στρατόπεδον του Καραϊσκάκη, έτος 1827» ανάμεσα στους αγωνιστές με τις φουστανέλες διακρίνεται με βαυαρική στολή και ο Καρλ Κρατσάιζεν.

Πηγή άρθρου: Πρώτο Θέμα

http://www.protothema.gr

Στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας βρέθηκαν οι ρίζες της ελιάς

Τις λεβαντίνικες «ρίζες» της ελιάς αποκάλυψε γενετική ανάλυση 1.900 δέντρων από την περιοχή της Μεσογείου, που πραγματοποίησαν γάλλοι επιστήμονες.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society B», τα γενετικά στοιχεία αποκαλύπτουν ότι η καλλιέργεια της λεγόμενης εξημερωμένης ελιάς –με μεγαλύτερους και πιο ζουμερούς καρπούς από τις άγριες ποικιλίες– ξεκίνησε πριν από 6.000-8.000 χρόνια στην περιοχή όπου σήμερα βρίσκονται τα σύνορα Τουρκίας-Συρίας.

«Πιθανότατα υπήρξαν πολλά ενδιάμεσα βήματα, όμως τα στοιχεία μας δείχνουν ότι η καλλιέργεια ελιάς ξεκίνησε στην περιοχή του Λεβάντε» εξηγεί ο δρ Γκιγιόμ Μπεσνάρ, αρχαιοβοτανολόγος του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης. Πρόκειται για την περιοχή που σήμερα περιλαμβάνει το Ισραήλ, την Παλαιστίνη, την Ιορδανία, τον Λίβανο και τη Συρία.

Από την αρχαιότητα, η ελιά αποτελούσε ιερό σύμβολο ειρήνης και συλλογικότητας. Αρχαιολόγοι έχουν εντοπίσει κουκούτσια των οποίων η ηλικία αγγίζει τα 8.000 χρόνια, ενώ οι πρώτες ενδείξεις της ελαιοπαραγωγής μαρτυρούν ότι η συγκεκριμένη διαδικασία ξεκίνησε πριν από 6.000 έτη στην περιοχή του Καρμέλ, στο Ισραήλ.

Το πού καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά η ελιά αποτελεί μήλον της Έριδος για τους επιστήμονες, καθώς υπάρχουν πολλές θεωρίες που συνδέουν το ταπεινό δέντρο με διάφορες περιοχές.

«Ξεφλουδίζοντας» την ελιά

Με στόχο να ξετυλίξουν το κουβάρι της ιστορίας, οι γάλλοι επιστήμονες συνέλεξαν δείγματα από 1.263 άγριες και 534 εξημερωμένες ελιές από την περιοχή της Μεσογείου. Προχώρησαν στη συνέχεια σε γενετική ανάλυση των χλωροπλαστών των δέντρων – πρόκειται για τις μικροσκοπικές πράσινες δομές στις οποίες πραγματοποιείται η διαδικασία της φωτοσύνθεσης. Ακριβώς επειδή το DNA των χλωροπλαστών περνάει από το δέντρο στον «απόγονό» του, το συγκεκριμένο γενετικό υλικό μπορεί να αποκαλύψει τις αλλαγές που έχουν επέλθει από γενιά σε γενιά.

Σε επόμενη φάση, οι επιστήμονες δημιούργησαν ένα γενεαλογικό δέντρο ώστε να δουν τον τρόπο με τον οποίο εξαπλώθηκε η καλλιέργεια της ελιάς. Η ομάδα διαπίστωσε ότι ο λεπτός, μικρός και πικρός καρπός έδωσε τη θέση του στον ζουμερό, μεγάλο και λιγότερο πικρό καρπό στα σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Συρίας.

Οι ειδικοί είδαν ότι μετά την πρώτη αυτή καλλιέργεια, η σύγχρονη ελιά συνδεόταν κυρίως με περιοχές που βρίσκονται στην Εγγύς Ανατολή συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου και με περιοχές γύρω από το Αιγαίο πέλαγος και τα Στενά του Γιβραλτάρ. Στη συνέχεια, τα πολύτιμα δέντρα εξαπλώθηκαν σταδιακά σε όλη τη Μεσόγειο.

Από την πλευρά του ο γενετιστής του ίδιου ερευνητικού κέντρου, δρ Αντρέ Μπερβιγιέ, υποστηρίζει ότι πέρα από το γενετικό υλικό των χλωροπλαστών, οι ειδικοί ίσως θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους και το πυρηνικό DNA των ελαιόδεντρων, το οποίο κρύβεται στη γύρη τους.

«Η γύρη των δέντρων αυτών μεταφέρεται με τη βοήθεια του αέρα, με αποτέλεσμα να μπορεί να “μεταναστεύσει” σε μακρινές περιοχές» υποστηρίζει ο επιστήμονας. «Ενδεχομένως λοιπόν ο συνδυασμός και των δύο μεθόδων να βοηθούσε τους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα τόσο τον τρόπο με τον οποίο έγινε η τοπική καλλιέργεια της ελιάς, όσο και το πώς επήλθαν αλλαγές στα συγκεκριμένα δέντρα στην “πορεία” τους στον τόπο και στον χρόνο».

Βήμα Science

Newsroom ΔΟΛ

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Accessibility by WAH