Το πρώτο σήμα του ΠΑΟΚ ήταν το τετράφυλλο πράσινο τριφύλλι.

Πηγή:Σαν σήμερα

ΔΙΑΓΟΡΑΣ Ο ΡΟΔΙΟΣ
0 Διαγόρας καταγόταν από το όμορφο νησί της Ρόδου από βασιλική γενιά. Σε νεαρή ηλικία κέρδισε την πρώτη νίκη του στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο αγώνισμα της πυγμαχίας. Το όνομα του έγινε πασίγνωστο στην Αρχαία Ελλάδα, και όλοι μιλούσαν για τις επιτυχίες του.
Νίκησε στην Ολυμπία, στα Ίσθμια, στα Πύθια, στα Νέμεα και σε πλήθος άλλων αγώνων, στα Μέγαρα, στην Αθήνα, στη Θήβα, στις Πλαταιές, στο Άργος, στην Παλλήνη, στην Αίγινα και αλλού.
Ο Διαγόρας όμως δεν έμεινε στην Ιστορία μόνο για τις δικές του επιτυχίες αλλά και για τις νίκες των τριών γιων του. Είχε και δύο κόρες, τα παιδιά των οποίων νίκησαν επίσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Σε μεγάλη πια ηλικία ο Διαγόρας παρακολουθούσε τους Αγώνες στην Ολυμπία. Αυτή τη φορά δεν αγωνιζόταν ο ίδιος αλλά οι δύο γιοι του, ο Ακουσίλαος και ο Δαμάγητος. . Η καρδιά του παλλόταν από συγκίνηση. Ξαναζούσε τη δική του προσπάθεια, το δικό του αγώνα.
Όταν οι δυο γιοι του αναγορεύτηκαν Ολυμπιονίκες, ο ένας στην πυγμαχία και ο άλλος στο παγκράτιο, η χαρά του δεν περιγραφόταν. Ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στη γη. Οι δυο του γιοι έτρεξαν και στεφάνωσαν με τα δικά τους στεφάνια το γέροντα πατέρα τους. Έπειτα τον σήκωσαν με σεβασμό και λατρεία στους δυνατούς ώμους τους και τον περιέφεραν στο στάδιο. Το πλήθος παραληρούσε από θαυμασμό και συγκίνηση.
Τότε ακούστηκε μέσα από το πλήθος μια βροντερή φωνή, που έκανε όλους να ριγήσουν: “Πέθανε τώρα Διαγόρα, στον Όλυμπο δεν πρόκειται να ανέβεις”.
Φαίνεται πως ο περήφανος γέροντας άκουσε την ιαχή. Συνεπαρμένος έκλεισε τα μάτια του. Η καρδιά του έπαψε να κτυπά. Έγειρε το κεφάλι και ξεψύχησε. Το σώμα του έπεσε αργά στην αγκαλιά των παιδιών του. Το πνεύμα του όμως αθάνατο μας οδηγεί στο πέρασμα των αιώνων.

http://users.sch.gr

Μίλων από τον Κρότωνα (παλαιστής)

Ο Μίλων, γιος του Διοτίμου, έζησε τον 6ο αι. π.Χ. και γιόρτασε την πρώτη του νίκη σε Ολυμπιάδα στο αγώνισμα της πάλης παίδων. Μέχρι το τέλος της ζωής του είχε ακόμη πέντε ολυμπιακές νίκες στην πάλη ανδρών. Νίκησε επτά φορές στα Πύθια, εννέα στα Νέμεα και δέκα στα Ίσθμια. Υπήρξε ο σπουδαιότερος από τους Κροτωνιάτες αθλητές και ένας από τους πιο ξακουστούς του αρχαίου κόσμου.

Οι αρχαίοι συγγραφείς έχουν διασώσει στα γραπτά τους πολλές ιστορίες για τους άθλους του και την υπεράνθρωπη δύναμή του. Ο Φύλαρχος αναφέρει ότι κάποτε, στη γιορτή του Δία, ο Μίλων μετέφερε ένα δαμάλι τεσσάρων χρόνων στους ώμους του, το οποίο και κατανάλωσε αργότερα μόνος του. Κατά τη διάρκεια συμποσίου των Πυθαγορείων -στους οποίους ανήκε- συγκράτησε την κεντρική κολόνα της αίθουσας, ενώ αυτή έπεφτε, ωσότου να προλάβουν να απομακρυνθούν όλοι. Ήταν ξακουστός για τις τεράστιες ποσότητες τροφής και ποτού που κατανάλωνε. Ο Αθήναιος, συγγραφέας των Δειπνοσοφιστών που έζησε στη Ρώμη το 2ο αι. μ.Χ., αναφέρει ότι ο Μίλων κατανάλωνε ταχτικά πέντε κιλά κρέας, άλλα τόσα ψωμί και τρεις κανάτες κρασί (περ. 10 λίτρα) σε κάθε γεύμα. Ο Θεόδωρος Ιεραπολίτης περιγράφει ότι, όταν η γειτονική Σύβαρις κήρυξε πόλεμο στον Κρότωνα, ο Μίλων με στεφάνι στο κεφάλι, δορά λιονταριού στους ώμους και κραδαίνοντας ρόπαλο βγήκε μπροστά και συνάντησε τους εχθρούς, ακολουθούμενος από τους κατοίκους της πόλης. Η επίθεσή τους ήταν τόσο ορμητική, ώστε οι Συβαρίτες τράπηκαν σε φυγή αφήνοντας πολλούς νεκρούς στο πεδίο της μάχης.

Ο Μίλων έζησε ένδοξα, αλλά το τέλος του ήταν τραγικό. Σε μία βόλτα του στο δάσος είδε έναν κορμό δέντρου, που μόλις είχε κοπεί, με σφήνες μπηγμένες μέσα για να τον ανοίξουν. Αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τα χέρια του για να τον ανοίξει, αλλά, καθώς προσπαθούσε, οι σφήνες πετάχτηκαν και τα χέρια του παγιδεύτηκαν μέσα στον κορμό. Δεν κατάφερε να απελευθερωθεί και, όταν ήρθε η νύχτα, τον σκότωσαν τα αγρίμια.

http://www.fhw.gr

ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ

ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ

Στις 4 Απριλίου 1968 η ΑΕΚ νικά τη Σλάβια Πράγας με 89-82 και κατακτά το κύπελλο κυπελλούχων στο μπάσκετ. Ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος για το ελληνικό μπάσκετ, σε μία χρονική στιγμή, που το άθλημα δεν ήταν στις καρδιές των ελλήνων φιλάθλων.

Την εποχή εκείνη οι Απριλιανοί ετοιμάζονταν να εορτάσουν την πρώτη τους επέτειο στην εξουσία με 2500 πολιτικούς κρατούμενους στις φυλακές. Η κομμουνιστοκρατούμενη Τσεχοσλοβακία ζούσε την «Άνοιξη της Πράγας» με τα μέτρα φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος από τον Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ. Στη Γαλλία, ο «Μάης» ήταν προ των πυλών.

Ο αγώνας έγινε στο Παναθηναϊκό Στάδιο, καθώς η Αθήνα δεν διέθετε άξιο λόγου κλειστό, παρά μόνο το ιστορικό γηπεδάκι του Σπόρτινγκ. 80.000 θεατές κατέκλυσαν το Καλλιμάρμαρο για να παρακολουθήσουν τον αγώνα, που αποτελεί ακόμα και σήμερα ρεκόρ προσέλευσης σε αγώνα μπάσκετ.

Η ΑΕΚ στα τέλη της δεκαετίας του ’60 είχε μια σπουδαία ομάδα, αμιγώς ελληνική. Με παίκτες, όπως ο Μόσχος, ο Ζούπας, ο Αμερικάνος και ο Τρόντζος, υπήρξε η πρώτη ελληνική ομάδα που έφθασε σε φάιναλ φορ ευρωπαϊκού κυπέλλου το 1966.

Το ανοιξιάτικο βράδυ της 4ης Απριλίου 1968 ο «δικέφαλος» παρατάχθηκε χωρίς τον Γιώργο Μόσχο, που είχε φύγει από τη ζωή, χτυπημένος από την επάρατο νόσο. Η νίκη ήρθε σχετικά εύκολα για τους παίκτες του Νίκου Μήλα. Ο Αμερικάνος με 29 πόντους, ο Τρόντζος με 24 και ο Ζούπας με 12 δεν άφησαν πολλά περιθώρια στους Τσέχους να αμφισβητήσουν την ανωτερότητά τους.

Η ομάδα της Πράγας είχε να αντιμετωπίσει συν τοις άλλοις τον τσιμεντένιο αγωνιστικό χώρο του Καλλιμάρμαρου, αλλά και τα φλας των φωτορεπόρτερ, που τύφλωναν τους παίκτες της σε κάποιες κρίσιμες επιθέσεις, όπως ανέφεραν οι «κακές γλώσσες» της εποχής.

Μαζί με τους 80.000 θεατές, τον αγώνα παρακολούθησαν με κομμένη την ανάσα, εκατομμύρια έλληνες από τα ραδιόφωνά τους, συνεπαρμένοι από την γλαφυρή περιγραφή του Βασίλη Γεωργίου. Η τηλεόραση βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα.

Η σύνθεση της ΑΕΚ και οι πόντοι που σημείωσαν οι παίκτες της: Αμερικάνος 29, Τρόντζος 24, Ζούπας 12, Βασιλειάδης 11, Λαρεντζάκης 6, Χρηστέας 4 και Τσάβας 3.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr

Ακούστε τη γλαφυρή περιγραφή του Βασίλη Γεωργίου.

Έλληνας μαραθωνοδρόμος. Υπήρξε ο πρώτος αθλητικός θρύλος της νεώτερης Ελλάδας και από τις μορφές των Α’ Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.

Ο Σπύρος Λούης γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1872 στο Μαρούσι της Αττικής, από φτωχή αγροτική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν νερουλάς και ο νεαρός Σπύρος τον βοηθούσε κουβαλώντας το νερό. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας διακρίθηκε για την αντοχή του, γεγονός που εξέπληξε τους ανωτέρους του. Θρυλείται ότι έτρεξε από την Αθήνα στο Μαρούσι και τούμπαλιν για να φέρει το πηλήκιο που είχε ξεχάσει στο σπίτι του, ώστε να είναι τέλειος στην αναφορά του τάγματος.

Εξαιτίας των αγωνιστικών του προσόντων, ο Λούης μπήκε από το «παράθυρο» στον αγώνα του Μαραθωνίου των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (29 Μαρτίου 1896), με την προτροπή του διοικητού του ταγματάρχη Παπαδιαμαντόπουλου, που ήταν και αθλητικός κριτής. Ο Λούης έτρεξε χωρίς καμία προετοιμασία και κατόρθωσε να επικρατήσει των αντιπάλων του, επευφημούμενος από 80.000 θεατές που είχαν κατακλύσει το Καλλιμάρμαρο.

Οι φήμες που κυκλοφόρησαν ότι κατά τη διάρκεια του Μαραθωνίου είχε «κλέψει», πραγματοποιώντας μέρος της διαδρομής πάνω σε κάρο, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Ο Λούης μετά τον θρίαμβό του δεν ξανάτρεξε ποτέ κι έζησε μία ήρεμη ζωή στο Μαρούσι, εργαζόμενος ως αγρότης, κηπουρός, νερουλάς και αργότερα ως τοπικός αστυνομικός. Παντρεύτηκε κι έκανε οικογένεια.

Ο θρύλος του παρέμεινε αναλλοίωτος με το πέρασμα του χρόνου. Συχνά τον καλούσαν σε αθλητικούς αγώνες ως επίσημο προσκεκλημένο και το κοινό τού έδειχνε την αγάπη του με επευφημίες. Αυτός εμφανιζόταν ντυμένος φουστανελάς και με το χρυσό μετάλλιο στο στήθος. Όπως συνέβη και την 1η Αυγούστου 1936, όταν προσκλήθηκε από το Χίτλερ στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου. Συναντήθηκε μαζί του, φωτογραφήθηκε και προσέφερε στον Φύρερ ένα κλαδί ελιάς ως σύμβολο της ειρήνης, που ήδη είχε αρχίσει να μπαίνει σε δοκιμασία. Ο Λούης δεν τον χαιρέτησε με τον γνωστό ναζιστικό τρόπο, όπως έκαναν τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής αποστολής.

Το 1926 κατηγορήθηκε για πλαστογραφία στρατιωτικού εγγράφου, προφυλακίστηκε για σχεδόν ένα χρόνο, αλλά αθωώθηκε πανηγυρικά. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα έφερνε δύσκολα και εξαιτίας της σοβαρής ασθένειας της συζύγου του.

Ο Σπυρίδων Λούης πέθανε πάμπτωχος στο Μαρούσι, στις 26 Μαρτίου 1940.

Σχετικά…

• Το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας φέρει το όνομά του.
• Η έκφραση «Έγινε Λούης», λέγεται για κάποιον που εξαφανίζεται τρέχοντας πολύ γρήγορα.
• Η ταινία Συνέβη στην Αθήνα (It Happened in Athens), παραγωγής 1962, με πρωταγωνίστρια την Τζέιν Μάνσφιλντ, αναπαράγει τον θρύλο ότι ο Λούης δεν έτρεξε μόνο για τη δόξα, αλλά και για τα μάτια της Ελένης, μιας όμορφης μαρουσιώτισας.
• Στο Μόναχο, το όνομά του φέρει η λεωφόρος που περνάει από το  Ολυμπιακό Πάρκο (Spiridon-Louis-Ring).
• Το 2012, η ιταλική εταιρεία Vibram κυκλοφόρησε ένα μοντέλο αθλητικών παπουτσιών με την ονομασία Spyridon LS, προς τιμή του Σπύρου Λούη.
• Το ασημένιο κύπελλο που είχε απονεμηθεί στον Λούη μετά τη νίκη του στον Μαραθώνιο πουλήθηκε αντί 664.842 ευρώ στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», σε δημοπρασία του οίκου Christie’s στο Λονδίνο (18 Απριλίου 2012)

• ΠΗΓΗ: .http://www.sansimera.gr