Δεύτερη Κυριακή του Μάη, γιορτάζουν σε όλο τον κόσμο οι μανούλες και εμείς δεν θα μπορούσαμε να τις ξεχάσουμε…Με αφορμή την ιδιαίτερη αυτή μέρα, δεν θα μπορούσαμε  να μην τιμήσουμε το πρόσωπο που μας έφερε στη ζωή. Διαβάσαμε στην τάξη μας αρκετές ιστορίες που ήρωας τους ήταν εκείνη, μίλησε ο καθένας για την δική του μητέρα και ο καθένας προσπάθησε να εκφράσει τι είναι αυτό που νιώθει για εκείνη και να εξωτερικέψει τα συναισθήματα του.

-Παραμύθι “Θα σ αγαπώ ότι κι αν γίνει”:

https://www.youtube.com/watch?v=BHoLS_WZFlo

Η Πρωτομαγιά λοιπόν, είναι η γιορτή των λουλουδιών και της Άνοιξης, μία αρχαία εορτή, την οποία τιμούμε και σήμερα φτιάχνοντας στεφάνια.Το μαγιάτικο στεφάνι είναι το μοναδικό έθιμο αυτής της μέρας που έχει μείνει και τηρείται ακόμη και σήμερα. Πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο, που τηρείται πιστά σε κάθε μεριά της χώρας. Κάθε τέτοια μέρα ένα λουλουδένιο στεφάνι στολίζει τις πόρτες των σπιτιών αλλά και του σχολείου μας!

Μέσα από το συγκεκριμένο πρόγραμμα στοχεύουμε στην καλλιέργεια δεξιοτήτων συνεργασίας, επίλυσης προβλημάτων, αποδοχής και σεβασμού του άλλου. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, η αντιμετώπιση των  διακρίσεων, η συνεργασία, η κοινωνική ευαισθησία, η συμπερίληψη, η διαμεσολάβηση, η επίλυση συγκρούσεων είναι θέματα που προσεγγίζουμε στο εργαστήριο αυτό. Τί θέλω και τί πραγματικά έχω ανάγκη. Προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε τα θέλω μας και αυτά που πραγματικά χρειαζόμαστε. Οι ανάγκες έχουν όνομα και λέγονται δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους .Τα δικαιώματα των παιδιών ζωντανεύουν μέσα από τις ζωγραφιές των παιδιών σε μια μεγάλη ομαδική εργασία. Βλέπουμε το βίντεο “Ειρήνη – η ιστορία ενός παιδιού πρόσφυγα” και προσπαθούμε να αντιληφθούμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το παιδί αυτό και τη λύση τους. Πραγματικά πώς θα νιώθαμε αν είμασταν εμείς στη θέση της. Το εργαστήριο θα κλείσει με μια μεγάλη συζήτηση για το πώς νιώσαμε με αυτά που μάθαμε και συζητήσαμε σε αυτό το εργαστήριο.