“Σαν πέφτει το βραδάκι, έχει μύτη φωτεινή”

Έτσι λέει το τραγούδι του Ρούντολφ, έτσι κάναμε κι εμείς. Η πολύ καλή συνάδελφος, Νατάσα, μου έδωσε αυτή την ιδέα. Να κάνουμε μύτη του Ρούντολφ, που ανάβει. Είπαμε να το κάνουμε σαν μια κατασκευή, που θα κρατήσει στο χρόνο και θα την ευχαριστηθούν τα παιδιά. Αρχικά φτιάξαμε με τύπωμα χρησιμοποιώντας σφουγγαράκι, που το κόψαμε σε σχήμα τριγώνου, το κεφάλι του Ρούντολφ. Το αφήσαμε να στεγνώσει και κόψαμε τα χέρια μας, ώστε να γίνουν τα κέρατα. Πλαστικοποιήσαμε το κεφάλι, ώστε να μη χαλάσει και κολλήσαμε ματάκια, τα κέρατα, βάλαμε χιόνια με ασημόσκονη κι έναν φιόγκο. Στη βάση του κεφαλιού έκανα μια τρύπα.

Τα παιδιά πήραν από μια μπαταρία πλακέ στρόγγυλη κι ένα φωτάκι με δύο συρματάκια. Τους ρώτησα πώς μπορούμε να κάνουμε το λαμπάκι να ανάψει. Μετά από δοκιμές είδαμε ότι κάποιες φορές ανάβει, όταν ακουμπάμε τα συρματάκια στην μπαταρία. Για να μείνουν σταθερά αναμμένα, σκεφτήκαμε να τα κολλήσουμε με χαρτοταινία. Περάσαμε τα συρματάκια μέσα από το κόκκινο πομ πον, το οποίο είχα κολλήσει πάνω από την τρύπα, και από πίσω ένωσα τα συρματάκια με την μπαταρία και τα κολλήσαμε στην κατασκευή.

Έτσι η γιορτούλα μας το απόγευμα φωτιζόταν και από τους ταράνδους! Η κατασκευή αυτή μπορεί να διατηρηθεί για πολύ καιρό, αρκεί να αλλάζουν τις μπαταρίες.

Επίσης τα συρματάκια μπορούμε να τα λυγίσουμε, ώστε να τα κολλήσουμε με την μπαταρία στο πίσω μέρος της κατασκευής. Δε σπάνε.