Μαθαίνουμε να κάνουμε κύκλους. Παίρνουμε το φυλλάδιο και μέσα στα δέντρα βάφουμε κυκλικά με λαδοπαστέλ σε φθινοπωρινά χρώματα. Την υπόλοιπη σελίδα τη βάφουμε με νερομπογιές. Δυστυχώς δε θυμάμαι σε ποιο σάιτ βρήκα το φύλλο εργασίας, που εκτύπωσα!
Στο λινκ, που ακολουθεί, βρήκα κι εκτύπωσα το πατρόν:
Σε μαύρο χαρτονάκι κολλάμε με χαρτοταινία το σχήμα ενός ζώου του δάσους (σκαντζόχοιρο και σκίουρο προτιμάμε, αφού διαβάσαμε και τα φθινοπωρινά παεαμύθια “Άουτς” κι “Ένας σκίουρος μια μέρα”). Τα παιδιά στη συνέχεια με σφουγγαράκια ή κομμάτια από βαμβάκι βάφουν ταμποναριστά όλο το χαρτόνι με φθινοπωρινά χρώματα. Βγάζουμε το σχέδιο του ζώου και το αποτέλεσμα είναι πανέμορφο!
Μια όμορφη κατασκευή, για να στολίσουμε το αρχικό γράμμα του ονόματός μας. Σε ένα χαρτονάκι μαύρο, κολλάμε χαρτοταινία, σχηματίζοντας το γράμμα του κάθε παιδιού. Τα νήπια καλούνται αρχικά να βρουν ποιο είναι το δικό τους και στη συνέχεια βάφουν με κιμωλίες χρωματιστές το περίγραμμα του γράμματος. Έπειτα με το δάχτυλο “σβήνουν” προς τα έξω την κιμωλία με μια απότομη κίνηση. Τα αρχικά μας φαίνονται σαν πυροτέχνημα!
Αφού έχουμε δει, ονομάσει και παίξει με τις ονομασίες των σταδίων του κύκλου του νερού, μπορούμε να φτιάξουμε την παρακάτων τριασδιάστατη σταγόνα.
Τα παιδιά βάφουν, κόβουν και κολλούν τις εικόνες με τη σωστή σειρά (μπορούμε να βάλουμε αριθμούς, για να βοηθήσουμε τα προνήπια). Ακολουθούν τα πατρόν.
Μπήκε η Άνοιξη για τα καλά και είπαμε να φτιάξουμε ανθισμένους πίνακες, για να στολίσουμε την τάξη. Τα λουλούδια μας φέτος θα βαφτούν με ακρυλικό χρώμα και μπαλόνι. Βάφουμε πρώτα το χαρτί μας με νερομπογιά σε πράσινο και γαλάζιο, για το φόντο. Στη συνέχεια έχουμε μπαλονάκια, βάζουμε μια μπίλια στο καθένα (ή ένα πομ πον) και τη δένουμε. Αναποδογυρίζουμε το μπαλόνι και το φουσκώνουμε λίγο. Το δένουμε. Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε τα βήματα:
Αφού κάνουν τα λουλούδια με τα μπαλόνια και στεγνώσουν, κάνουν τη γύρη με τέμπερα και με μαρκαδόρο τα κοτσάνια.
Οι δικοί μας πίνακες:
Φέτος, για τη γιορτή της μητέρας, η καρδιά (το σύμβολο της αγάπης) είχε την τιμητική της. Φτιάξαμε μια κάρτα καρδιά, που ανοίγει και ένα κάδρο με καρδιές, χρησιμοποιώντας λαδοπαστέλ μαύρη και νερομπογιές.
Για την κάρτα, χρησιμοποιούμε 2 διαφορετικών χρωμάτων χαρτιά. Στο παρακάτω λινκ, μπορείτε να δείτε πώς φτιάχνεται. Στολίζουμε τις εσωτερικές καρδιές, όπως θέλουμε, τις κολλάμε σε γλωσσοπίεστρο και δένουμε με μια κορδέλα.
Για το καδράκι τα παιδιά έφτιαξαν με μπογιά λαδοπαστέλ μαύρη καρδιές και έφτιαψαν το υπόλοιπο χαρτί με νερομπογιές, προσέχοντας να μην ακουμπάνε 2 ίδια χρώματα μαζί.
Στο νηπιαγωγείο δεν πετάμε τα ρολά από τα χαρτιά υγείας, κουζίνας κτλ. Μαθαίνουμε να τα επαναχρησιμοποιούμε σε διάφορες κατασκευές. Φέτος μαζεύτηκαν πολλά και είπαμε να φτιάξουμε τον σκελετό ενός σαρκοφάγου δεινοσαύρου. Μελετήσαμε βιβλία και είδαμε στο διαδίκτυο μουσεία, όπου έχουν σκελετούς, κι έτσι τα παιδιά συνέθεσαν το δικό τους σκελετό.
Στα πλαίσια της θεματικής ενότητας “Οι δεινόσαυροι” μελετήσαμε τι είναι το απολίθωμα και φτιάξαμε τα δικά μας με πλαστοζυμαράκι. Πήραμε τα δεινοσαυράκια της κυρίας και κάναμε τυπώματα στο ζυμάρι. Τα αφήνουμε μερικές μέρες, ώστε το ζυμάρι να ξεραθεί.
Πώς θα φτιάξουμε ένα δικό μας αυτοκίνητο, που θα κινείται; Έδειξα πρώτα στα παιδιά, ένα ρολό από χαρτί υγείας. Συμφωνήσαμε, βέβαια, όλοι, πως χρειάζεται ρόδες, για να κινηθεί. Από το πρόγραμμα ανακύκλωσης, έχουμε πολλά καπάκια. Φυσικά ζητήθηκε από τα παιδιά πώς θα βάλουμε τα καπάκια, ώστε να κινούνται. Ακούστηκαν πολλές απόψεις (με κόλλα, με ταινία), ένα, όμως, παιδί φώναξε ότι η ρόδα πρέπει να γυρίζει και αν την κολλήσουμε δε θα μπορεί. Χρειάζεται “εκείνο το σιδεράκι, που γυρίζουν οι ρόδες γύρω γύρω”. Παρουσίασα τότε ξυλάκια από σουβλάκια και ρώτησα τα παιδιά πώς μπορούμε να τα βάλουμε στα αυτοκίνητα και στις ρόδες. Τρυπήσαμε τα καπάκια και τα ρολά (αφού φυσικά τα κόψαμε) και τα παιδιά με τη βοήθεια της εκπαιδευτικού ένωσαν τις ρόδες με τα αυτοκίνητα. Για να ξίνει ακόμη πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι, έβγαλα φωτογραφία το κάθε παιδί, έκοψα μια θέση στο ρολό και τα παιδιά κόλλησαν τη φωτογραφία τους. Έπειτα βγήκαμε στην αυλή να δούμε πώς κινούνται τα αυτοκινητάκια μας. Η αλήθεια είναι ότι δε θέλαμε να τα αφήσουμε από τα χέρια μας!
Στα πλαίσια των εργαστηρίων δεξιοτήτων “Μαθαίνω να κυκλοφορώ με ασφάλεια”, η εκπαιδευτικός έφερε χαλάκια με δρόμους, για να μάθουν τα παιδιά τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Έπρεπε να το πάρει πίσω κι έτσι φτιάξαμε ένα χαλί με δρόμους, ώστε να παίζουν τα παιδιά με τα αυτοκινητάκια, τα ανθρωπάκια και τα σήματα που είχαμε ήδη φτιάξει. Εκτυπώσαμε κομμάτια δρόμων, τα παιδιά τα έκοψαν και τα κόλλησαν πάνω σε χαρτί του μέτρου. Αφήσαμε κενά για να βάλλουν τουβλάκια την ώρα του παιχνιδιού και να φτιάξουν τρισδιάστατα κτίρια.
Παίζοντας με το έτοιμο χαλί:
Φτιάχοντας το δικό μας:
