6 Μαρτίου: Ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού. Αφού έχουμε δει βιντεάκια, διαβάσαμε παραμύθια, παίξαμε θεατρικά, κάνουμε μια ομαδική κατασκευή. Σε ένα μεγάλο χαρτόνι έχω ζωγραφίσει μια καρδιά. Στην ολομέλεια χωρίζουμε τα παιδιά σε 7 ομάδες και κόβω τόσες λωρίδες την καρδιά. Πριν κόψω μια λωρίδα, η κάθε ομάδα, μου έλεγε ένα συμβάν σχολικής βίας κι έτσι βλέπαμε τι παθαίνει η καρδιά. Έπειτα κάθε ομάδα έπαιρνε το κομμάτι της και το ζωγράφιζε με λαδοπαστέλ. Όπως είδαμε στα περισσότερα βιντεάκια, κάποιος βοηθούσε τα παιδιά που δέχονταν τη σχολική βία, έτσι κι εμείς προσπαθήσαμε να ξαναφτιάξουμε την  καρδιά, δίνοντας λύση στα συμβάντα που μας είπε η κάθε ομάδα, καθώς κόβαμε την καρδιά (καλό είναι να καταγράψουμε τις απαντήσεις τους, για να τις θυμόμαστε). Αφού την κολλήσουμε, παρατηρούμε κάτι. Οι γραμμές από το ψαλίδι αχνοφαίνονται. Τα σημάδια μπορεί να μείνουν για πάντα στην καρδιά ενός παιδιού που δέχεται σχολική βία. Γι’ αυτό δε μένουμε απλοί θεατές, αν τύχει να βρεθούμε μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις.