Μερικές φορές οι γονείς, στην προσπάθειά τους να είναι κοντά στα παιδιά τους, τα βοηθούν περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται. Άθελά τους, δεν τα αφήνουν να κατακτήσουν μικρούς, καθημερινούς στόχους όπως να ντύνονται ή να τρώνε μόνα τους, ενώ συχνά τους στερούν το δικαίωμα να μεγαλώσουν.

Είναι καθήκον μας να τα βοηθάμε και να τα προστατεύουμε, αλλά χωρίς να το παρακάνουμε. Αν είστε υπερπροστατευτικός γονέας, πρέπει να αλλάξετε κάποιες συμπεριφορές και μάλιστα άμεσα.

Μιλάτε για λογαριασμό του

Όταν τα παιδιά είναι μωρά, είναι λογικό να απαντάμε για λογαριασμό τους σε ερωτήσεις όπως «πώς σε λένε» ή «πόσο χρονών είσαι;» Συχνά, όμως, εξακολουθούμε να μιλάμε αντί για αυτά ακόμα κι όταν είναι αρκετά μεγάλα για να απαντήσουν μόνα τους. 

Τι να κάνετε: την επόμενη φορά, συγκρατήστε την παρόρμησή σας να πείτε το όνομα του παιδιού σας στην άγνωστη μαμά στο πάρκο, και αφήστε το να.. τα βγάλει πέρα μόνο του!

Το βοηθάτε ακόμα κι όταν δεν χρειάζεται βοήθεια

Τα παιδιά ηλικίας 2 και 3 ετών μπορούν να ντύνονται (και να γδύνονται) μόνα τους, να πλένουν το πλαστικό ποτήρι τους ή να βάζουν βρώμικα ρούχα στο πλυντήριο. Εκτός από το ότι μπορούν, όμως, θέλουν κιόλας! Είναι ο τρόπος τους να αποδείξουν -κυρίως στον εαυτό τους- ότι έχουν κατακτήσει νέες δεξιότητες και να να χτίσουν την αυτοπεποίθησή τους.

Τι να κάνετε: σταματήστε να τα ταΐζετε ή να τα ντύνετε. Δείξτε τους τον τρόπο και αφήστε τα να το κάνουν μόνα τους. Δώστε τους τον χώρο και τον χρόνο να αυτονομηθούν και μεγαλώσουν σωστά.

Πηγή: Brightside.me