Η παράσταση μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε άσκηση γραφής χωρίς να την ονομάσουμε ως τέτοια. Τα παιδιά έφτιαξαν μόνα τους τις αφίσες και τις προσκλήσεις γιατί συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε με κάποιο τρόπο να ειδοποιήσουμε τους γονείς, τους φίλους και στους συγγενείς (που δεν ήταν παρόντες στην τάξη)  για την παράσταση. Η συνειδητοποίηση αυτής της ανάγκης και η ικανοποίησή της μέσω της γραφής, λειτουργούν ως το καλύτερο κίνητρο για να θελήσουν τα παιδιά να μάθουν να γράφουν και να διαβάζουν.

ΑΦΙΣΕΣ

Δείξαμε στα παιδιά διάφορες αφίσες. Τους ζητήσαμε να ‘διαβάσουν’ τις αφίσες. Τους ζητήσαμε να μας πουν εάν έχουν δει ποτέ άλλες αφίσες και πού. Τέλος τους ζητήσαμε να σκεφτούν για ποιο λόγο υπάρχουν οι αφίσες. Μέσα από τη συζήτηση καταλήξαμε στην απόφαση να φτιάξουμε κι εμείς τις δικές μας αφίσες για τη γιορτή. Συζητήσαμε για το τι θα έπρεπε να γράφει, να κοινοποιεί, η αφίσα μας. Το τελικό κείμενο το γράψαμε σε ένα χαρτί για να το έχουν ως πρότυπο.

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε μικρές ομάδες των 2 ή 3 παιδιών, και σε χαρτιά Α3 έφτιαξαν τη δική τους αφίσα. Μόλις τις τελείωσαν βγήκαμε για αφισοκόλληση στο διάδρομο του σχολείου.

Οι αφίσες που κολλήθηκαν έξω βράχηκαν από τη βροχή και έτσι η αποτύπωσή τους στην φωτογραφία δεν είναι καλή. Αποφασίσαμε να τις αναρτήσουμε ακόμη και έτσι για να μην εξαιρεθούν τα έργα κάποιων παιδιών (ο Άλκης δεν έφτιαξε αφίσα γιατί έλειπε εκείνη την ημέρα).