Μιλάμε για τον ήλιο, τα αστέρια, τη σελήνη. Κι όσο πιο πολλά μαθαίνουμε τόσο πιο έκθαμβοι μένουμε από την ομορφιά τους. Οι μέρες μας γίνονται πιο φωτεινές κι οι νύχτες μας, αυτές οι έναστρες νύχτες, στιγμή δεν παύουν να μας μαγεύουν.

Σκεφτήκαμε λοιπόν, τώρα που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, να παίξουμε ένα θεατρικό που θα αφορούσε στο θέμα μας, δίνοντάς του μια νέα διάσταση. Έτσι επιλέξαμε το παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά : «Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι»

Μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα ένας μικρός ποντικός, ξαπλωμένος πάνω στο πράσινο χορτάρι, κοιτούσε τον έναστρο ουρανό. Πόσο όμορφα ήταν τα αστέρια!

«Τι ωραία που θα ήταν να μπορούσα να αγγίξω ένα αστεράκι» σκέφτηκε.

Και τι δεν έκανε το ποντικάκι μας για να αγγίξει ένα αστεράκι. Σκαρφάλωσε σε φράχτες και καμπαναριά, σε κουρτίνες και κουρτινόξυλα, σε σκούπες και σε σκουπόξυλα… Τίποτε!

Όμως το ποντικάκι δεν τα παρατούσε. Η κάθε αποτυχία το έκανε πιο δυνατό.

Έτσι πέρασε ο καιρός και έφτασαν τα Χριστούγεννα. Στο σπίτι στόλισαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Και τότε το είδε! Το αστεράκι του ήταν στην κορυφή του δέντρου, πιο φωτεινό από ποτέ!

Τι θα γίνει άραγε; Θα καταφέρει ο ποντικός μας να αγγίξει ένα αστέρι; Σας προσκαλούμε να δείτε τη συνέχεια επί της σκηνής μας, στη διασκευασμένη εκδοχή της ιστορίας που ανεβάζουμε φέτος στο νηπιαγωγείο μας.

Το παραμύθι κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, με εικονογράφηση του Στέφεν Γουέστ (Stephen West).