Ένας από τους σημαντικότερους έλληνες ζωγράφους, ο Γιάννης Τσαρούχης ζωγράφισε τις τέσσερις εποχές. Σε προηγούμενο άρθρο, όπου αναφερθήκαμε γενικά στην τέχνη και τις εποχές, δεν αναφέραμε το έργο του Τσαρούχη. Αυτό το κάναμε γιατί θα θέλαμε να αφιερώσουμε στο έργο αυτό ένα ολόκληρο άρθρο.

Γιατί λοιπόν ξεχωρίσαμε αυτό το έργο από τα άλλα που παρουσιάσαμε σε τι διαφέρει;

Πιστεύουμε ότι το έργο αυτό είναι σημαντική τέχνη. Και σημαντική τέχνη είναι αυτή που γεννάει συναισθήματα, συγκινεί, μας έλκει και μας μαγνητίζει χωρίς πάντα να μπορούμε να εξηγήσουμε το λόγο. Η τέχνη του Τσαρούχη είναι η τέχνη ενός αληθινού μάστορα. Η αλήθεια του δημιουργού, το πάθος με το οποίο έκανε την κάθε πινελιά, ζωοποιεί τον πίνακα.

Στο έργο αυτό οι εποχές δεν είναι νεράιδες, δεν είναι μυθικές αιθέριες υπάρξεις. Είναι κοινοί θνητοί, είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, γυναίκες και άνδρες που συναντάμε στο δρόμο, οι γείτονες, εμείς οι ίδιοι. Ο Τσαρούχης αναδεικνύει την ομορφιά μας, την ομορφιά του ανθρώπου.

Ο πίνακας αυτός δεν είναι αντικείμενο μόνο της εικαστικής παιδείας των παιδιών μας. Είναι και παράδοση και ιστορία.

Το μεγάλο τραπέζι στρώνεται. Η ξύλινη τάβλα. Το μεγάλο τραπέζι της παράδοσής μας, αυτό που φέρνει κοντά όλη την οικογένεια, όλη την παρέα, όλη τη γειτονιά, όλο το χωριό. Το τραπέζι των εποχών έχει πάνω του τα φρούτα μας: σταφύλια, βερίκοκα, κεράσια, ροδάκινα, καρπούζια, πεπόνια και ρόδια. Αυτός ο πίνακας έχει γεύσεις και αρώματα: Οι γιαρμάδες ευωδιάζουν τον τόπο κι όλοι λαχταράμε να γευτούμε την κόκκινη φέτα από το καρπούζι – αυτή η φέτα είναι τα καλοκαίρια μας!

Ο πίνακας παύει να είναι αναπαράσταση – ο πίνακας είναι οι τέσσερις εποχές μας. Όπως τις ζούμε από τη στιγμή που γεννιόμαστε σε αυτόν τον τόπο. Μες τις τριανταφυλλιές και τις πασχαλιές της αυλής μας, το μαγιάτικο στεφάνι, τις παπαρούνες και τα άσπρα κρίνα στους βράχους μας. Και τα στάχυα στα χωράφια μας, τα στάχυα των καλοκαιριών μας.

Κι όλα αυτά κλεισμένα στην κορνίζα που φτιάχνει ένα παράθυρο. Το ξέρουμε αυτό το ξύλινο παράθυρο. Είναι το παράθυρο του σπιτιού μας.

Βαδίζοντας στα χνάρια του Θεόφιλου, του μεγάλου λαϊκού μας ζωγράφου (στον οποίο θα αφιερώσουμε κάποιο άλλο άρθρο μας), της αγιογραφίας, των πορτρέτων Φαγιούμ, του Φώτη Κόντογλου αλλά και του Καραγκιόζη, ο Τσαρούχης εικονογραφεί τη μνήμη μας.

Στοιχεία για το έργο: “Οι τέσσερις εποχές”, τελειωτικός πίνακας 1969, λάδι σε πάνι, 156,5 Χ 295 εκ.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Ίδρυμα Γιάννη Τσαρούχη: http://www.tsarouchis.gr/

Βίντεο με τις 4 εποχές και τους 12 μήνες του Τσαρούχη: http://www.youtube.com/watch?v=DRW5D_sDReU

Οπτικοακουστικο αρχειο της ΕΡΤ – εκπομπή “μονογραμμα”, μέρος Α¨: http://www.ert-archives.gr/V3/public/pop-view.aspx?tid=4926&tsz=0&act=mMainView – Β΄μέρος: http://www.ert-archives.gr/V3/public/pop-info.aspx?tid=0000007304&tsz=0&act=mInfo

Περιοδικό Ως3: http://www.os3.gr/arhive_afieromata/gr_afieromata_giannis_tsaroyhis.html

Αφιέρωμα στις τέσσερις εποχές του Τσαρούχη: http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=4527341&publDate=

Αφιέρωμα στον Τσαρούχη με πολλούς συνδέσμους: http://www.haef.gr/libraries/biographies/tsarouhis.php