14ο Νηπιαγωγείο Αθηνών

Λεονάρντο ντα Βίντσι (Leonardo da Vinci), 1452 – 1519, Ιταλός αρχιτέκτονας, ζωγράφος, γλύπτης, εφευρέτης, μηχανικός, ανατόμος, επιστήμονας. Ιδιοφυής προσωπικότητα, αρχετυπική μορφή του ‘Ολοκληρωμένου- Ιδανικού Ανθρώπου’ (Homo Universalis).

Πίτερ Μπρίγκελ ή Μπρέγκελ ο πρεσβύτερος (Pieter Bruegel the Elder), 1525 – 1569, Φλαμανδός ζωγράφος, εξαίρετος σχεδιαστής και χαράκτης. Ζωγράφος των παραβολών και της ηθογραφίας, γνωστός για τα τοπία, τις αγροτικές σκηνές, αλλά και τον πίνακα του Πύργου της Βαβέλ.

Ρέμπραντ φαν Ράιν (Rembrandt van Rijn), 1606 – 1669, Ολλανδός ζωγράφος και χαράκτης, που συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων ζωγράφων όλων των εποχών.

Γιοχάνες Βερμέερ (Johannes Vermeer), 1632 – 1675, Ολλανδός ζωγράφος, γνωστός για τον ιδιαίτερο φωτισμό των σκηνών που ζωγραφίζει.

Ζαν-Φρανσουά Μιλλέ (Jean-François Millet),1814-1875, Γάλλος ρεαλιστής ζωγράφος του οποίου το έργο επηρέασε τους σημαντικότερους ζωγράφους του 20ου αιώνα.

Φρανθίσκο Γκόγια (Francisco José de Goya), 1746 – 1828, Ισπανός ζωγράφος και χαράκτης, που αναγνωρίζεται ως ένας από τους μείζονες ζωγράφους όλων των εποχών, καθώς και ένας εκ των πρώτων μοντέρνων καλλιτεχνών. Η «3η του Μάη» θεωρείται ο πρώτος ‘επαναστατικός’ πίνακας, όχι μόνο ως προς το θέμα του, αλλά και ως προς την εικαστική αποτύπωσή του.

Πωλ Σεζάν (Paul Cézanne), 1839 – 1906, Γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος. Η επίδρασή του σε μεταγενέστερους ζωγράφους υπήρξε πολύ μεγάλη και θεωρείται ο πατέρας της μοντέρνας τέχνης.

Εντγκάρ Ντεγκά (Edgar Degas), 1834-1917, Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης και γλύπτης, από τους σημαντικότερους του 19ου αι.

Κλοντ Μονέ (Claude Monet), 1840, 1926, Γάλλος ζωγράφος, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του κινήματος του ιμπρεσιονισμού.

Βίνσεντ βαν Γκογκ (Vincent van Gogh), 1853-1890, ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών, του οποίου το έργο δεν αναγνωρίστηκε όσο ζούσε.

Πωλ Γκωγκέν (Paul Gauguin), 1848 – 1903, Γάλλος ζωγράφος, εκπρόσωπος του ρεύματος του μετα-ιμπρεσιονισμού και έντονα πειραματικός καλλιτέχνης που επηρεάστηκε από τον πολιτισμό των ιθαγενών της Πολυνησίας.

Ανρί Ματίς (Henri Matisse), 1869 –1954, Γάλλος ζωγράφος που θεωρείται ιδρυτής του καλλιτεχνικού κινήματος του φωβισμού καθώς και μία από τις σημαντικότερες μορφές της μοντέρνας τέχνης. Ο όρος φωβισμός δε σχετίζεται με την ελληνική λέξη φόβος, αλλά με τη γαλλική λέξη φωβ (Fauve) που σημαίνει θηρίο /αγρίμι.

Έντβαρτ Μουνκ (Edvard Munch), 1863 – 1966, Νορβηγός ζωγράφος, πρόδρομος του εξπρεσιονισμού. Το έργο του «η κραυγή» είναι σταθμός στην ιστορία της τέχνης. Στη δεκαετία \'30 - \'40, οι Ναζί θεώρησαν τα έργα του ‘εκφυλισμένη τέχνη’ και αφαίρεσαν τη δουλειά του από τα γερμανικά μουσεία.

Πάουλ Κλέε (Paul Klee), 1879 – 1840, Γερμανός ζωγράφος και δάσκαλος στη σχολή Μπάουχάους (Bauhaus). Μολονότι δεν εντάχθηκε επισήμως σε καμία σχολή ή κίνημα, το έργο του είχε σημαντική συμβολή στη διαμόρφωση των περισσοτέρων καλλιτεχνικών τάσεων της μοντέρνας τέχνης.

Ο Πάμπλο Πικάσο (Pablo Picasso), 1881 – 1973, Ισπανός ζωγράφος και γλύπτης, ένας από τους σημαντικότερους όλων των εποχών. Επαναστατικός και ανατρεπτικός, ακόμη και ως προς τον εαυτό του. «Όλη μου τη ζωή προσπαθούσα να ζωγραφίσω σαν μεγάλος και τώρα που μεγάλωσα κατάλαβα πως όταν ζωγραφίζω, πρέπει να νιώθω ελεύθερος, τόσο όσο κι ένα μικρό παιδί.» «Δεν εκτιμώ έναν ζωγράφο που μετατρέπει τον ήλιο σε μια κίτρινη κηλίδα. Αλλά θαυμάζω εκείνον που με μια κίτρινη κηλίδα δημιουργεί έναν ήλιο.»

Πητ (Πίιτ) Μοντριάν (Piet Mondrian), 1872 – 1944, Ολλανδός ζωγράφος, Αφηρημένες γεωμετρικές συνθέσεις, Νεοπλαστικισμός, πλέγματα που διακόπτονται από έγχρωμους γεωμετρικούς όγκους, μινιμαλισμός.

Μαρκ Ρόθκο (Mark Rothko), 1903 – 1870, Ρωσο-αμερικανός ζωγράφος. Κατατάσσεται στο ρεύμα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, αν και ο ίδιος αρνούνταν οποιαδήποτε κατάταξη.

Χένρυ Μουρ (Henry Moore), 1898 - 1980, Άγγλος γλύπτης, από τους σημαντικότερους στην ιστορία της γλυπτικής, γνωστός για τις μεγάλες αφηρημένες ανθρώπινες φιγούρες.

Zουάν Μιρό (ισπανικά: Χουάν - Joan Miró i Ferrá), 1893 – 1983, Ισπανός (Καταλανός) ζωγράφος και γλύπτης, που θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους υπερρεαλιστές καλλιτέχνες του 20ου αιώνα.

Τζάκσον Πόλοκ (Jackson Pollock), 1912 – 1956, Αμερικανός ζωγράφος και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του κινήματος του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Παρά τον φαινομενικά τυχαίο χαρακτήρα που εμπεριέχεται στην τεχνική του, ο Πόλοκ επεξεργάζεται σχολαστικά τους πίνακές του. Οι τεχνικές που αναπτύσσει καλούνται συχνά και με τον ευρύτερο όρο action painting.

Αλμπέρτο Τζιακομέτι (Alberto Giacometti), 1901 – 1966, Ελβετός γλύπτης και ζωγράφος, υπερρεαλιστής και στη συνέχεια υπαρξιστής. Αποφασιστική είναι η συνάντησή του με την Μποβουάρ, τον Σαρτρ και τον Μπέκετ.

Λιούις Χάιν (Lewis Wickes Hine), 1874 – 1940, Αμερικανός κοινωνιολόγος και φωτογράφος. Από το 1908 έως το 1924, φωτογράφιζε κρυφά ανήλικα παιδιά που εργάζονταν. Οι φωτογραφίες του ήταν καθοριστικής σημασίας για την αλλαγή των νόμων για την παιδική εργασία στις ΗΠΑ. Σήμερα, 246 εκατομμύρια παιδιά ανά τον κόσμο συνεχίζουν να δουλεύουν.

Γκόρντον Παρκς (Gordon Parks), 1912 – 2006, Αμερικανός φωτογράφος, μουσικός, συγγραφέας και σκηνοθέτης, που με το φακό του κατέγραψε τη ζωή στις φτωχογειτονιές των μαύρων, και κατήγγειλε τον ρατσισμό. Ήταν ο πρώτος μαύρος φωτογράφος του περιοδικού Λάιφ (Life, 1948). Οι ταινίες του έγιναν γνωστές με τον όρο «blaxploitation» (από τις λέξεις black=μαύρος και exploitation=εκμετάλλευση).

Τζέικομπ Ρίις (Jacob August Riis), 1849 – 1914, Δανο-αμερικανός φωτορεπόρτερ, γνωστός για το βιβλίο του «Πώς ζει το άλλο μισό», μέσω του οποίου συνέβαλε στην καταγγελία της φτώχιας στις γειτονιές της Νέας Υόρκης, αλλά έχει κατηγορηθεί πως προωθώντας την εκστρατεία του, \'εισέβαλε\' τη νύχτα στα σπίτια για να τα φωτογραφίσει ακατάστατα, σκοτεινά και βρώμικα.

Eίναι μια ομάδα που συγκροτήθηκε το 1999 στο πλαίσιο του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών και αποτελείται κυρίως από εκπαιδευτικούς, οι οποίοι πιστεύοντας πως η αντίσταση στο ρατσισμό, η αποδοχή του άλλου και η αλληλεγγύη κατακτώνται βήμα βήμα, οργανώνουν μαθήματα ελληνικής γλώσσας και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες. Πατήστε στην εικόνα για να διαβάσετε το έργο 10 χρόνων των \"πίσω θρανίων\".

Ο \"Α΄ Σύλλογος Αθηνών Εκπαιδευτικών Π.Ε.\" έχει ένα πολύ καλό αρχείο με ταινίες, κείμενα, προτάσεις και υλικό διδασκαλίας που αφορούν στη διαφορετικότητα. Πατήστε στην εικόνα για να μεταβείτε στη σελίδα.

Η ερώτηση “ποιους ανθρώπους θέλουμε” προηγείται της ερώτησης “ποιο σχολείο θέλουμε”. Στόχος του νηπιαγωγείου είναι να εκπαιδεύσει ελεύθερους, δημιουργικούς, χαρούμενους ανθρώπους, που θα λειτουργούν μέσα σε ένα κλίμα συνεργασίας, αποδοχής και αλληλοεκτίμησης.

Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι το Νηπιαγωγείο Taka-Tuka-Land στο Βερολίνο (Γερμανία) προοριζόταν για προσωρινό κτίριο - ευτυχώς το νηπιαγωγείο ήταν τόσο επιτυχημένο, και το κτίριο σώθηκε. Είναι εμπνευσμένο από το κλασικό παραμύθι \"Πίπη Φακιδομύτη\" και τις επισκέψεις της στη μυθική χώρα Τάκα-Τούκα.

Το νηπιαγωγείο Sighartstein στην Αυστρία, έχει σχιδιαστεί από την ομάδα kadawittfeldarchitektur. Μεγάλα παράθυρα, φως και ήλιος, όλη η φύση μέσα στην αίθουσα!

Είναι το νηπιαγωγείο tellus στη Στοκχόλμη, σχεδιασμένο από την ομάδα Tham-Videgård-Arkiteker.
Εκτός από την υπέροχη αισθητική, ο σχεδιασμός εξασφαλίζει τη μέγιστη ενεργειακή απόδοση για το νηπιαγωγείο.

Χτισμένο γύρω από ένα δέντρο, το νηπιαγωγείο Fuji στο Τόκιο της Ιαπωνίας, είναι μια \"οπτική οδός που ενώνει την ενέργεια της παιδικής ηλικίας με τη φύση\". Σχεδιασμένο από την ομάδα Tezuka Architects το 2007.

Το νηπιαγωγείο Els Colors βρίσκεται στη Βαρκελώνη (Ισπανία) και σχεδιάστηκε από την ομάδα RCR Architects (2002). Στόχος των αρχιτεκτόνων ήταν να δημιουργήσουν ένα κτίριο άνετο και ευχάριστο που να επιτρέπει να ανθίσει η φαντασία των παιδιών.

Η φιλοσοφία του σχολείου Ρέτζιο Εμίλια μπορεί να συνοψισθεί στις ακόλουθες αρχές. Πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στα παιδιά
- να αποφασίζουν για την κατεύθυνση της μάθησής τους
- να μαθαίνουν από τις εμπειρίες που αποκτούν μέσω των αισθήσεών τους
- να εξερευνούν το περιβάλλον τους (φύση και άλλους ανθρώπους)
- να εκφράζονται
Είναι ένα σχολείο στο οποίο οι μαθητές οι γονείς, οι δάσκαλοι και η φύση μετέχουν από κοινού.

Ο καλύτερος δίσκος για παιδιά που κυκλοφόρησε στην ελληνική δισκογραφία. Μουσική, στίχοι, ερμηνείες, ενορχήστρωση, όλη η δουλειά είναι υπέροχη, για αυτό θα μας μαγεύει πάντα!

Ένα αστέρι συνάντησης, όλων εκείνων, που δεν έπαψαν να μένουν πιστοί στις αξίες του ανθρώπου, στο δικαίωμα του να αγωνίζεται για να δώσει νόημα στη ζωή του.
\'Ο Μικρός Πρίγκιπας\' του Αντουάν ντε σαιντ Εξυπερύ