Μια φορά σ΄ένα πάρκο υπήρχε ένα μεγάλο δέντρο . . . μια μέρα τα φύλλα του άρχισαν να κιτρινίζουν και πίστευαν ότι είχαν αρρωστήσει . . . ένα πρωί τα παιδιά του νηπιαγωγείου έλυσαν όλες τις απορίες των φύλλων. Αποφάσισαν επίσης να τα ζωγραφίσουν και έτσι το φθινοπωρινό δέντρο έμεινε στην αιωνιότητα.
Ήταν κάποτε ένα κάτασπρο φίδι… Μια μέρα κολύμπησε σε μολυσμένα νερά και γέμισε μαύρες βούλες… Ζήτησε βοήθεια από τα ζώα προκειμένου να απαλλαγεί από τις μαύρες του βούλες, αλλά δεν τα κατάφερε… ώσπου τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας αποφάσισαν να το βοηθήσουν. Πήραν από μία βούλα και με τη φαντασία τους την έκαναν λουλούδι, ρόδα αυτοκινήτου, μπάλα, ήλιο κ.τ.λ. δημιουργώντας εξαιρετικές ζωγραφιές.
<<Ο καθένας μας είναι μοναδικός και υπέροχος. Όλοι μαζί είμαστε ένα αριστούργημα.>>
Με αυτό το σύνθημα ξεκίνησε η νέα μας σχολική χρονιά.
Οι πίνακες της Άνοιξης
Το ζωγραφικό έργο του Ρενουάρ έγινε πηγή έμπνευσης για τους πίνακες της Άνοιξης.
Οι πίνακες του χειμώνα
Οι πίνακες της Kirsten Bayley και του ιταλού ζωγράφου Sebastiani ήταν η αφορμή για τα χειμωνιάτικα τοπία, χρησιμοποιώντας χρώματα ( τέμπερα, νερομπογιά, μαρκαδόρο) του χειμώνα.
Οι πίνακες του Φθινοπώρου
Οι φθινοπωρινοί πίνακες της Κατερίνας Γεωργαντά και του σύγχρονου ιμπρεσσιονιστή ζωγράφου Leonid Afremov αποτέλεσαν την αφορμή για να δημιουργήσουν τα παιδιά, πίνακες με μεικτή τεχνική (χρώμα, χαρτί, φωτογραφία), χρησιμοποιώντας χρώματα του φθινοπώρου.
Τα παιδιά ζωγράφισαν λουλούδια με τέμπερες, κηρομπογιές και κόλλα.
Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο έφτιαξαν κάρτες και έγραψαν ευχές για τις γιορτές και για τη νέα χρονιά.
Οι αμυγδαλιές άνθισαν
Οι τρεις Ιεράρχες μέσα από τα μάτια των παιδιών
