Στα πλαίσια του δράσης του σχολείου μας που αφορά τις σχέσεις μεταξύ των μαθητών , την αποδοχή της διαφορετικότητας των άλλων ανθρώπων, το σεβασμό προς τους άλλους αλλά και την αλληλεγγύη, αλλά και στο δεύτερο πρόγραμμα που αφορά τη διαφορετικότητα, αφιερώσαμε την σημερινή ημέρα στα άτομα με αναπηρία.
Μιλήσαμε γι αυτό, διαβάζοντας το βιβλίο 
“Δεν είμαι διαφορετικός από τους άλλους”, το οποίο μας έδωσε ευκαιρίες να συζητήσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία στον κόσμο μας. Είδαμε τα σύμβολα σε εικόνες και διαπιστώσαμε πως τα βλέπουμε γύρω μας, όπως στους δρόμους και πως πρέπει να σεβόμαστε τα περάσματα για τα αναπηρικά αμαξίδια.
Στη συνέχεια με παιχνίδια ρόλων, παίξαμε και ήρθαμε στη θέση αυτών των ατόμων, προσπαθώντας να ζωγραφίσουμε με το στόμα( φυσικά με ατομικό καθαρό πινέλο) και φτιάχνοντας τη δική μας αφίσα …
Ήρθαμε για λίγο στη θέση ενός τυφλού ανθρώπου και στις δυσκολίες που αυτός αντιμετωπίζει αφού πρώτα παρακολουθήσαμε ένα σχετικό βίντεο και καταλήξαμε πως με βοήθεια δίπλα μας είναι όλα πιο εύκολα…
Παρακολουθήσαμε βίντεο όπου τυφλό άτομο διαβάζει με το σύστημα των τυφλών ένα ποίημα του Καβάφη και αγγίξαμε κι εμείς βιβλίο γραμμένο με το σύστημα braille.
παρακολουθήσαμε στη νοηματική γλώσσα τα γράμματα της αλφαβήτου και κάποιες βασικές λέξεις και διαπιστώσαμε πως ο κόσμος των αναπήρων είναι ένας δύσκολος κόσμος που χρήζει τον σεβασμό και τη βοήθεια μας.
Τα μαγικά γυαλιά της Κωνσταντίνας, ένα βιβλίο της Σωτηρίας Γεωργοτά, με σπουδαία μηνύματα για μικρούς και μεγάλους και για τη σπουδαιότητα της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των ανθρώπων, διαβάστηκε στα παιδιά και το άκουσαν και σε βίντεο από την ίδια τη συγγραφέα.
Είναι όμορφο να χαρίζουμε και να βοηθάμε τους άλλους χωρίς να σκοπεύουμε στο δικό μας κέρδος και αυτό ονομάζεται αλληλεγγύη.
Με αφορμή την ιστορία φτιάξαμε τα δικά μας γυαλιά του Λιάπειου νηπιαγωγείου, τα φορέσαμε και ο καθένας ονειρεύτηκε και περιέγραψε τον δικό του όμορφο κόσμο.
Όλοι είμαστε διαφορετικοί αλλά έχουμε τις ίδιες ανάγκες. Σαν τα χεράκια μας στο δέντρο της αγκαλιάς που κανένα δεν είναι ολόιδιο με το άλλο.
Και η διαφορετικότητα είναι τόσο διασκεδαστική, σαν τον ελέφαντα Έλμερ που διαβάσαμε και διασκεδάσαμε δημιουργώντας ο καθένας τον δικό του παρδαλό ελέφαντα…
Φτιάξαμε τη γωνιά “ταξιδεύω στον κόσμο” και ταξιδέψαμε μέσω του διαδικτύου σε όλες τις ηπείρους, για να γνωρίσουμε τις συνήθειες άλλων ανθρώπων.
Η διαφορετικότητα μεταξύ των ανθρώπων της γης υπάρχει αλλά δεν μας εμποδίζει να είμαστε φίλοι. Οί άνθρωποι που ζούνε στην Αφρική έχουν σκούρο δέρμα, μιλάνε διαφορετική γλώσσα, χορεύουν διαφορετικά , ντύνονται διαφορετικά, αλλά έχουν τις ίδιες ανάγκες με όλους εμάς. Πεινάνε, διψάνε, θέλουν στοργή και φροντίδα, αγάπη, γέλιο, χαρά και παιχνίδι.
Έτσι κι εμείς ακούσαμε τη μουσική τους και χορέψαμε με τα τραγούδια τους….
και ζωγραφίσαμε όσα μάθαμε και μας εντυπωσίασαν…
Ταξιδέψαμε στην Αμερική κι αναφερθήκαμε στους ινδιάνους. Διαβάσαμε τον μικρό ινδιάνο που ήταν διαφορετικός από τα αγόρια της ηλικίας του αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να αποκτήσει το πιο όμορφο άλογο για φίλο του χάρη στην αγάπη που είχε μέσα του. Ο χιόνι που πέφτει…
χορέψαμε το χορό της φωτιάς και της βροχής…
Ταξιδεύοντας στην Ευρώπη γνωρίσαμε τους ανθρώπους που ζουν βόρεια στους πάγους, είδαμε πόσο διαφορετικές είναι οι συνθήκες της ζωής τους και φτιάξαμε το δικό μας ιγκλού…
