Αγαπάμε τα βιβλία, λειτουργούμε τη δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου μας και τιμήσαμε την παγκόσμια ημέρα του βιβλίου με μια επίσκεψη στη δημοτική βιβλιοθήκη της πόλης μας. Η βιβλιοθηκονόμος που μας υποδέχτηκε μας μίλησε για το πόσο παλιά είναι η βιβλιοθήκη και μας ξενάγησε σε όλους τους χώρους. Θαυμάσαμε τα πολλά και ποικίλα βιβλία στα ράφια, είδαμε φοιτητές συγκεντρωμένους να μελετάνε για τις εργασίες τους, βρεθήκαμε στην αίθουσα υπολογιστών και σταθήκαμε στην παιδική βιβλιοθήκη όπου διαβάσαμε κι ένα παραμύθι στο όμορφο σαλόνι της βιβλιοθήκης. Φεύγοντας, παρατηρήσαμε το παλιό τυπογραφικό μηχάνημα κι ευχαριστήσαμε την ευγενέστατη βιβλιοθηκονόμο για όσα μας έδειξε.
Δε σου κόβω αμυγδαλιά τα άσπρα λουλουδάκια, καρτερώ να γίνουνε όλα αμυγδαλάκια! ”
Οι αμυγδαλιές άνθισαν, ο αέρας μοσχομύρισε μέλι κι εμείς αδράξαμε την ευκαιρία να μάθουμε για τα οφέλη του καρπού . Κι αφού γνωρίσαμε πόσο ωφέλιμα είναι τα αμύγδαλα , παρατηρήσαμε την ανθισμένη αμυγδαλιά του σχολείου μας, μυρίσαμε τα άνθη της και είδαμε πίνακες ζωγραφικής με θέμα την ανθισμένη αμυγδαλιά. Σταθήκαμε στον πίνακα του Vincent Van Gogh, ο οποίος άρεσε πολύ στα παιδιά κι αποφασίσαμε να γίνουμε κι εμείς ζωγράφοι. Θαυμάστε τα έργα μας:
Αυτός είναι ο πίνακας του Vincent Van Gogh….
κι αυτά τα δικά μας έργα τέχνης!!!
τραγουδήσαμε και χορέψαμε με το τραγούδι της αμυγδαλιας…
Κι εμείς τα Ελληνόπουλα του 2022 μαθαίνουμε πόσο σημαντική είναι η ΕΙΡΗΝΗ! Μαθαίνουμε πως ο πόλεμος καταστρέφει και πως μόνον με την ειρήνη έρχεται η πρόοδος, η χαρά, η ευημερία, η αγάπη!!!
Καμιά μανούλα, κανένας πατέρας, κανένα παιδί, σε όποια χώρα κι αν ανήκει δε θέλει τον πόλεμο…
Γνωρίζουμε και τιμούμε, όλους εκείνους τους γενναίους Έλληνες που δεν επέτρεψαν τη συνέχιση της σκλαβιάς μας και αγωνίστηκαν με θυσία της ίδιας τους της ζωής, για να είμαστε σήμερα εμείς ελεύθεροι.
Φτιάξαμε τσολιαδάκια …
και την ημέρα της γιορτής μας είπαμε τα ποιήματα μας, τραγουδήσαμε, παρελάσαμε, χορέψαμε και νιώσαμε πόσο σημαντικό είναι να είσαι Έλληνας κι Ελληνίδα!!!
Η μέρα απαιτούσε διασκέδαση κι εμείς δεν της χαλάσαμε το χατίρι!!!
Ντυμένοι όλοι οι μαθητές μασκαράδες, έδειξαν τις στολές τους ένας ένας στον κύκλο μιλώντας για το θέμα της στολής τους. Αμέσως μετά ξεκίνησε ένα τρελό αποκριάτικο πάρτι, όπου τα παιδιά , τραγούδησαν, χόρεψαν, γέλασαν και στροβίλισαν με τις στολές τους!!!
Και για του λόγου το αληθές…ιδού τα τεκμήρια!!! Εννοείται πως αποκριά στην Κοζάνη σημαίνει τηρώ τις παραδόσεις. Έτσι κι εμείς μάθαμε για “τα περιστέρια” και τα χορέψαμε με το γνωστό σκοπό…
Φυσικά ξεφαντώσαμε στο ρυθμό του Έντεκα…
και τραγουδήσαμε το έλα να νιώσεις πως είναι η ζωή κι όλα τα ωραία μέχρι το πρωί!!!!
Με βοηθό έναν γονέα, ο οποίος προσφέρθηκε να ψήσει σουβλάκια, ολοκληρώσαμε, κατά πώς το έθιμο προστάζει, με ένα νόστιμο τσίκνισμα την υπέροχη τσικνοπέμπτη μας!!!
Οι μέρες που ακολούθησαν μας βρήκαν με καρναβαλίστικη διάθεση αφού μεταμφιεστήκαμε σε ινδιάνους, παραδείσια πουλιά, κι αρλεκίνους.
Είναι όαση οι ζεστές και ηλιόλουστες Αλκυονίδες μέρες μέσα στον παγωμένο, βροχερό και συννεφιασμένο Χειμώνα. Γιατί ονομάζονται Αλκυονίδες;;; Ποια ήταν η Αλκυόνη στον μύθο και πως είναι τα πανέμορφα πουλιά που γεννάνε τα αυγά τους εκείνες τις μέρες;;;
Παρακολουθήσαμε λοιπον το μύθο της Αλκυόνης:
και συζητήσαμε για το τί σημαίνει έπαρση και τί μπορεί να συμβεί σε έναν επαρμένο άνθρωπο.
Ακούσαμε το κελάηδημα του πουλιού, παρατηρήσαμε τα υπέροχα χρώματα του…
κι έπειτα σε ομάδες τα παιδιά αποφάσισαν με ποιον τρόπο η κάθε ομάδα θα συνεργαστεί με τις άλλες ώστε να αποδώσουν τον μύθο της Αλκυόνης. Τα αποτελέσματα;;; Απλώς υπέροχα!!! Κάποιες ομάδες ζωγράφισαν ένα συγκεκριμένο θέμα κι έπειτα από συνεργασία άριστη, δημιούργησαν ένα κολάζ και κάποιες άλλες ζωγράφισαν κι έφτιαξαν το δικό τους βιβλίο!!!
1η Δεκεμβρίου και σε χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα , με τραγούδια και χαρά, τα παιδιά στόλισαν το δέντρο του σχολείου μας με τα δικά τους στολίδια.
Χαρήκαμε ιδιαίτερα όταν επισκέφτηκε το σχολείο μας μητέρα παιδιού, με την ιδιότητα της παιδαγωγού κι έκανε ευχάριστες δραστηριότητες με ομαδικά χριστουγεννιάτικα παιχνίδια, χορό και γυμναστική!
Φτιάξαμε πανέμορφες κάρτες τζάκια …
και μπαστούνια με ευχές για την καλή χρονιά…
Ένα πήλινο ρόδι – ημερολόγιο, φτιαγμένο από τα παιδιά, έδωσε την αφορμή να μιλήσουμε για την αφθονία και να δώσουν ευχές μοναδικές τέτοιες που μόνον οι παιδικές ψυχές μπορούν να ευχηθούν!!!
17 Νοεμβρίου και την τιμητική της έχει η γιορτή της Δημοκρατίας. Μέσα από το βιβλίο ” η κυρά Δημοκρατία” της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου, τα παιδιά μπόρεσαν να κατανοήσουν τη διαφορά μεταξύ Δημοκρατίας και Δικτατορίας. Όλες οι σπουδαίες έννοιες όπως η Ειρήνη, η Ελευθερία, η Εργασία, η Παιδεία, ενισχύονται με τη Δημοκρατία. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου αναφέρθηκαν σε σχέση με τις παραπάνω έννοιες. Τα παιδιά αποτύπωσαν στο δικό τους πανό το σύνθημα του Πολυτεχνείου ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ …
Παρακολούθησαν το κουκλοθέατρο της Ντενεκεδούπολης …
και τραγούδησαν αφού πρώτα ζωγράφισαν το εικονόλεξο … Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο…
Είμαστε στην καρδιά του Φθινοπώρου. Ήδη η φύση φόρεσε τα πορτοκαλιά, κίτρινα, καφέ της χρώματα τα οποία αποφασίσαμε να τιμήσουμε. Κάναμε όλες τις πιθανές αναμείξεις χρωμάτων με τέμπερες για να βγάλουμε στην παλέτα όλες τις φθινοπωρινές αποχρώσεις.
Αναζητώντας τρόπους ζωγραφικής, γνωρίσαμε την μέθοδο του πουαντιγισμού και αφού είδαμε τα χαρακτηριστικά της τεχνικής στο διαδίκτυο, και αφού χωρίστηκαν σε ομάδες συνεργασίας, την εφαρμόσαν στα φθινοπωρινά τους φύλλα.
Με μπατονέτες έφτιαξαν πουαντιγιστικά σχέδια και στολίσαμε τις τάξεις μας:
Μαζέψαμε φύλλα από την αυλή του σχολείου μας, και ανά ομάδες παρατήρησαν κι έκαναν συγκρίσεις ως προς το μέγεθος, το χρώμα, το σχήμα και δημιουργήσαν τους φθινοπωρούληδες !!
παίξαμε στον υπολογιστή με το ηλεκτρονικό μας παζλ, εξασκώντας έτσι τον συγχρονισμό ματιού – χεριού με το ποντίκι αλλά και την παρατηρητικότητα μας:
Με τη συνοδεία κλασσικής μουσικής παρατηρήσαμε πίνακες διάσημων ζωγράφων και για λίγο γίναμε κι εμείς ζωγράφοι και ζωγραφίσαμε με τα δικά μας μάτια το φθινόπωρο…
Και είναι πραγματικά διασκεδαστικό να μετατρέπεις την πλαστελίνη σε φρούτα !!! \
Φυσικά, έφεραν φρούτα στο σχολείο για την αγαπημένη φρουτοσαλάτα και αφού χάρηκαν με το παιχνίδι, μάντεψε με τη γεύση ποιο φρούτο είναι…
χορέψαν στον τρελό ρυθμό του φρούτα φρουτ….
και χαλαρώσαν με την ιστορία της φθινοπωρινής φρουτοσαλάτας…
Ο Σεπτέμβριος τελειώνει και την τιμητική τους έχουν τα υπέροχα φρούτα του , τα σταφύλια. Μέσα από ποικιλία εικόνων που βρήκαμε στο διαδίκτυο, τα παιδιά παρουσίασαν τις υπάρχουσες γνώσεις τους για το αμπέλι, τα προϊόντα του, τον τρύγο, και αποφάσισαν να φέρουν από το σπίτι τους ό,τι μπορούσε ο καθένας. Έτσι, η γωνιά του σταφυλιού σιγά σιγά άρχισε να γεμίζει με ποικιλίες σταφυλιών, σταφίδες, τσίπουρο, κρασί, ξύδι και πετιμέζι.
Αποφάσισαν να φτιάξουν τα δικά τους τσαμπιά με τη μέθοδο του τυπώματος, μια διαδικασία την οποία χάρηκαν ιδιαίτερα. Έμαθαν να μαντεύουν με το αίνιγμα: “Έχω εγώ ρόγες πολλές, στρογγυλές και ζουμερές. Με τρώνε το καλοκαίρι, άραγε ποιος δεν με ξέρει;;;”
Τραγούδησαν και διασκέδασαν στον χαρούμενο ρυθμό του τσιριτρό:
Όμως η μεγαλύτερη ικανοποίηση ήρθε με την παρασκευή των δικών τους σταφιδόψωμων!!! Ζύμωσαν, έπλασαν, συμμετείχαν όλα τα παιδιά και….
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
