Φθινόπωρο Φθινοπωράκι το καφέ σου φυλλαράκι αχ ως πέφτει απο το δεντράκι…
Φθινόπωρο φθινοπωράκι αχ πως θέλω ενα φρουτάκι, μήλο αχλάδι ή ροδάκι….
γευτήκαμε τα φρούτα με όλες τις αισθήσεις μας…
και τα χωρίσαμε σε ομάδες ανάλογα με το χρώμα και το μέγεθος…
Εν όψει της εθνικής εορτής της 28ης Οκτωβρίου, καλέσαμε στο σχολείο μας νοσοκόμες του Ερυθρού Σταυρού οι οποίες μας τίμησαν φορώντας τις στολές τους και μίλησαν στα παιδιά για τη μεγάλη και σπουδαία προσφορά της οργάνωσης αυτής, όχι μόνον στα χρόνια του πολέμου αλλά και σε κάθε δύσκολη στιγμή της ανθρωπότητας. Τα παιδιά αντιλήφθηκαν την έννοια του εθελοντισμού και εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους να συμμετέχουν σε μια μελλοντική εθελοντική δράση του Ερυθρού Σταυρού.
Μέρες μετά και με την άμεση ανταπόκριση των γονέων να μαζέψουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για συμπολίτες μας που τα χρειάζονται, πραγματοποιήσαμε τη δική μας επίσκεψη στο γραφείο του Ερυθρού Σταυρού. Χαρήκαμε τον περίπατο μας με τα πόδια μέσα στην πόλη και φτάνοντας μας περίμεναν οι υπέροχες εθελόντριες με τις στολές τους. Διάβασαν τον “Τρεχάλα”, ένα παραμύθι για τον εθελοντισμό το οποίο μας χάρισαν για τη βιβλιοθήκη του σχολείου μας.
Στη συνέχεια κάθε παιδί έβαζε στις κούτες τα προϊόντα και μόλις η κούτα γέμιζε και σφραγιζόταν τοποθετούσαν και το αυτοκόλλητο με το σήμα του Ερυθρού Σταυρού.
Η χαρά των παιδιών ήταν μεγάλη καθώς συγκεντρώθηκαν 8 κούτες με είδη πρώτης ανάγκης.
Είναι ωραίο να βοηθάς τους άλλους χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση!
Στο τέλος αποχαιρετιστήκαμε φορώντας τα καπελάκια που έφτιαξαν για εμάς οι εθελόντριες αδερφές.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την τρίτη ηλικία, καλέσαμε στο νηπιαγωγείο μας την κ. Καλλιόπη γιαγιά μαθήτριας μας. Μέσα από φωτογραφίες της δικής της παιδικής ηλικίας, τους μίλησε για τα χρόνια που τα παιδιά έπαιζαν ξέγνοιαστα στις γειτονιές και στις αλάνες. Τους είπε παραμύθι που το άκουγε από τον παππού της: ‘Μια φορά ήταν ένας…σηκωθείτε πάνω να σας πω!”, τραγούδησαν το: “Ήταν ένα μικρό καράβι…” και απόλαυσαν τα κεράσματα της.
Περιμένοντας και μιλώντας για το Πάσχα και τα έθιμα της περιοχής μας , τα παιδιά ετοίμασαν τα πήλινα καλαθάκια για να τα γεμίσουν με περδίκες. Όλα έγιναν πανέμορφα, σαν αγγεία της αρχαίας εποχής…
Με μεγάλη χαρά δεχτήκαμε στο σχολείο κάποιες μανούλες παιδιών για να δείξουν τεχνικές βαφής αυγών με φυσικά υλικά…
και ορίστε τα τέλεια “κουρκουμαδένια” αυγουλάκια μας με νότες φύσης….
Άλλα βαμμένα και με λάχανο κόκκινο…
και με τεχνική decoupage..
Μια γιαγιά μας έδειξε τον παραδοσιακό τρόπο βαφής με κερί μέλισσας…
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ!!!
Ο Μανώλης Φιλιππάκης μας ταξίδεψε για μια ακόμη φορά στη χώρα της φαντασίας. Θέλετε να δείτε κι εσείς πως διασκεδάσαμε σ αυτήν την υπέροχη χώρα;;; Ακολουθήστε μας για να δούμε τις χρωματιστές βαρκούλες να πλέουν σε μια θάλασσα χρωμάτων…
Να κλείσουμε τις πριγκίπισσες στο χρωματιστό κομμωτήριο….
και τους ιππότες στο κάστρο…
να παίξουμε ….
και φυσικά να τραγουδήσουμε όλοι μαζί το πιο όμορφο τραγούδι χαράς κι αγάπης…
Ευχαριστούμε κύριε Μανώλη και με χαρά θα σας περιμένουμε και πάλι….
Τι σκεφτόμαστε ακούγοντας τη λέξη Φθινόπωρο;
Τα παιδιά είχαν τόσα πολλά να πουν και να περιγράψουν για την πιο ήρεμη εποχή του χρόνου!
Ποια χρώματα κυριαρχούν, ποιες οι ασχολίες των ανθρώπων, τα νόστιμα φρούτα, τα καιρικά φαινόμενα.
Πόσα παιχνίδια μπορείς να κάνεις με τα φρούτα μιας εποχής και πόσα πολλά μπορείς να μάθεις!!
Μαθηματικά με τα φρούτα!!! Ομαδοποιήσεις με βάση το χρώμα ή με βάση το μέγεθος…
παιχνίδια αισθήσεων όπως η γεύση και η αφή….
κατασκευές… όπως η όμορφη φρουτιέρα μας…
φτιάξαμε κι απολαύσαμε νοστιμότατη μηλόπιτα με τη βοήθεια μιας υπομονετικής μανούλας…
και φυσικά χορέψαμε και διασκεδάσαμε στο ρυθμό του φρούτα φρουτ….
“Τα ζωάκια τ΄αγαπώ και ποτέ δεν τα χτυπώ.
Τα φροντίζω, τα προσέχω και παρέα μου τα έχω!
“Η συζήτηση μας με θέμα τα ζώα είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Κάθε παιδί μίλησε για το ζώο που του αρέσει, μάθαμε για ποιο λόγο μας είναι πολύ χρήσιμα κάποια ζώα και γιατί μένουν στην ίδια αυλή ή ακόμη και στο σπίτι μας. Παίξαμε φτιάχνοντας ομάδες με τα ζώα της αυλής, τα ζώα του δάσους και της ζούγκλας. Το συμπέρασμα ήταν ένα και πολύ σημαντικό: Τα ζώα είναι κι αυτά δημιουργήματα του Θεού κι οφείλουμε να σεβόμαστε την ύπαρξη τους και να μην τα βασανίζουμε.
Τέλος κόψαμε χαρτόνια δουλεύοντας τη λεπτή μας κινητικότητα και συναρμολογήσαμε μια κατασκευή που μας μετέτρεψε σε ζωηρά κουτάβια….
Ο Οκτώβριος ξεκινάει πάντα με ένα αφιέρωμα στους λατρεμένους κι ανεκτίμητους παππούδες και γιαγιάδες!!! Ποιοι είναι και γιατί μας αγαπάνε τόσο πολύ;;; Τα παιδιά έδωσαν τις απαντήσεις τους κι εξέφρασαν την αγάπη για τους δικούς τους παππούδες και γιαγιάδες με “βραβεία” γεμάτα ζωγραφιές …
Κοντά μας βρέθηκε και μια γιαγιά μαθητή, η οποία τους μίλησε για τα δικά της παιδικά χρόνια και μιας και το Νιάημερο είναι το κύριο θέμα συζήτησης των ημερών, τους περιέγραψε πόσο διαφορετική ήταν τότε η εμποροπανήγυρη και τί αγόραζε εκείνη από το Νιάημερο όταν ήταν παιδάκι. Ακόμη και τα παιχνίδια στη γειτονιά ήταν διαφορετικά, ξέγνοιαστα, ανέμελα, ομαδικά, γεμάτα δράση. Περνά περνά η μέλισσα, σχοινάκι, μπάλες, μήλα, και για να πάρουν μια γεύση εκείνης της υπέροχης εποχής, έπαιξε μαζί τους το παιχνίδι: “πούντο πούντο το δαχτυλίδι….”
Κι επειδή πάντα μια γιορτή περιέχει και χορό και γλέντι χορέψαμε όλοι μαζί το “γεια στα χέρια σου γιαγιά!”…..
και αποχαιρετήσαμε την γλυκιά γιαγιά ευχαριστώντας την με το καλύτερο δώρο μας, μια ζωγραφιά φτιαγμένη από όλους!!!
Η νέα χρόνιά ξεκίνησε με τον καθιερωμένο αγιασμό από τον ιερέα της ενορίας…
Ο χρόνος άρχισε να τρέχει και το ημερολόγιο μπήκε στη θέση του για να βοηθήσει τα παιδιά να τον προσδιορίσουν καθώς θα αποτελεί μια από τις καθημερινές μας ρουτίνες…
Αλλά και οι κανόνες της τάξης, οι οποίοι δημιουργήθηκαν από τα ίδια τα παιδιά, αποτέλεσαν το πρώτο συμφωνητικό, το οποίο υπέγραψαν και συμφώνησαν να τηρούν και να εφαρμόζουν….
Δεύτερη Κυριακή του Μαϊου και οι μανούλες όλου του κόσμου έχουν την τιμητική τους. Με ενδιαφέρον τα παιδιά είδαν εικόνες με μητέρες από όλο τον κόσμο αλλά και μανούλες από το ζωικό βασίλειο με τα μωράκια τους. Άκουσαν τη λέξη μαμά σε άλλες γλώσσες ,χόρεψαν και τραγούδησαν τραγούδια που μιλούσαν για τη μανούλα…
Τα παιδιά εξέφρασαν την άποψη τους στο ερώτημα ,γιατί η μητέρα είναι τόσο σημαντική και μίλησαν για τη δική τους μαμά και όλα τα σπουδαία και σημαντικά πράγματα που κάνει για τα παιδάκια της.
Σταθήκαμε στην τοποθέτηση κάποιων παιδιών, “όμως η μαμά μου με μαλώνει”, και μέσα από την ανάγκη των παιδιών να απαντηθεί το ερώτημα τους,” γιατί η μαμά μου με μαλώνει;”, αφήσαμε να εκφράσουν τα συναισθήματα τους, να κατανοήσουν πως η αγάπη της μαμάς είναι δεδομένη και να δουν τη δική τους ευθύνη στο τί μπορούν να κάνουν για τον προβληματισμό τους. Οι απαντήσεις των παιδιών ήταν εκπληκτικές και μας οδήγησαν σε μια όμορφη εργασία με θέμα:¨μανούλα σου υπόσχομαι…” αφού προηγουμένως συζητήσαμε τι σημαίνει υπόσχεση και πως όταν λέμε κάτι οφείλουμε και να το κάνουμε.
Με ομαδοσυνεργατική προσέγγιση τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες με σκοπό να κατασκευάσουν ένα δώρο για τη μαμά. Μια ομάδα συνεργάστηκε κι επέλεξε τα χαρτόνια και τα χρώματα κι ετοίμαζε τις καρδούλες, μια άλλη ομάδα τις έκοβε και μια τρίτη μετέφερε τα υλικά από τη μια ομάδα στην άλλη. Μεγάλα νήπια χώρισαν σε δεκάδες τις καρδούλες ώστε να μπορέσουν να τις μετρήσουν κι έπειτα τις μοίρασαν ισόποσα σε όλα τα παιδιά. Ο καθένας ζωγράφισε με προγραφικά σχέδια τις δικές του καρδούλες και το αποτέλεσμα ήταν απλώς υπέροχο…
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΟΥΛΕΣ!!!