Στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων και στη θεματική ενότητα “Ευ Ζην” επιλέξαμε να μάθουμε για τα συναισθήματα με τον Πυξιδούλη και την Πυξιδούλα. Στόχος μας ήταν να κατανοήσουν τα παιδιά πως όλοι οι άνθρωποι, αλλά και τα ζώα, έχουv συναισθήματα, να μάθουν να τα αποδέχονται όσο αρνητικά κι αν είναι και να τα εκφράζουν.

Η εξοικείωση με το θέμα ξεκίνησε από τη γιορτή ενός παιδιού και τα συναισθήματα χαράς που  δημιούργησε. Η παρεούλα ονομάστηκε από τα παιδιά ” τα συναισθήματα ταξιδεύουν με τα συννεφάκια’ και το πρώτο συναίσθημα που επεξεργαστήκαμε ήταν αυτό που ήδη ένιωθαν δηλαδή η χαρά.

Οι λέξεις γράφτηκαν από παιδιά που το όνομα τους ξεκινούσε από τα αντίστοιχα γράμματα…

Πως νιώθουμε με τη χαρά; Με τι χρώματα θα τη ζωγραφίζαμε; Τί μας κάνει χαρούμενους; Τι μπορεί να κάνει τον κόσμο μας χαρούμενο; Ερωτήσεις που προβλημάτισαν και απαντήθηκαν από τα ίδια τα παιδιά…

Ποιες συνώνυμες λέξεις γνωρίζουμε;

Και ποια μπορεί να είναι τα αντίθετα συναισθήματα;;; και τα συνώνυμα αυτών;

Κατασκευάσαμε τη μάσκα της παρεούλας, όπου κάθε πρωί κάθε παιδί τη χρησιμοποιεί για να εκφράσει πως νιώθει σήμερα και να μας να μιλήσει για αυτό…

Στη φάση της επισκόπησης του θέματος κι αναζητώντας πληροφορίες, ζητήσαμε τη συνεργασία των γονέων, ώστε  μαζί με τα παιδιά τους να βρούνε εικόνες που να παραπέμπουν σε συναισθήματα. Με αυτές  κάναμε ομαδοποιήσεις, ταξινομήσεις και  ομαδοσυνεργατικά τα παιδιά δημιούργησαν τα κολλάζ των συναισθημάτων…

Στη φάση της επεξήγησης, επιχειρήσαμε βιωματική προσέγγιση του θέματος. Διαβάσαμε και δραματοποιήσαμε το παραμύθι  ‘ο κύριος Ευτύχης και η κυρία Δυστυχία’ και τότε κάποιο παιδί πρότεινε να γράψουμε το δικό μας παραμύθι. Με τη μέθοδο της αράχνης γίναμε άριστοι συγγραφείς…

κι έτσι προέκυψε το δικό μας παραμύθι ” η Χαρά κι ο Κατσούφης” δίνοντας στα παιδιά την τέλεια αίσθηση της δημιουργίας. Φυσικά έγιναν και εικονογράφοι της ιστορίας τους…

Μετά τη δημιουργία του παραμυθιού, δεν έλειψαν τα παιχνίδια με τον ιστό της αράχνης…

Στη φάση του εμπλουτισμού τα παιδιά έπαιξαν με το beebot και τα συναισθήματα…

και με όσα συναισθήματα γνώρισαν και κατανόησαν έγραψαν το λεξικό των συναισθημάτων…

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα τελείωσε με επιτυχία, αφού τα παιδιά κατανόησαν πλήρως γιατί πρέπει να εκφράζουν ακόμη και τα πιο οδυνηρά συναισθήματα!

Στα πλαίσια του σχεδίου δράσης του νηπιαγωγείου μας, το οποίο αφορά την ομαλή μετάβαση στο Δημοτικό και αφού προηγήθηκαν συναντήσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών Νηπιαγωγείου και Δημοτικού, πραγματοποιήθηκε  επίσκεψη της Α΄τάξης στο νηπιαγωγείο μας. Το κλίμα ήταν συγκινητικό και χαρούμενο, γιατί πολλοί από τους μαθητές φοιτούσαν στο νηπιαγωγείο μας.

Τα παιδιά συστήθηκαν κι ακολούθησε συζήτηση πρώτα με τους παλιούς μας μαθητές οι οποίοι περιέγραψαν πως ένιωθαν που βρέθηκαν ξανά στο παλιό τους σχολείο αλλά και πως νιώθουν στο νέο τους σχολείο , το Δημοτικό.

Ακολούθησαν δράσεις που αποσκοπούσαν στο να γίνουν φίλοι οι μαθητές, να γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους και να συνεργαστούν.

Τυχαία μοιράστηκαν τα χαρτονένια καλτσάκια, τα οποία δημιούργησαν τα ζευγάρια φιλίας…

και κάθε ζευγάρι συνεργάστηκε ώστε να κοπούν οι κάλτσες και να βαφτούν με τα ίδια χρώματα. Υπήρξαν περιπτώσεις που τα παιδιά του Δημοτικού βοήθησαν τους μικρούς τους φίλους.

Μουσικά παιχνίδια έδωσαν κέφι και χαρά …

Τα παιδιά εξοικειώθηκαν μεταξύ τους, έγιναν φίλοι, διασκέδασαν και υποσχεθήκαμε πως σύντομα θα ακολουθήσει και επόμενη συνάντηση. Γεια σας καλά μας φιλαράκια!!!

Ζητήσαμε από τους γονείς να φέρουν φωτογραφίες των παιδιών τους από τη βρεφική ηλικία και την προνηπιακή, ώστε να μπορέσουν τα νήπια να κατανοήσουν καλύτερα την χρονική εξέλιξη σε συνάρτηση με τις σχολικές βαθμίδες. Έτσι, οι φωτογραφίες κάθε παιδιού, έγιναν ένα ενδιαφέρον παιχνίδι καθώς προσπαθούσαν να μαντέψουν ποιο μωρό απεικονιζόταν στην κάθε φωτογραφία, έβλεπαν πως ήταν ο φίλος τους στον παιδικό σταθμό και πόσο πιο μεγάλος είναι τώρα στο νηπιαγωγείο ενώ κάθε παιδί που παρουσίαζε τον εαυτό του έδειχνε τη χαρά του αλλά και την περηφάνια του που πλέον ήταν μεγάλος σε μεγάλο σχολείο….

Έπειτα απεικόνισαν στο χαρτί την εξέλιξη ζωγραφίζοντας τον εαυτό τους ως μωρό, στον παιδικό σταθμό, στο νηπιαγωγείο και πως τον φαντάζονται να είναι στο Δημοτικό σχολείο….

Μια όμορφη μέρα η δασκάλα της πρώτης μας έστειλε δώρο μια σχολική τσάντα του Δημοτικού. Επεξεργαστήκαμε το περιεχόμενο της, κασετίνες, βιβλία, τετράδια και τη συγκρίναμε με την δική μας  τσάντα του νηπιαγωγείου…

Και φυσικά ζωγραφίσαμε την τσάντα μας αλλά και πως φανταζόμαστε την μεγάλη τσάντα του Δημοτικού…

Κι έφτασε η μεγάλη μέρα της επίσκεψης μας στο Δημοτικό σχολείο. Το κουδούνι χτύπησε και μας ξάφνιασε ευχάριστα( πρωτόγνωρο για εμάς) και οι τάξεις μια μια μπήκανε στις αίθουσες τους….

Μπήκαμε κι εμείς στην αίθουσα της πρώτης τάξης και γίναμε ζευγάρια ενώνοντας τις κάλτσες που είχαμε φτιάξει μαζί τους στο νηπιαγωγείο…

Μας άρεσε πολύ ο διαδραστικός πίνακας…

οι αίθουσες των άλλων τάξεων…

η τάξη της μουσικής…

Μας εντυπωσίασε η βιβλιοθήκη με τα πολλά βιβλία και το γυμναστήριο…

το κυλικείο …

αλλά και οι τουαλέτες που δεν μοιάζαν καθόλου με τις δικές μας…

Επιστρέφοντας στο σχολείο ζωγραφίσαμε αυτά που μας εντυπωσίασαν περισσότερο…

Οι νηπιαγωγοί παρακολουθήσαμε επιμόρφωση από την ψυχολόγο του ΟΚΑΝΑ κ. Βιργινία Μαλιούφα με θέμα την ομαλή μετάβαση στο Δημοτικό. Οι πληροφορίες χρήσιμες καθώς και οι προβληματισμοί, ώστε να βοηθήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε στην ομαλή μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο Δημοτικό…

συνεχίζεται….

Το Πάσχα κοντεύει και η επόμενη επίσκεψη μας στους φίλους από το Δημοτικό πραγματοποιήθηκε παρέα με τις μικρές μας Λαζαρίνες…

Τα κορίτσια του νηπιαγωγείου παρουσίασαν το έθιμο στα παιδιά του Δημοτικού και μετά ΄το έπαιξαν όλοι μαζί…

χόρεψαν και τραγούδησαν…

συνεχίζεται….

Στα πλαίσια του δράσης του σχολείου μας που αφορά τις σχέσεις μεταξύ των μαθητών , την αποδοχή της διαφορετικότητας των άλλων ανθρώπων, το σεβασμό προς τους άλλους αλλά και την αλληλεγγύη, αλλά και στο δεύτερο πρόγραμμα που αφορά τη διαφορετικότητα, αφιερώσαμε την σημερινή ημέρα στα άτομα με αναπηρία.

Μιλήσαμε γι αυτό,  διαβάζοντας το βιβλίο   “Δεν είμαι διαφορετικός από τους άλλους”, το οποίο μας έδωσε ευκαιρίες να συζητήσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία στον κόσμο μας.  Είδαμε τα σύμβολα σε εικόνες και διαπιστώσαμε πως τα βλέπουμε γύρω μας, όπως στους δρόμους και πως πρέπει να σεβόμαστε τα περάσματα για τα αναπηρικά αμαξίδια.

Στη συνέχεια με παιχνίδια ρόλων, παίξαμε και ήρθαμε στη θέση αυτών των ατόμων, προσπαθώντας να ζωγραφίσουμε με το στόμα( φυσικά με ατομικό καθαρό πινέλο) και φτιάχνοντας τη δική μας αφίσα …

Ήρθαμε για λίγο στη θέση ενός τυφλού ανθρώπου και στις δυσκολίες που αυτός αντιμετωπίζει αφού πρώτα παρακολουθήσαμε ένα σχετικό βίντεο και καταλήξαμε πως με βοήθεια δίπλα μας είναι όλα πιο εύκολα…

Παρακολουθήσαμε βίντεο όπου τυφλό άτομο διαβάζει με το σύστημα των τυφλών ένα ποίημα του Καβάφη και αγγίξαμε κι εμείς βιβλίο γραμμένο με το σύστημα braille.

παρακολουθήσαμε στη νοηματική γλώσσα  τα γράμματα της αλφαβήτου και κάποιες βασικές λέξεις και διαπιστώσαμε πως ο κόσμος των αναπήρων είναι ένας δύσκολος κόσμος που χρήζει τον σεβασμό και τη βοήθεια μας.

Τα μαγικά γυαλιά της Κωνσταντίνας, ένα βιβλίο της Σωτηρίας Γεωργοτά, με σπουδαία μηνύματα για μικρούς και μεγάλους και για τη σπουδαιότητα της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των ανθρώπων, διαβάστηκε στα παιδιά και το άκουσαν και σε βίντεο από την ίδια τη συγγραφέα.

Είναι όμορφο να χαρίζουμε και να βοηθάμε τους άλλους χωρίς να σκοπεύουμε στο δικό μας κέρδος και αυτό ονομάζεται αλληλεγγύη.

Με αφορμή την ιστορία φτιάξαμε τα δικά μας γυαλιά του Λιάπειου νηπιαγωγείου, τα φορέσαμε και ο καθένας ονειρεύτηκε και περιέγραψε τον δικό του όμορφο κόσμο.

Όλοι είμαστε διαφορετικοί αλλά έχουμε τις ίδιες ανάγκες. Σαν τα χεράκια μας στο δέντρο της αγκαλιάς που κανένα δεν είναι ολόιδιο με το άλλο.

Και η διαφορετικότητα είναι τόσο διασκεδαστική, σαν τον ελέφαντα Έλμερ που διαβάσαμε και διασκεδάσαμε δημιουργώντας ο καθένας τον δικό του παρδαλό ελέφαντα…

Φτιάξαμε τη γωνιά “ταξιδεύω στον κόσμο” και ταξιδέψαμε μέσω του διαδικτύου σε όλες τις ηπείρους, για να γνωρίσουμε τις συνήθειες άλλων ανθρώπων.

Η διαφορετικότητα μεταξύ των ανθρώπων της γης υπάρχει αλλά δεν μας εμποδίζει να είμαστε φίλοι. Οί άνθρωποι που ζούνε στην Αφρική έχουν σκούρο δέρμα, μιλάνε διαφορετική γλώσσα, χορεύουν διαφορετικά , ντύνονται διαφορετικά, αλλά έχουν τις ίδιες ανάγκες με όλους εμάς. Πεινάνε, διψάνε, θέλουν στοργή και φροντίδα, αγάπη, γέλιο, χαρά και παιχνίδι.

Έτσι κι εμείς ακούσαμε τη μουσική τους και χορέψαμε με τα τραγούδια τους….

και ζωγραφίσαμε όσα μάθαμε και μας εντυπωσίασαν…

Ταξιδέψαμε στην Αμερική κι αναφερθήκαμε στους ινδιάνους. Διαβάσαμε τον μικρό ινδιάνο που ήταν διαφορετικός από τα αγόρια της ηλικίας του αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να αποκτήσει το πιο όμορφο άλογο για φίλο του χάρη στην αγάπη που είχε μέσα του. Ο χιόνι που πέφτει…

χορέψαμε το χορό της φωτιάς και της βροχής…

Ταξιδεύοντας στην Ευρώπη γνωρίσαμε τους ανθρώπους που ζουν βόρεια στους πάγους, είδαμε πόσο διαφορετικές είναι οι συνθήκες της ζωής τους και φτιάξαμε το δικό μας ιγκλού…

Το πρώτο πρόγραμμα στα εργαστήρια δεξιοτήτων ξεκίνησε από τις αρχές του Οκτώβρη και αφορά τη σωστή διατροφή. Το όνομα του:”Ρούλης ο Τροφούλης”.  Αποφασίσαμε μαζί με τα παιδιά ποιες μέρες, που και τηρώντας ποιους κανόνες θα υποδεχόμασταν τον Ρούλη τον Τροφούλη.

Η κ. Καλημέρη Έφη, διατροφολόγος, μας βοήθησε πολύ καθώς με την επίσκεψη της στο σχολείο μας μίλησε στα παιδιά για τις ομάδες των τροφών, τα συστατικά τους και πόσο σημαντικό είναι να τρωμε από όλες αυτές. Τα παιδιά κατάλαβαν ποιες τροφές πρέπει να αποφεύγουν και ποιες να προτιμούν και να επιλέγουν ώστε να έχουν δυνατό οργανισμό και υγιή. Φτιάξαν κολάζ…

και έμαθαν πόσο σημαντικό είναι να τρώνε φρούτα και λαχανικά εποχιακά.

Με την κ. Αντιγόνη Τσίρου, πληροφορικό, έπαιξαν με το beebot στέλνοντας το ρομποτάκι να συλλέξει φρούτα και να τα κατατάξει στα υγιεινά ή στα βλαβερά…

Η επισκέπτρια υγείας του νοσοκομείου κ. Καλαμάρα Αθανασία επισκέφτηκε το σχολείο μας και μίλησε στα παιδιά για τη στοματική υγιεινή και πόσο μεγάλο ρόλο παίζουν για αυτήν οι τροφές που τρώμε.

Έμαθαν πώς να βουρτσίζουν σωστά τα δόντια τους, πότε να αλλάζουν οδοντόβουρτσα και πόσο σημαντική είναι η προληπτική  επίσκεψη στον οδοντίατρο.

Την αποχαιρετίσαμε με ένα δώρο φτιαγμένο από τα χέρια των παιδιών.

Έπειτα φτιάξαμε τα δικά μας δοντάκια , το χαλασμένο από την τερηδόνα και το υγιές, για να παίξουμε κουκλοθέατρο…

Το τελευταίο από τα προγράμματα δεξιοτήτων ήταν αυτό της ανακύκλωσης. Πολλοί οι προβληματισμοί που ακολούθησαν. Ποιο είναι το περιβάλλον μας  κι από τι μολύνεται; Το παραμύθι “τα παιδιά της φύσης’ βοήθησε τα παιδιά να καταλάβουν πως όλα γύρω μας συνδέονται και πως ο ρόλος του ανθρώπου στον πλανήτη είναι τεράστιος στο να προστατεύει και να φροντίζει το περιβάλλον. Τα 7 παιδιά της φύσης, όλα δημιουργήματα και όλα χρήσιμα κι απαραίτητα και το ένα στηρίζει το άλλο:

Μέσα από το κουκλοθέατρο “το λυπημένο δεντράκι” κατάλαβαν πως οφείλουμε εμείς οι άνθρωποι να φροντίζουμε τα φυτά του πεζοδρομίου που ανήκουν σε όλους μας και ομορφαίνουν την πόλη μας…

κι ακούσαμε το πανέμορφο τραγούδι ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ….

Μια πόλη είναι ομορφότερη χωρίς σκουπίδια και οι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι και πιο ήρεμοι…

Όμως είναι όλα τα σκουπίδια άχρηστα;;; Μιλήσαμε, ακούσαμε, είδαμε βίντεο με θέμα την ανακύκλωση κι έτσι μάθαμε για τα χρήσιμα σκουπίδια και παίξαμε με αυτά στην αυλή μας…

Πρώτα γίναμε ομάδες καθαριστών και κάθε ομάδα θα συγκέντρωνε μόνον τα δικά της απορρίματα…

έπειτα βγήκαμε στην βρώμικη με όλα τα ανακυκλώσιμα σκουπίδια αυλή μας

κι αρχίσαμε το παιχνίδι βρες το δικό σου χρήσιμο σκουπίδι και βάλτο στον σωστό κάδο …

στη συνέχεια ελέγξαμε αν μπήκαν σωστά στους κάδους…

Παίξαμε με εφημερίδες από ανακυκλωμένο χαρτί…

κατασκευάσαμε τα ηλιοτρόπια του Βαν Γκογκ από ανακυκλωμένες θήκες αυγών…

και καλέσαμε υπεύθυνους της ΔΙΑΔΥΜΑ ΚΟΖΑΝΗΣ να μας μιλήσουν. Η παρουσίαση ήταν ουσιώδης, η κ. Καραπάτσιου Ευγενία και η κ. Φασνάκη Κατερίνα, έπαιξαν με τα παιδιά ενδιαφέροντα και παιδαγωγικά παιχνίδια σχετικά με το θέμα. Τα παιδιά είδαν από κοντά τους κάδους, ξεχώρισαν τα απορρίμματα και τα έβαλαν στο σωστό κάδο, είδαν, μύρισαν κι έπιασαν το κομπόστ το οποίο δημιουργήθηκε από τα βιοαπόβλητα που πέταξαν στους καφέ κάδους οι κάτοικοι της Κοζάνης …

Το μήνυμα  για την προστασία του περιβάλλοντος πέρασε και το πρόγραμμα πέτυχε το σκοπό του καθώς οι μαθητές στην καθημερινότητα τους πλέον ψάχνουν τους σωστούς κάδους ανακύκλωσης για να πετάξουν εκεί τα χρήσιμα σκουπίδια .