Ξεκινήσαμε το συναρπαστικό μας ταξίδι να γνωρίσουμε την Ευρώπη με αφετηρία την πατρίδα μας και συγκεκριμένα την πόλη όπου ζούμε την Κοζάνη μας. Με αφορμή την απελευθέρωση της Κοζάνης, επισκεφτήκαμε το Λαογραφικό Μουσείο και είδαμε από κοντά στολές παραδοσιακές και εκθέματα του Μακεδονικού Αγώνα. Τα μαγαζάκια με τα παραδοσιακά επαγγέλματα που πλέον δεν υπάρχουν, εντυπωσίασαν τους μικρούς μαθητές μας καθώς και η πτέρυγα φυσικής ιστορίας.

Ακούγοντας το μαθητικό διαδικτυακό ραδιόφωνο european school radio, αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε κι εμείς στον διαγωνισμό του ραδιοφώνου που είχε θέμα ” Η Δύναμη της Φιλίας”. Οι απαντήσεις των παιδιών στο ερώτημα τι είναι η φιλία, καταγράφηκαν και δημιουργήθηκε το μήνυμα αλλά και το τραγούδι για τη φιλία. Τα συγκεκριμένα ψηφιακά αρχεία ανέβηκαν για το διαγωνισμό του ραδιοφώνου αλλά κοινοποιήθηκαν, πάντα με την έγκριση των γονέων και στο Εθνικό Θεματικό Δίκτυο,  για το επιμορφωτικό σεμινάριο με θέμα: ” Παιδεία στα Μέσα, Τηλεόραση, Διαδίκτυο, Κινηματογράφος 2023-2024, στο οποίο συμμετείχαν οι νηπιαγωγοί Μεϊχανετσίδου Ειρήνη και Καρανίκου Αφροδίτη. Επίσης για τις ανάγκες του σεμιναρίου δημιουργήθηκε και το ηλεκτρονικό παραμύθι με τίτλο ” Η Χαρά και ο Κατσούφης” , μια δημιουργία εξ ολοκλήρου των παιδιών.

Παραθέτονται τα ψηφιακά αρχεία: Το μήνυμα για τη φιλία

Το τραγούδι …

Το ηλεκτρονικό τους παραμύθι…

Το δεύτερο εργαστήριο δεξιοτήτων είχε θέμα την αυτοεκτίμηση και το σεβασμό. Η παρεούλα για να συζητάμε αυτό το θέμα ονομάστηκε από τα παιδιά ” η γωνιά της αλήθειας”.Δεν μπορείς να σεβαστείς τους άλλους αν πρώτα δεν σέβεσαι τον εαυτό σου! Ποιος είναι ο εαυτός μου; Το ταξίδι της αυτογνωσίας ξεκίνησε με τον κάθε μαθητή να παρουσιάζει τον εαυτό του και το αγαπημένο του αντικείμενο που έφερε στο σχολείο από το σπίτι του. Γιατί είναι το αγαπημένο μου; Μπορώ να το ζωγραφίσω χωρίς να το κοιτάζω;;;

Σέβομαι τους συμμαθητές μου όταν παρουσιάζουν το δικό τους αγαπημένο αντικείμενο; Πως θα το αποδείξω; Παίζοντας το παιχνίδι όπου κάθε παιδί προσπαθούσε να θυμηθεί το αγαπημένο αντικείμενο του φίλου για τον οποίο ρωτούσε η δασκάλα….

Πολλά πράγματα μας αρέσουν κι άλλα δεν μας αρέσουν καθόλου. Όλα αυτά μας προσδιορίζουν και μας κάνουν να διαφέρουμε ή να μοιάζουμε με τους άλλους. Κόψαμε πέταλα κι επάνω ζωγραφίσαμε το αγαπημένο μας φαγητό, βιβλίο, παιχνίδι, χρώμα…

φτιάχνοντας έτσι το λιβάδι με τις μαργαρίτες των όσων μας αρέσουν αλλά και το λιβάδι των όσων δεν μας αρέσουν…

Ποιο είναι το πιο δυνατό μου σημείο; Και ποια θετικά σημεία έχουν προσέξει οι φίλοι μου σ εμένα; Όλα γράφτηκαν πάνω σε μια καρδούλα την οποία κρέμασε το κάθε παιδί στο λαιμό του…

Σε τι θα ήθελα να γίνω ακόμη πιο καλός ;;; Το “γλειφιτζούρι κατασκευή” κρύβει γραμμένη αυτήν την επιθυμία και στόχο του κάθε παιδιού…

Παρακολουθήσαμε το παραμύθι Η Αιμιλία έχει αυτοπεποίθηση, το σχολιάσαμε, το κατανοήσαμε, ήρθαμε στη θέση της Αιμιλίας και τέλος το ζωγραφίσαμε και κάποια παιδιά έφτιαξαν τις φιγούρες με πλαστελίνη …

Το σίγουρο είναι πως καταλάβαμε καλά πόσο σημαντικό είναι να σεβόμαστε τον εαυτό μας, να τον υπερασπιζόμαστε, να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι σε όσα μας αρέσουν κι αγαπάμε αλλά να σεβόμαστε και τις διαφορετικές επιθυμίες των φίλων μας και τις ιδιαιτερότητες τους. Υπέροχο το ταξίδι μας στην αυτοεκτίμηση και τον σεβασμό!!!