Το δεύτερο εργαστήριο δεξιοτήτων είχε θέμα την αυτοεκτίμηση και το σεβασμό. Η παρεούλα για να συζητάμε αυτό το θέμα ονομάστηκε από τα παιδιά ” η γωνιά της αλήθειας”.Δεν μπορείς να σεβαστείς τους άλλους αν πρώτα δεν σέβεσαι τον εαυτό σου! Ποιος είναι ο εαυτός μου; Το ταξίδι της αυτογνωσίας ξεκίνησε με τον κάθε μαθητή να παρουσιάζει τον εαυτό του και το αγαπημένο του αντικείμενο που έφερε στο σχολείο από το σπίτι του. Γιατί είναι το αγαπημένο μου; Μπορώ να το ζωγραφίσω χωρίς να το κοιτάζω;;;

Σέβομαι τους συμμαθητές μου όταν παρουσιάζουν το δικό τους αγαπημένο αντικείμενο; Πως θα το αποδείξω; Παίζοντας το παιχνίδι όπου κάθε παιδί προσπαθούσε να θυμηθεί το αγαπημένο αντικείμενο του φίλου για τον οποίο ρωτούσε η δασκάλα….

Πολλά πράγματα μας αρέσουν κι άλλα δεν μας αρέσουν καθόλου. Όλα αυτά μας προσδιορίζουν και μας κάνουν να διαφέρουμε ή να μοιάζουμε με τους άλλους. Κόψαμε πέταλα κι επάνω ζωγραφίσαμε το αγαπημένο μας φαγητό, βιβλίο, παιχνίδι, χρώμα…

φτιάχνοντας έτσι το λιβάδι με τις μαργαρίτες των όσων μας αρέσουν αλλά και το λιβάδι των όσων δεν μας αρέσουν…

Ποιο είναι το πιο δυνατό μου σημείο; Και ποια θετικά σημεία έχουν προσέξει οι φίλοι μου σ εμένα; Όλα γράφτηκαν πάνω σε μια καρδούλα την οποία κρέμασε το κάθε παιδί στο λαιμό του…

Σε τι θα ήθελα να γίνω ακόμη πιο καλός ;;; Το “γλειφιτζούρι κατασκευή” κρύβει γραμμένη αυτήν την επιθυμία και στόχο του κάθε παιδιού…

Παρακολουθήσαμε το παραμύθι Η Αιμιλία έχει αυτοπεποίθηση, το σχολιάσαμε, το κατανοήσαμε, ήρθαμε στη θέση της Αιμιλίας και τέλος το ζωγραφίσαμε και κάποια παιδιά έφτιαξαν τις φιγούρες με πλαστελίνη …

Το σίγουρο είναι πως καταλάβαμε καλά πόσο σημαντικό είναι να σεβόμαστε τον εαυτό μας, να τον υπερασπιζόμαστε, να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι σε όσα μας αρέσουν κι αγαπάμε αλλά να σεβόμαστε και τις διαφορετικές επιθυμίες των φίλων μας και τις ιδιαιτερότητες τους. Υπέροχο το ταξίδι μας στην αυτοεκτίμηση και τον σεβασμό!!!