Ο Οκτώβριος ξεκινάει πάντα με ένα αφιέρωμα στους λατρεμένους κι ανεκτίμητους παππούδες και γιαγιάδες!!! Ποιοι είναι και γιατί μας αγαπάνε τόσο πολύ;;; Τα παιδιά έδωσαν τις απαντήσεις τους κι εξέφρασαν την αγάπη για τους δικούς τους παππούδες και γιαγιάδες με “βραβεία” γεμάτα ζωγραφιές …

Κοντά μας βρέθηκε και μια γιαγιά μαθητή, η οποία τους μίλησε για τα δικά της παιδικά χρόνια και μιας και το Νιάημερο είναι το κύριο θέμα συζήτησης των ημερών, τους περιέγραψε πόσο διαφορετική ήταν τότε η εμποροπανήγυρη και  τί αγόραζε εκείνη από το Νιάημερο όταν ήταν παιδάκι.  Ακόμη και τα παιχνίδια στη γειτονιά ήταν διαφορετικά, ξέγνοιαστα, ανέμελα, ομαδικά, γεμάτα δράση. Περνά περνά η μέλισσα, σχοινάκι, μπάλες, μήλα, και για να πάρουν μια γεύση εκείνης της υπέροχης εποχής, έπαιξε μαζί τους το παιχνίδι: “πούντο πούντο το δαχτυλίδι….”

Κι επειδή πάντα μια γιορτή περιέχει και χορό και γλέντι χορέψαμε όλοι μαζί το “γεια στα χέρια σου γιαγιά!”…..

και αποχαιρετήσαμε την γλυκιά γιαγιά ευχαριστώντας την με το καλύτερο δώρο μας, μια ζωγραφιά φτιαγμένη από όλους!!!