Αφού μάθαμε για τα συναισθήματα των ανθρώπων, τα αποδεχτήκαμε και μάθαμε να τα αντιμετωπίζουμε, ήρθε και η ώρα να αποκτήσουμε στο σχολείο μας το ΔΙΑΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ, με πολλαπλές επιλογές χρήσης.
Ζωγραφίσαμε διαδρομές στηριζόμενες σε προγραφικές ασκήσεις,
κουτσό ως το δέκα και κουτσό ως το τέσσερα. Πλέον το διάλειμμα αποκτά άλλο ενδιαφέρον….
Επισκεφθήκαμε στις 24 Μαϊου το ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ για να παρακολουθήσουμε τη θεατρική παράσταση “το αηδόνι του αυτοκράτορα”. Η παράσταση άρεσε πολύ στα παιδιά τα οποία εντυπωσιάστηκαν από το όμορφο σκηνικό και τα κουστούμια. Συζητήσαμε τα σπουδαία μηνύματα που πέρασαν μέσα από το θέατρο όπως: “Δεν πρέπει να φυλακίζουμε αυτό που αγαπάμε ούτε να το διώχνουμε μακριά μας αν βρούμε κάτι άλλο. Η αγάπη είναι πιο όμορφη από το θυμό και τη γκρίνια”.
Επιστρέφοντας στο σχολείο και αφού συζητήσαμε για όσα αποκομίσαμε από την παράσταση, τα παιδιά ζωγράφισαν με το δικό τους τρόπο ό,τι τους άρεσε περισσότερο….
Το νηπιαγωγείο μας έλαβε μέρος στο διαγωνισμό που διοργάνωσε η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας με θέμα: τεχνητή νοημοσύνη στην εκπαίδευση.
Τέσσερις μαθητές εκπροσώπησαν το σχολείο μας την Κυριακή 15 Μάϊου, με το όνομα “σταγονίτσες”, παρουσιάζοντας τον κύκλο του νερού μέσα από την ιστορία “ένα ταξίδι στα σύννεφα” αλλά περνώντας και το μήνυμα της προστασίας των δασών…
“Η σταγονίτσα ζει στη θάλασσα μαζί με τη φίλη της τη θαλασσοψυχούλα. Είναι αγαπημένες αλλά η σταγονίτσα κάθε τόσο φεύγει και η φίλη της παραπονιέται. Στο επόμενο ταξίδι της όμως την παίρνει μαζί της. Καθώς ο ήλιος τις εξατμίζει και φτάνουν στα σύννεφα, βλέπουν από ψηλά τον κόσμο και τον θαυμάζουν, αλλά την ομορφιά το χαλάει ένα καμένο δάσος. Αποφασίζουν να πέσουν εκεί και να του δώσουν ζωή, για να ξαναγυρίσουν τα ζώα και τα πουλιά κοντά του. Έπειτα γυρίζουν πίσω στη θάλασσα.”
Η παρουσίαση ήταν καταπληκτική και η επιτροπή μας έδωσε το πρώτο βραβείο:
Η επόμενη μέρα στο σχολείο μας ήταν μέρα γιορτής , μιας και η νίκη του σχολείου μας ήταν νίκη όλων!!! Συγχαρήκαμε τα παιδιά που μας εκπροσώπησαν στο διαγωνισμό, θαυμάσαμε το μετάλλιο και το βραβείο μας και χορέψαμε με την ψυχή μας…Το παιχνίδι με το beebot συνεχίστηκε από όλους.
Ο κύκλος του νερού ήταν ένα από τα προγράμματα δεξιοτήτων που δουλέψαμε στο νηπιαγωγείο μας. Η αφόρμηση ξεκίνησε μια χιονισμένη μέρα του Φλεβάρη, όταν μια μαθήτρια έφερε χιόνι μέσα στο σχολείο και παρατηρήσαμε πως από τη ζέστη έλιωσε κι έγινε νερό. Κάναμε πολλούς πειραματισμούς με το χιόνι αλλά και με το πείραμα της κατσαρόλας και το νερό που έβραζε, κατανοήσαμε το φαινόμενο της εξάτμισης του νερού και της υγροποίησης αλλά και τον κύκλο του νερού.
Τα παιδιά το ζωγράφισαν όπως αυτά το κατανόησαν:
και σε επόμενη φάση το κατασκεύασαν..
Παρατηρήσαμε, μέσω πειραμάτων, όλες τις ιδιότητες του νερού και μάθαμε πως κάποια υλικά διαλύονται και κάποια άλλα όχι, κάποια βυθίζονται και κάποια όχι…
ενώ διασκεδάσαμε πολύ με το τραγούδι από που είσαι ποταμάκι;
Το αγαπημένο μας όμως ήταν το τραγούδι, ο κύκλος του νερού…
Τα φράγματα είχαν την τιμητική τους και είδαμε βίντεο για τη χρησιμότητα τους αλλά και για το πως οι άνθρωποι εκμεταλλευόμαστε τη δύναμη του νερού για να γυρίσει νερόμυλους ή να παράξει ενέργεια.
Τα γεφύρια ήταν ενδιαφέρον μάθημα για τα παιδιά καθώς είδαν εικόνες από παλιά γεφύρια, σύγχρονα γεφύρια αλλά και βυθιζόμενες γέφυρες όπως αυτή του Ισθμού της Κορίνθου. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως ήταν στην κατασκευή μακέτας, καθώς μόνοι τους την κατασκεύασαν, γνωρίζοντας έτσι και την ανατομία ενός ποταμού…
Δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε έξω τη μυθολογία μας κι έτσι διαβάσαμε τους στάβλους του Αυγεία, βλέποντας τη δύναμη του νερού σε μια άλλη εκδοχή της…
Κι επειδή o κύκλος του νερού ήταν στα προγράμματα steam, παίξαμε με το beebot του σχολείου μας μαθαίνοντας ακόμη καλύτερα τον κύκλο του νερού.
Μάνα είναι μόνο μία και την αγαπάμε κάθε κλάσμα δευτερολέπτου της ζωής μας! Και στην ερώτηση “πότε πρέπει να δείχνουμε την αγάπη μας στη μαμά μας;” η απάντηση των παιδιών με ένα στόμα και μια φωνή ήταν : ΠΑΝΤΑ !!!Δεν περιμένουμε λοιπόν μόνον την καθιερωμένη Κυριακή του Μαϊου για να της δείξουμε πόσο μεγάλη είναι η αγάπη μας, αλλά δεν χάνουμε ποτέ την ευκαιρία αυτή, για να κατασκευάσουμε με τα χεράκια μας ένα μικρό δωράκι που θα της δείξει πως είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μας….
Γιατί αγαπώ τη μαμά μου;;;
Πως θα την αποκαλέσω με μια μόνο λέξη;;;
και τί πιο ιδανικό από μια καρδιά που κλείνει όλη την αγάπη για την μανούλα….
Σ ΑΓΑΠΑΩ ΜΑΜΑ!!!
Με αφορμή την πρωτοβουλία της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης ¨φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι”, αποφασίσαμε κι εμείς να δημιουργήσουμε και να συμμετέχουμε στο διαγωνισμό. Μιλώντας για τον πόλεμο και την ειρήνη προέκυψε το υπέροχο παραμυθάκι μας, καθαρή δημιουργία των ίδιων των παιδιών. Τα χρώματα που ζουν σε ένα πανέμορφο σχολείο, μια μέρα ξεκινάνε έναν άγριο πόλεμο μεταξύ τους. Ποιο είναι το πιο χρήσιμο και ποιο προτιμούν τα παιδιά;;; Η καταστροφή που ακολουθεί είναι απερίγραπτη και μοιάζει με τον πόλεμο των ανθρώπων που καταστρέφει ότι όμορφο υπάρχει…. Τη λύση θα τη δώσει το χρώμα της Ειρήνης και το μήνυμα που θα μείνει χαραγμένο στις καρδιές των παιδιών θα είναι: ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ…ΜΟΝΟΝ ΕΙΡΗΝΗ!!!!
Το παραμύθι μας έλαβε μέρος στο διαγωνισμό της βιβλιοθήκης κερδίζοντας την τρίτη θέση αλλά η νίκη ήταν καθαρά ολόκληρο το ταξίδι της δημιουργίας του, που μεταμόρφωσε τα παιδιά σε συγγραφείς και σε εικονογράφους.
Ένα βραβείο για όλους!!!
Μια αφορμή για να πετάξει η φαντασία των παιδιών στον ουρανό…
στιγμιότυπο από τη βράβευση του σχολείου μας …
Παρακολουθήστε το παραμύθι μας και φωνάξτε κι εσείς μαζί μας: ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ …ΜΟΝΟΝ ΕΙΡΗΝΗ!!!
Το Πάσχα με την κατανυκτική Μεγάλη Εβδομάδα, κινεί το ενδιαφέρον των παιδιών ιδιαίτερα. Μιλήσαμε για όλα τα έθιμα που γίνονται στην Ελλάδα αλλά κυρίως για τα έθιμα της περιοχής μας ξεκινώντας από τις λαζαρίνες.
Φτιάξαμε τα πανέμορφα καλαθάκια που θα φιλοξενούσαν τα κόκκινα αυγά και τις περδίκες μας…
κι έπειτα ετοιμάσαμε τις περδίκες ζωγραφίζοντας τες με κηρομπογιές και τις βουτήξαμε στην κόκκινη μπογιά…
Ζωγραφίσαμε τα τεράστια αυγά μας με τα οποία στολίσαμε τις τάξεις μας….
και ευχηθήκαμε καλή ανάσταση με τις κοτούλες καρτούλες μας….
Στις 13 Απριλίου είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε στο νηπιαγωγείο μας, τον ¨παιχνιδιάρη δάσκαλο”, τον πρεσβευτή της παιγνιώδους βιωματικής μάθησης στην Ελλάδα, τον Μανώλη Φιλιππάκη.
‘Ηταν πραγματικά μια ημέρα γεμάτη παιχνίδι, τραγούδι , κίνηση και χαρά. Ο Μανώλης Φιλιππάκης με την αστείρευτη ενέργεια του και την κιθάρα του, μετέδωσε το κέφι στα παιδιά, τα οποία διασκέδασαν κι έπαιξαν. Με χαρά θα μοιραστούμε μικρά στιγμιότυπα της ημέρας μαζί σας.
Σε συνεργασία με το ΚΠΕ ΒΕΛΒΕΝΔΟΥ, στις 5 Απριλίου και μέσω διαδικτυακής σύνδεσης, παρακολουθήσαμε ένα πρόγραμμα με θέμα τα χελιδόνια. Τα παιδιά μέσα από εικόνες και βίντεο και την παρουσίαση του υπεύθυνου του προγράμματος, έμαθαν ό,τι έχει σχέση με τα χελιδόνια, είδαν πως χτίζουν τις φωλιές τους, πως μεγαλώνουν τα μικρά τους και το κυριότερο, έμαθαν πως πλέον τα χελιδόνια είναι είδος που τείνει να εξαφανιστεί, επειδή οι άνθρωποι χαλάνε τις φωλιές τους κι εκείνα δεν προλαβαίνουν να γεννήσουν τα αυγά τους εγκαίρως ώστε να μεγαλώσουν τα μικρά χελιδονάκια πριν το μεγάλο ταξίδι τους.
κατασκευάσαμε κι εμείς τα δικά μας χελιδόνια και πετάξαμε μαζί τους δίνοντας τους την υπόσχεση να τα προστατεύουμε και να μην χαλάσουμε ποτέ τις φωλιές τους!!!
