Αυτό το Πάσχα καλούμαστε να «μείνουμε σπίτι», λόγω των συνθηκών και να γιορτάσουμε ένα «Πάσχα», διαφορετικό από τα άλλα, ένα Πάσχα, έτσι όπως δεν το έχουμε συνηθίσει και δεν το έχουμε αντιμετωπίσει ξανά μέχρι σήμερα.

Ωστόσο, οι μέρες πλησίασαν και το Πάσχα πλησιάζει.

Στις σχολικές μας μονάδες, το Πάσχα, όπως και κάθε άλλη γιορτή, είναι ένα ιδιαίτερο γεγονός και καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του προγράμματος και για καιρό πριν, κατά το οποίο τα παιδιά με ποικίλες δραστηριότητες έρχονται πιο κοντά στη σημασία της γιορτής και βιώνουν με το δικό τους τρόπο τα ήθη και τα έθιμα, τις παραδόσεις, την ιστορία του Μεγάλου αυτού Γεγονότος της Αναστάσεως.

Μπορεί το Πάσχα φέτος να είναι διαφορετικό, ωστόσο ένα πράγμα το καθιστά τόσο ίδιο και τόσο ξεχωριστό στη ζωή μας και στη ζωή όλων των ανθρώπων. Η Ανάσταση. Δεν νοείται Πάσχα, χωρίς την προσδοκία της Ανάστασης. Και η Ανάσταση φέτος μπορεί να αποκτήσει για καθέναν από εμάς ένα πιο ιδιαίτερο και ξεχωριστό νόημα.

Πάμε, λοιπόν, να μάθουμε για τα γεγονότα αυτά, ένα προς ένα.

 

Η Μεγάλη Εβδομάδα τυπικά ξεκινά από την Κυριακή των Βαϊων, όπου το βράδυ διαβάζεται στην εκκλησία, ο όρθρος της Μεγάλης Δευτέρας. Ωστόσο, και το Σάββατο του Λαζάρου, μια μέρα πριν, το γεγονός της Ανάστασης του Λαζάρου, αποτελεί το προμήνυμα της Ανάστασης του Χριστού και μας προετοιμάζει για την Εβδομάδα των Παθών, που πρόκειται να ακολουθήσει.

 

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Το Σάββατο του Λαζάρου γιορτάζουμε το γεγονός της Ανάστασης του Λαζάρου.

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον φιλοξένησαν πολλές φορές  στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα. Λίγες μέρες πριν από τα πάθη του Χριστού ο Λάζαρος ασθένησε και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού, που τότε ήταν στη Γαλιλαία, να τον επισκεφθεί. Ο Ιησούς όμως επίτηδες καθυστέρησε, μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος. Έπειτα, είπε στους μαθητές του: «Πάμε τώρα να τον ξυπνήσω». Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήδη ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.

Όταν έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη φωνή είπε: Λάζαρε, βγές έξω. Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα ο τετραήμερος νεκρός μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του.

(Απόσπασμα από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή_ saint.gr)

Ας δούμε το βίντεο για να θυμηθούμε:

 

https://www.youtube.com/watch?v=9Y0fT1dHMYg

 

Ήθη και έθιμα:

Ο Λάζαρος, ο «Φτωχολάζαρος» όπως ονομάζεται σε πολλές περιοχές της χώρας μας είναι μια μορφή ιδιαίτερα συμπαθητική στο λαό μας. Πάντα όμως είναι αγέλαστος, γιατί σύμφωνα με την παράδοση όταν κατέβηκε στον Άδη, είδε πράματα φοβερά και τρομερά. Φέρεται μάλιστα ότι γέλασε μόνο μια φορά όταν είδε κάποιον να κλέβει ένα πύλινο δοχείο. «Το ένα χώμα κλέβει το άλλο», είπε.

 

Τα έθιμα σε κάθε γωνιά της χώρας μας ποικίλουν ανήμερα του Λαζάρου.

 

Λαζαράκια:  

Σε πολλές περιοχές την ημέρα αυτή ζυμώνουν «Λαζαράκια» αφράτα ψωμάκια που έχουν τη μορφή του Λάζαρου. Στη Μυτιλήνη, για παράδειγμα: «Κάνουν λαζαρέλλια στα νταβαδέλια με σταφίδα, καρύδια και μύγδαλο. Κάνουν με τη ζύμη ένα λουρέλλ’ και το σταυρώνουν, κάνουν και τη σταφίδα σταυρό. Τα παιδιά ανεβαίνουν σ’ένα βουνό, σε μία ράρχη και κυλούν τα λαζαρέλλια. Όπου σταματήσουν, ψάχνουν εκεί κοντά για να βρουν περδικοφωλιά».

(απόσπασμα από το βιβλίο:  Μέγας  Α. Γεώργιος, στο βιβλίο του «Ελληνικές Γιορτές και Έθιμα της Λαϊκής Λατρείας», υλικό που βρήκαμε στην ιστοσελίδα: http://www.agriniotimes.gr/savvato-lazarou-giortazoume-ithi-ethima-foto/ )

Συνταγή για λαζαράκια, όπου μπορούμε να παρακολουθήσουμε σε βίντεο και τη διαδικασία, θα βρούμε εδώ

               (Την εικόνα αντλήσαμε από το site mageirikesdiadromes.gr, όπου μπορείτε να βρείτε άλλη μια συνταγή για λαζαράκια  εδώ)

Τα κάλαντα του Λαζάρου:

Τα παιδιά ανά ομάδες (ονομάζονται «Λάζαροι» επισκέπτονται τα σπίτια του χωριού ή της πόλης και τραγουδούν αφηγητικά μοιρολόγια, τα λεγόμενα Λαζάρικα. Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας τα κάλαντα τραγουδούν μόνο κορίτσια, που βγαίνουν με κοφίνια στολισμένα με λουλούδια, οι λεγόμενες «Λαζαρίνες». Μόλις τελειώσουν τα Λαζάρικα απευθύνουν ευχετικά παινέματα στους νοικοκύρηδες. Οι νοικοκύρηδες για να τους ανταμείψουν» τους δίδουν αβγά, τα οποία θα βάψουν ή θα στολίσουν μετά από λίγες ημέρες. Σπανιότερα τους δίνουν κουλούρια ή χρήματα.

Ας θυμηθούμε τα κάλαντα:

Ας ακούσουμε τα κάλαντα:

Σε κάποιες περιοχές όταν τραγουδούσαν τα κάλαντα του Λαζάρου, έφτιαχναν από κλαδιά δέντρου ομοίωμα λαζάρου και το κρατούσαν, καθώς πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι.

Ομοίωμα Λαζάρου:

Υλικά κατασκευής: Μια ξύλινη κουτάλα, λίγο ύφασμα λευκό ή γάζα, διάφορα διακοσμητικά ανθάκια ή φύλλα.