Η πρώτη εβδομάδα στο Νηπιαγωγείο κύλησε με χαρά, ενθουσιασμό και δημιουργικές δραστηριότητες που στόχο είχαν την ομαλή προσαρμογή των παιδιών στη σχολική καθημερινότητα. Μέσα από ιστορίες, παιχνίδια και βιωματικές δράσεις, τα παιδιά μπόρεσαν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, να αναπτύξουν νέες δεξιότητες και να χτίσουν τις πρώτες τους εμπειρίες στη σχολική ομάδα.

Ξεκινήσαμε την εβδομάδα με την ανάγνωση του παραμυθιού «Ο Τοποτίπ δεν θέλει να πάει σχολείο» της Casalis Anna, το οποίο έδωσε αφορμή για συζήτηση γύρω από τις πρώτες μέρες στο σχολείο και τα συναισθήματα που τις συνοδεύουν.

Σύνοψη βιβλίου: “Δεν θέλω να πάω στο νηπιαγωγείο! Θέλω να μείνω στο σπίτι με τη μαμά!” Πώς θα τελειώσει αυτό το καινούργιο πείσμα του Τοποτίπ; Ο Τοποτίπ κάνει τα πεισματάκια του όπως τα δικά μας παιδάκια. Η μαμά του όμως ξέρει πώς να του φερθεί και στο τέλος γίνεται ένα υπάκουο και γλυκό ποντικάκι. Πώς τα καταφέρνει;

Στη συνέχεια, διαβάσαμε το παραμύθι «Φιλάκι στο χέρι» της της Audrey Penn  μαθαίνοντας τη σημασία της αγάπης και της φροντίδας.

Σύνοψη βιβλίου: “Όταν νιώθεις μοναξιά και σου λείπει το σπίτι σου , ακούμπησε το χέρι στο μάγουλο σου και σκέψου: ‘ η μαμά σ’ αγαπάει…η μαμά σ’ αγαπάει”.

Παράλληλα, μέσα από ένα ευχάριστο παιχνίδι με ένα μεγάλο φιλάκι και μανταλάκια, τα παιδιά εξάσκησαν τη λεπτή κινητικότητα. Το παιχνίδι αυτό προσαρμόστηκε σε διαφορετικούς ρυθμούς, με και χωρίς μουσική, προσφέροντας έτσι ποικιλία και περισσότερη χαρά.

Η δραστηριότητα συνεχίστηκε με ένα ατομικό φύλλο εργασίας, στο οποίο κάθε παιδί σχεδίασε το περίγραμμα της παλάμης του, κόλλησε μέσα ένα φιλάκι και το αφιέρωσε σε ένα αγαπημένο πρόσωπο. Στο ολοήμερο τμήμα, τα παιδιά δημιούργησαν συλλογικά μια μεγάλη καρδιά με τον Τσέστερ, αποτυπώνοντας τις παλάμες τους με τέμπερα και κολλώντας τα φιλάκια τους, ενισχύοντας έτσι το αίσθημα του «ανήκειν» στην ομάδα.

Παράλληλα, ξεκινήσαμε και τις βιωματικές δραστηριότητες από το πρόγραμμα «Η Πυξίδα της Καρδιάς», το οποίο καλλιεργεί την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών.

Πιο συγκεκριμένα, υλοποιήσαμε τη δραστηριότητα «Χαρούμενη Καρδιά», δίνοντας την ευκαιρία στα παιδιά να εκφράσουν τι τους κάνει χαρούμενους. Οι απαντήσεις τους ήταν γεμάτες  φαντασία, όπως «να παίξω με τη φίλη μου», «να παίξω με τα παιχνίδια» ή «να ζωγραφίσω». Όλες αυτές οι σκέψεις αποτυπώθηκαν σε μια μεγάλη καρδιά, στην οποία κάθε παιδί κόλλησε τη δική του μικρότερη καρδιά που είχε ζωγραφίσει.

Συνεχίσαμε με τη δραστηριότητα «Η Σκάλα της Βοήθειας», όπου τα παιδιά έμαθαν με ποιον τρόπο μπορούν να ζητούν βοήθεια σε πρακτικά ζητήματα, όπως το φαγητό, την τσάντα ή το μπουφάν τους. Μέσα από το παιχνίδι και τον διάλογο καλλιεργήθηκε η αυτονομία, αλλά και η κατανόηση ότι η αλληλοβοήθεια αποτελεί σημαντικό στοιχείο της σχολικής ζωής.

Η εβδομάδα ολοκληρώθηκε με την ανάγνωση του παραμυθιού «Το γκρίζο γαϊδουράκι» της Snitselaar Nicole, το οποίο με τον δικό του τρόπο μετέφερε στα παιδιά μηνύματα φιλίας, σεβασμού και αποδοχής.

Σύνοψη βιβλίου: Κάθε μέρα ένα κοριτσάκι πηγαίνει και κάνει παρέα στο Γκρίζο Γαϊδουράκι. Όταν περνάνε μέρες χωρίς να το επισκεφτεί, το Γκρίζο Γαϊδουράκι ανησυχεί τόσο πολύ, που αποφασίζει να πάει να αναζητήσει τη φίλη του. Η αγάπη του γι΄ αυτήν το κάνει να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια που συναντά στον δρόμο του κι όλους του τους φόβους…

Το πρόγραμμα θα συνεχιστεί και τις επόμενες εβδομάδες με περισσότερες ιστορίες και βιωματικές δραστηριότητες, ώστε τα παιδιά να νιώσουν το σχολείο ως έναν χώρο αγάπης, συνεργασίας και δημιουργίας.