Κατηγορία: Νεοελληνική Γλώσσα

Με αφορμή  την  πρώτη ενότητα της Νεοελληνικής Γλώσσας « Από τον τόπο μου σ΄όλη την Ελλάδα», μαθητές του τμήματος Β2  έγραψαν κείμενο-πρόσκληση   για την πόλη τους την Λάρισα με τίτλο: “Λόγοι για να επισκεφθεί κάποιος τη Λάρισα.”

Τσανάς Θεόδωρος

Χαϊντούτης Γιάννης

Μπαρμπούτη Θεοδώρα

Υπεύθυνη Καθηγήτρια: Τριανταφύλλου Αναστασία

Ευχαριστούμε θερμά κα Μπαρδάνη και κ. Ζορμπά……..

Δεν είναι υπερβολή. Τόσο έντονα  αισθανθήκαμε την παρουσία της Ελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, όταν παρέα με την κα Δήμητρα Μπαρδάνη και τον κ. Χαράλαμπο Ζορμπά, μέλη της ΕΛΟΣΥΛ, γιορτάσαμε στις αίθουσες του γυμνασίου μας την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2018.

Οι δύο εκλεκτοί προσκεκλημένοι μας μίλησαν στους/στις μαθητές/-τριες με ιδιαίτερη θέρμη για την ιστορία της γλώσσας μας, τον λεξιλογικό της πλούτο καθώς και την ευρύτητα που παρέχει στο νου για προβληματισμό, σκέψη και έκφραση. Για τους λόγους αυτούς άλλωστε είναι επιτακτική η ανάγκη να μάθουμε σωστά Ελληνικά και να σεβόμαστε τους κανόνες της γραμματικής  και στον γραπτό αλλά και στον προφορικό λόγο, όπως μας έκανε να καταλάβουμε η συζήτησή μας με τον κο. Ζορμπά.

Μεγάλη βαρύτητα δόθηκε επίσης στη δυνατότητα που μας παρέχει η γλώσσα να εκφράσουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας, οι οποίες γεννιούνται από τα ερεθίσματα του κοινωνικού περιβάλλοντός μας. Μάλιστα η δράση θα έχει και συνέχεια καθώς τα παιδιά πήραν έμπνευση από τις κατευθύνσεις που έδωσε η κα Μπαρδάνη και θα ασχοληθούν με τη δημιουργική γραφή συνθέτοντας τις δικές τους ιστορίες. Την συγκεκριμένη δράση και την εξέλιξή της παρακολουθούν οι φιλόλογοι του σχολείου κα Λώλου Β., κα Μπάφα Ασ., κα Ντουμάνη Γ., κα Παπαστεργίου Ε., κα Τριανταφύλλου Α. 

Νικηφόρος Βρεττάκος

Η Ελληνική γλώσσα

Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φως

θα ελιχθώ προς τα πάνω όπως ένα

ρυακάκι που μουρμουρίζει.

Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα

στους γαλάζιους διαδρόμους

συναντήσω αγγέλους, θα τους

μιλήσω ελληνικά, επειδή

δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε

μεταξύ τους με μουσική.

από τη μαθήτρια της Β’ Τάξης Αντωνία Ανδρέου

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

 Αν άφηνα την φαντασία μου να ταξιδέψει με προορισμό το μέλλον θα ήθελα να συναντήσω ένα σχολείο διαφορετικό από αυτό που έχουμε εδώ στο παρόν.

Θα ήθελα το σχολείο να είναι ένα μέρος που κάθε παιδί θα λάτρευε να πάει .Το προαύλιο θα ήταν ένας τεράστιος χώρος με γήπεδα του μπάσκετ ,του ποδοσφαίρου και του βόλεϊ θα υπήρχε επίσης ένας μεγάλος χώρος όπου εκεί θα μπορούσαν τα παιδιά να συζητούν. Θα υπήρχαν δέντρα γύρω από το σχολείο και όχι κάγκελα που θυμίζουν φυλακές.

Μπαίνοντας μέσα στο κτίριο θα συναντούσες πρώτα τα γραφεία των καθηγητών και του διευθυντή. Κάθε καθηγητής θα είχε την αίθουσά του και έτσι το μάθημά του θα γινόταν πιο εύκολο για εμάς τους μαθητές αλλά και πιο εύχρηστο για τους ίδιους. Κάθε αίθουσα θα ήταν ζωγραφισμένη ανάλογα με το μάθημα του κάθε καθηγητή επομένως η αίθουσα της μουσικής θα είχε στους τοίχους ζωγραφισμένες νότες στην αίθουσα των μαθηματικών θα είχε περίπλοκες εξισώσεις, πολλαπλασιασμούς και διαιρέσεις και στην αίθουσα των φιλολόγων αρχαία ρητά και ποιήματα μεγάλων ποιητών μας. Όλες οι αίθουσες θα ήταν μεγάλες και φωτεινές. Εκτός από τις αίθουσες όμως ζωγραφισμένοι θα ήταν και οι διάδρομοι με όμορφα τοπία τα οποία θα μας θύμιζαν όλες τις εποχές του χρόνου.

Ο τρόπος διδασκαλίας θα ήταν διαφορετικός από τον σημερινό .Βιβλία δεν θα υπήρχαν. Κάθε μαθητής θα είχε το δικό του υπολογιστή,  τις εργασίες ,που δεν θα ήταν και πολλές, θα τις έπαιρναν σε στικάκια . Οι καθηγητές θα δίδασκαν χρησιμοποιώντας πολλά βίντεο και έτσι οι μαθητές θα κατανοούσαν καλύτερα το μάθημα.

Τέλος,  αν και θα μου άρεσε πολύ το σχολείο του μέλλοντος πιστεύω ότι δεν θα ήταν τόσο λειτουργικό και η σχέση βιβλίου – μαθητή – καθηγητή που υπάρχει σήμερα θα ήταν τυποποιημένη λόγω του ότι δεν θα υπήρχαν βιβλία και όλα θα γινόταν ηλεκτρονικά.

ΑΝΤΩΝΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ, ΤΑΞΗ Β1

Από τους μαθητές της Β’ Τάξης Γκουσγκούνη Σταύρο και Δαλέρα Δημήτρη

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Η σημερινή μέρα μου ήταν πολύ ωραία. Το πρωί ξύπνησα λίγο θυμωμένος, γιατί είναι Δευτέρα και ήθελα να κοιμηθώ. Όμως, έπρεπε να πάω στο σχολείο. Έπλυνα το πρόσωπό μου, ντύθηκα και περίμενα τον φίλο μου, τον Δημήτρη, να έρθει να με πάρει, για να πάμε μαζί στο σχολείο, όπως πάντα. Στο σχολείο πέρασα ωραία. Μόλις γύρισα στο σπίτι, άρχισα να διαβάζω και το απόγευμα βγήκα με τους φίλους μου. Κάναμε βόλτες και μετά πήγαμε και πήραμε γύρους από το “to eat”. Μετά, ήρθανε και τα κορίτσια και κάναμε όλοι μαζί βόλτες. Το βράδυ, κατά τις 9:30 γύρισα στο σπίτι και είδα μια ταινία με την οικογένειά μου. Σε λίγο θα πέσω να κοιμηθώ.

                          Γκουσγκούνης Σταύρος –  Δαλέρας Δημήτρης

Προτιμάτε να είναι εργαζόμενοι και οι δύο γονείς σας;

Ένα ερώτημα που απασχολεί και βασανίζει στις μέρες μας παιδιά και γονείς. Οι μαθητές του Β1 απάντησαν με τον δικό τους τρόπο και οι απαντήσεις τους μπορούν να μας βοηθήσουν όλους να κατανοήσουμε και τα δικά μας παιδιά. Τι προτιμούν λοιπόν οι έφηβοι μαθητές/τριες μας;  

                                                                          Επιμέλεια παρουσίασης: Ντουμάνη Γεωργία (ΠΕ02)

Όχι, δεν προτιμώ να εργάζονται και οι δύο γονείς μου. Θέλω να δουλεύει κατά προτίμηση μόνο ο μπαμπάς μου και η μαμά μου να βρίσκεται στο σπίτι. Έτσι  ώστε να με φροντίζει, να με προσέχει, να μου μαγειρεύει τα φαγητά που μου αρέσουν, γενικά να περνάμε πολλές ώρες της ημέρας μαζί.

                                                                                                                                    Κων/νος Διονυσίου

Θα προτιμούσα να μην εργάζονται και οι δυο γονείς μου, αλλά ο ένας. Αυτό γιατί θα είναι πιο εύκολη η ζωή στο σπίτι και ιδιαίτερα αν υπάρχουν πιο μικρής ηλικίας παιδιά, θα είναι πιο δύσκολο να μεγαλώσουν χωρίς τη βοήθεια των γονιών. Η βοήθεια του ενός γονιού είναι σημαντική για το μεγάλωμα των παιδιών και την πειθαρχία τους.

                                                                                                                                    Ελένη Γκατζόγια

Προτιμώ να είναι εργαζόμενοι και οι δύο γονείς για να μπορούν να ενισχύσουν την οικογένεια οικονομικά, αφού τα τελευταία χρόνια η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει πολλά νοικοκυριά. Οι εργαζόμενοι γονείς αισθάνονται πιο ολοκληρωμένοι, κάτι που έχει θετική επίπτωση και στην ισορροπημένη σχέση με τα παιδιά τους.

                                                                                                                                    Αντωνία Ανδρέου

Δεν προτιμώ κάτι από τα δυο. Υπάρχουν θετικά και αρνητικά. Η εργασία προσφέρει χρήματα στην οικογένεια, όμως τα απαιτητικά ωράρια αποκόπτουν το εργαζόμενο μέλος από την οικογένεια. Εάν ο ένας από τους δύο γονείς έχει αρκετά καλό εισόδημα, τότε μπορεί ο άλλος να ασχολείται με τα οικιακά. Εάν όχι, η εργασία και των δύο γονιών θα ήταν αναγκαία.

                                                                                                                           Σταύρος Γκουσγκούνης

Εγώ προτιμάω να δουλεύουν και οι δύο γονείς αλλά όχι για όλο το διάστημα της ημέρας για να μπορώ να τους βλέπω και να περνάω αρκετό χρόνο μαζί τους. Θέλω να δουλεύουν για να έχουμε τη δυνατότητα να ζούμε καλύτερα, να καλύπτουμε τις βασικές μας ανάγκες και να μπορούμε να διασκεδάζουμε όλοι μαζί να κάνουμε εκδρομές και να περνάμε όμορφες οικογενειακές στιγμές.

                                                                                                                                       Θάνος Έξαρχος

Θεωρώ ότι είναι καλύτερο να εργάζονται και οι δύο γονείς, γιατί είναι πιο εύκολο το οικονομικό, ενώ όταν εργάζεται μόνο ο ένας είναι δύσκολα τα πράγματα. Βέβαια, πιστεύω ότι όταν και οι δυο γονείς δουλεύουν τα παιδιά νιώθουν παραμελημένα και παραπονιούνται και οι τσακωμοί είναι πιο συχνοί. Παρόλα αυτά και πάλι θεωρώ ότι και οι δυο γονείς πρέπει να είναι εργαζόμενοι.

                                                                                                                            Αναστασία Γιουρούκη

Θα προτιμούσα να είναι εργαζόμενοι και οι δύο γονείς μου, διότι θα στήριζαν οικονομικά την οικογένεια και οι ίδιοι θα αισθάνονταν πιο ολοκληρωμένοι. Αλλά θα γύριζαν στο σπίτι κουρασμένοι και εξουθενωμένοι. Πάντως δε θεωρώ ότι οι επαγγελματικές δραστηριότητες των γονιών μου θα ήταν απειλητικές για τη συνοχή της οικογένειάς μου.

                                                                                                                                 Κων/νος Αθανασίου

Οι γονείς εργάζονται σκληρά για κάποιο λόγο. Πρέπει να εργάζονται ώστε να έχουμε κέρδη και να ικανοποιούμε τις ανάγκες μας. Είναι σημαντικό να εργάζονται και οι δύο αν έχουν παιδιά. Παρόλο που λείπουν στα παιδιά τους και τους έχουν αν, πρέπει να καλύψουν όχι μόνο τις ανάγκες των παιδιών αλλά και τις δικές τους, ώστε να μην υπάρχουν οικονομικά προβλήματα στην οικογένεια.

                                                                                                                                Μαρίνα Ζουφιλήντα

Ναι, το προτιμώ, γιατί φέρνει μεγαλύτερο εισόδημα στην οικογένεια. Ακόμη, έχω εγώ και ο αδελφός μου μεγαλύτερη ελευθερία, καθώς και χρόνο μόνοι μας. Επιπλέον οι γονείς νιώθουν ικανοποιημένοι και ολοκληρωμένοι. Οι γονείς θεωρούν ότι μπορούμε να φροντίζουμε τον εαυτό μας και να γίνουμε ανεξάρτητοι.

                                                                                                                              Θεόδωρος Γκόλτσιος

Αν και κάπως εγωιστικό θα προτιμούσα να δουλεύει μόνο ο πατέρας μου και να έχω τη μητέρα στο σπίτι να με βοηθάει στα μαθήματα και να με στηρίζει κάθε στιγμή. Αν δουλεύει, θα γυρίζει στο σπίτι κουρασμένη και ίσως εκνευρισμένη και θα πρέπει να ασχοληθεί με χίλια δυο πράγματα. Έτσι δε θα έχει χρόνο για μένα, η σχέση μας θα έχει προβλήματα και θα νιώθω μόνη. Βέβαια ίσως αυτό να κάνει τη μητέρα δυστυχισμένη, γιατί κι εκείνη έχει όνειρα, θέλει να δημιουργήσει κάτι δικό της και θέλει οικονομική ανεξαρτησία. Από την άλλη αν δεν εργάζεται η μητέρα, ο πατέρας πρέπει να δουλέψει περισσότερο, με αποτέλεσμα να κερδίζω τη μητέρα, αλλά να χάνω τον πατέρα.

                                                                                                                                   Μαρία Γεωργούλα    

Προτιμώ και οι δύο γονείς μου να δουλεύουν, γιατί έτσι δε θα υπάρχουν οικονομικά προβλήματα και θα υπάρχει οικονομική ευχέρεια στο σπίτι.

                                                                                                                              Κατερίνα Γραμμένου

Ναι, θα προτιμούσα να δουλεύουν και οι δύο γονείς μου, γιατί θα μπορούσανε έτσι να υποστηρίξουν οικονομικά την οικογένειά μας. Επίσης θα κάλυπταν πάρα πολύ εύκολα τις δικές τους και τις δικές μας ανάγκες.

                                                                                                                                  Δημήτρης Δαλέρας

Προτιμάω να είναι και οι δύο γονείς εργαζόμενοι, διότι μένω μόνη μου σπίτι και δεν έχω τους γονείς να μου γκρινιάζουν. Φέρνουν περισσότερα χρήματα και μπορώ να παίρνω διάφορα και μερικές φορές άχρηστα πράγματα. Καταλαβαίνω όμως πώς είναι να κάνεις τις δουλειές του σπιτιού, ώστε να είναι καθαρό.

                                                                                                                                       Εύα Ευαγγελίου

Και οι δύο γονείς πρέπει να δουλεύουν. Εξασφαλίζουν οικονομική άνεση και καλύτερες σχέσεις μέσα στην οικογένεια. Οι γονείς νιώθουν σημαντικοί, τα αδέλφια δένονται μεταξύ τους, περνάνε χρόνο μαζί και γίνονται πιο υπεύθυνα και ώριμα.

                                                                                                                            Αθανασία Αναστασίου

Θα ήθελα να δουλεύουν και οι δύο γονείς, γιατί θα μπορώ να πηγαίνω στην ποδοσφαιρική ομάδα της Νέας Σμύρνης και να τρώω ό,τι θέλω. Ακόμη θα μπορώ να πηγαίνω να βλέπω την ΑΕΛ.

                                                                                                                                  Ανδρέας Ευθυμίου

Προτιμώ να δουλεύει μόνο ο πατέρας, γιατί αν δουλεύουν και οι δύο γονείς θα στερούμαι εγώ και τα αδέλφια μου μερικά σημαντικά πράγματα που μπορεί να μας προσφέρει η μαμά, όταν είναι στο σπίτι. Αν όμως είχε κάποιον να τη βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού, θα μπορούσε να δουλεύει και αυτή.

                                                                                                                                Παναγιώτης Ζιώγας

Τα παρακάτω είναι εργασίες μαθητών του τμήματος Β’2 του Γυμνασίου μας, στα πλαίσια του μαθήματος της Γλώσσας.

Υπεύθυνη Καθηγήτρια: Τριανταφύλλου Αναστασία

Το σχολείο παλιά και σήμερα (της μαθήτριας Βιργινίας Πανταζή)

Το σχολείο τότε και σήμερα (της μαθήτριας Καλλίδας Πανταζή)

Το σχολείο στο μέλλον (της μαθήτριας Ευγενίας Νταλαμπύρα)

Το σχολείο στη δεκαετία του ’50 (της μαθήτριας Γλυκερίας Μότσιου)

Το σχολείο στη δεκαετία του ’50 (της μαθήτριας Γλυκερίας Μότσιου) ηχητικό1

Το σχολείο στη δεκαετία του ’50 (της μαθήτριας Γλυκερίας Μότσιου) ηχητικό2

Πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο για να δείτε το αρχείο:

Ατάκες και σκέψεις για τη φιλία από τους μαθητές της Β’ Γυμνασίου

11^ο Γυμνάσιο Λάρισας

Εκπαιδευτική επίσκεψη στη Δημοτική Πινακοθήκη

(Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα) στα πλαίσια του μαθήματος

της Νεοελληνικής Γλώσσας

Τάξη Α΄

Περιγραφή έργου τέχνης

Ένα μικρό παιδί που κάθεται σε μια μεγάλη κόκκινη καρέκλα που μοιάζει με θρόνο μας υποδέχεται στην πινακοθήκη («Προσωπογραφία του Κ. Μελά» του Ν. Λύτρα). Η έκφραση του παιδιού είναι πολύ σοβαρή για την ηλικία του, φοράει ρούχα ναυτικά και κρατά στο χέρι του ένα πιόνι από σκάκι. Οι μαύρες μπότες αφήνουν ακάλυπτα τα γεμάτα μελανιές από το παιχνίδι πόδια του. Το πεταμένο βιβλίο στο πάτωμα είναι ένδειξη πλούτου για την εποχή. Θαυμάζουμε την υπομονή του μικρού που καθόταν με τις ώρες για να τον ζωγραφίσουν, αλλά νιώθουμε και κάποια θλίψη που ήταν αναγκασμένος να το κάνει αντί να παίζει με τους φίλους του.

(Α. Χρυσικού, Α. Τζοβάρα, Μ. Σκέντζα, Α. Τσιοκίνα, Ν. Σχίζας)

Ο πίνακας «Το λιμάνι του Βόλου» είναι έργο του Ι. Πούλακα (1864-1942) και απεικονίζει ένα λιμάνι άλλης εποχής. Άνθρωποι ψαρεύουν,  μαζεύουν δίχτυα και απολαμβάνουν τη θέα της θάλασσας. Τα πλοία είναι ιστιοφόρα και, όπως και οι μορφές, αποδίδονται με καθαρότητα. Το έργο μας δημιουργεί μια ευχάριστη αίσθηση, μας χαλαρώνει και μας ταξιδεύει.

(Θ. Μπλέτσας, Γ. Μήλιος, Α. Ξεφτέρης, Κ. Λαιμοδέτης, Α. Καραλής)

Ο πίνακας «Σπάρτη, 1920» που επιλέξαμε να περιγράψουμε είναι έργο του Κ. Μαλέα (1879-1928) και παρουσιάζει ένα ανοιξιάτικο τοπίο της Σπάρτης με τον χιονισμένο Ταΰγετο στο βάθος. Είναι ένας εντυπωσιακός πίνακας που συνδυάζει το καφέ των βουνών με το πράσινο των δέντρων. Στο κέντρο δεσπόζει μια ανθισμένη αμυγδαλιά και δυο κυπαρίσσια. Τα χρώματα είναι ανοικτά και φανταχτερά σε μερικά σημεία και κυριαρχούν οι καμπύλες και όχι οι ευθείες γραμμές. Ο καλλιτέχνης αποδίδει τη σπάνια ομορφιά του τοπίου.

(Φ. Σταμόπουλος, Β. Φιλοκώστας, Δ. Τζανακούλης, Κ. Τζιγεράς)

Στον πίνακα του Ζαχαρία Ζωγράφου (1810-1853) «Προσωπογραφία της Χρυσής Κατσιάσογλου» απεικονίζεται μια σοβαρή και εντυπωσιακή κυρία. Ο ζωγράφος αποδίδει με πολλές λεπτομέρειες την ενδυμασία και κυρίως το καταστόλιστο μαντίλι της καθώς και τα πολλά και πανάκριβα κοσμήματά της. Αντίθετα, το πρόσωπό της είναι ανέκφραστο και μοιάζει με πορσελάνη.

(Ζ. Χλωρού, Σ. Μπατζιάκα, Μ. Κίτσα, Μ. Παϊτέρης)

Στο έργο «Νεκρή Φύση» του Ι. Οικονόμου (1860-1931) παρατηρούμε ένα τραπέζι γεμάτο με πολλά φρούτα (αχλάδια, σταφύλια, κυδώνια, ρόδια) και μια κανάτα. Το φόντο είναι σκούρο, ενώ μπροστά τα χρώματα είναι πιο φωτεινά δημιουργώντας έντονη αντίθεση. Είναι εντυπωσιακός ο ρεαλιστικός τρόπος και οι λεπτομέρειες με τις οποίες αποδίδονται τα φρούτα. Σου έρχεται να απλώσεις το χέρι και να τα δοκιμάσεις.

(Α. Αθανάτου, Θ. Γκόλτσιος, Α. Ακρίβου)

Στον πίνακα του Γ. Ιακωβίδη (1853-1932) «Προσωπογραφία της κ. Στεφάνου Ράλλη με την κόρη της» οι δύο μορφές είναι σοβαρές, καλοντυμένες και χωρίς τρυφερότητα στην έκφρασή τους. Η μητέρα είναι καθιστή, ενώ το παιδί όρθιο και γέρνει το κεφάλι του στον ώμο της. Από τα ρούχα και τα κοσμήματα φαίνεται ο πλούτος της οικογένειας. Ήταν συνήθεια των οικογενειών της υψηλής κοινωνίας να παραγγέλνουν τα πορτρέτα τους σε ζωγράφους σε μια εποχή που δεν υπήρχαν φωτογραφίες.

(Κ. Παναγούλη, Ε. Μίζα, Η. Σαχναζαριάν)

Ο Β. Ιθακήσιος (1879-1977) στον πίνακά του «Όλυμπος, η χαράδρα του Αγίου Διονυσίου» παρουσιάζει τον χιονισμένο Όλυμπο με τις απόκρυμνες χαράδρες του και στο βάθος μέσα στο πράσινο μόλις διακρίνεται ο ναός του Αγ. Διονυσίου. Αν και υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό, τα χρώματα είναι φωτεινά. Η Άνοιξη μόλις τώρα ξεκίνησε. Το τοπίο είναι μαγευτικό και πανέμορφο.

(Ε. Λάλα, Σ. Μπάλλα, Τ. Μπάρμπα, Β. Πελεκάνος)

Α. Προσαλέντης (1859-1926), «Θαλασσογραφία»: Δύο πλοία ιστιοφόρα με ανοιγμένα τα πανιά τους παλεύουν με τα κύματα, όπως και η βάρκα που οι επιβάτες της τραβούν κουπί. Η θαλασσοταραχή αποδίδεται ρεαλιστικά. Τα χρώματα είναι μουντά και σκοτεινά και μας προκαλούν ένα αίσθημα φόβου και αγωνίας γι’ αυτό που θα ακολουθήσει.

(Δ. Δημόπουλος, Θ. Κερμελίδης, Χ. Ελιζόπουλος, Δ. Αγγελούσης, Π. Καρκαντός)

Επιστολή προς τους μαθητές της Α΄  τάξης των σχολείων της πόλης μας

Αγαπημένοι μας φίλοι,

Την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα εκπαιδευτική εκδρομή στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας και αξίζει πραγματικά να την επισκεφθείτε. Εκεί θα μπορέσετε να δείτε κάποια αριστουργήματα ζωγράφων, όπως του Ν. Λύτρα, του Κ. Μαλέα, καθώς και έργα ντόπιων ζωγράφων της Θεσσαλίας. Τα έργα , που ανήκουν στη συλλογή Γ. Ι. Κατσίγρα, είναι πραγματικά υπέροχα και διακρίνονται σε τοπιογραφίες, θαλασσογραφίες, προσωπογραφίες και νεκρές φύσεις. Επίσης, εκείνο που θα σας κάνει εντύπωση και θα σας τραβήξει πραγματικά το ενδιαφέρον είναι η συλλογή των επίπλων του Ερρίκου Σλήμαν, τα οποία είναι κατασκευασμένα στο χέρι με ξύλο και παρουσιάζουν μορφές ζώων. Τα έργα όλα είναι αυθεντικά και έχουν μεγάλη αξία. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι τον χώρο μπορούν να επισκεφθούν και άτομα με κινητικές δυσκολίες και τυφλά, αφού υπάρχουν οι ανάλογες ευκολίες και ταμπέλες σε γραφή Μπράιγ.

Το κτίριο της πινακοθήκης είναι ένας χώρος πολιτισμού καθώς παρέχει ειδικές ξεναγήσεις για παιδιά και ενήλικες, ενημέρωση για το κοινό και διαθέτει έναν όμορφο εξωτερικό χώρο που προσφέρεται για περίπατο και συζήτηση.

Για όλους τους παραπάνω λόγους σας συστήνουμε τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας ως μια μελλοντική εκπαιδευτική εκδρομή σας.

Οι συνομήλικοι συμμαθητές σας της Α΄ τάξης

του 11^ου Γυμνασίου Λάρισας

Σχολικό έτος 2013 – 2014

Υπεύθυνες καθηγήτριες: Ντουμάνη Γεωργία, Παπαστεργίου Ειρήνη