Εργασία στο μάθημα της Ιστορίας με τίτλο «Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η ζωή στο μέτωπο – Ο Πόλεμος των Χαρακωμάτων»

του μαθητή του Γ2 Μπαρσάκη Ηλία – Ραφαήλ

Λήψη αρχείου

Στο μάθημα της Λογοτεχνίας τα παιδιά όχι μόνο έρχονται σε επαφή και γνωρίζουν το έργο σπουδαίων πεζογράφων και ποιητών, αλλά γίνονται και τα ίδια δημιουργοί. Μαθήτριες της Γ΄ τάξης γράφουν για την ελπίδα εμπνεόμενες από το διήγημα του Αντώνη Σαμαράκη «Ζητείται ελπίς». Ο αιώνιος έφηβος της ελληνικής λογοτεχνίας αγαπούσε πολύ και πίστευε στα παιδιά. Γιατί τα παιδιά κρύβουν μέσα τους την ελπίδα, τα παιδιά που δημιουργούν και φωτίζουν τον κόσμο μας.

Υπεύθυνη καθηγήτρια: Ντουμάνη Γεωργία (ΠΕ02)

————————————————————————————————————————————————————-

• Ζωρζ Σαρή, Βιογραφία – παρουσίαση από τη μαθήτρια του Β1 Γεωργούλα Μαρία
• Ζωρζ Σαρή, «Ο θησαυρός της Βαγίας» – από τους μαθητές του τμήματος Β1

————————————————————————————————————————————————————-

• « Το καπλάνι της βιτρίνας», παρουσίαση από τις μαθήτριες του Β2 Θώμου Μαρία, Καρατσουλιά Μαριάννα, Μπαμπαράμου Δήμητρα
• Άλκη Ζέη, « Το καπλάνι της βιτρίνας» – από τους μαθητές του τμήματος Β2

————————————————————————————————————————————————————-

• Άλκη Ζέη, «Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της» από τους μαθητές του τμήματος Β3

————————————————————————————————————————————————————-

Υπεύθυνη καθηγήτρια: Ντουμάνη Γεωργία (ΠΕ02)

Κάντε κλικ στους παρακάτω συνδέσμους για να δείτε τις εργασίες των μαθητών του τμήματος Β1 και Β2 στο μάθημα της Βυζαντινής ιστορίας.

Υπεύθυνη κ.Αναστασία Τριανταφύλλου 

Άλωση της Κωνσταντινούπολης 1453

ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ – ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ

Mύθοι και θρύλοι για την Άλωση της Κων/πολης

Περιήγηση στην καστροπολιτεία του Μυστρά 1

Περιήγηση στην καστροπολιτεία του Μυστρά 2

Το δεσποτάτο του Μυστρά

Ευχαριστούμε θερμά κα Μπαρδάνη και κ. Ζορμπά……..

Δεν είναι υπερβολή. Τόσο έντονα  αισθανθήκαμε την παρουσία της Ελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, όταν παρέα με την κα Δήμητρα Μπαρδάνη και τον κ. Χαράλαμπο Ζορμπά, μέλη της ΕΛΟΣΥΛ, γιορτάσαμε στις αίθουσες του γυμνασίου μας την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2018.

Οι δύο εκλεκτοί προσκεκλημένοι μας μίλησαν στους/στις μαθητές/-τριες με ιδιαίτερη θέρμη για την ιστορία της γλώσσας μας, τον λεξιλογικό της πλούτο καθώς και την ευρύτητα που παρέχει στο νου για προβληματισμό, σκέψη και έκφραση. Για τους λόγους αυτούς άλλωστε είναι επιτακτική η ανάγκη να μάθουμε σωστά Ελληνικά και να σεβόμαστε τους κανόνες της γραμματικής  και στον γραπτό αλλά και στον προφορικό λόγο, όπως μας έκανε να καταλάβουμε η συζήτησή μας με τον κο. Ζορμπά.

Μεγάλη βαρύτητα δόθηκε επίσης στη δυνατότητα που μας παρέχει η γλώσσα να εκφράσουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας, οι οποίες γεννιούνται από τα ερεθίσματα του κοινωνικού περιβάλλοντός μας. Μάλιστα η δράση θα έχει και συνέχεια καθώς τα παιδιά πήραν έμπνευση από τις κατευθύνσεις που έδωσε η κα Μπαρδάνη και θα ασχοληθούν με τη δημιουργική γραφή συνθέτοντας τις δικές τους ιστορίες. Την συγκεκριμένη δράση και την εξέλιξή της παρακολουθούν οι φιλόλογοι του σχολείου κα Λώλου Β., κα Μπάφα Ασ., κα Ντουμάνη Γ., κα Παπαστεργίου Ε., κα Τριανταφύλλου Α. 

από τη μαθήτρια Πανταζή Βιργινία, Γ2

Θα περάσουν ίσως αρκετοί άνθρωποι από τη ζωή μας σαν «φίλοι», , κάποιοι θα έρθουν και θα φύγουν έτσι, γρήγορα, χωρίς να αφήσουν το στίγμα τους, κάποιοι θα μας πονέσουν και θα μας  κάνουν να πιστέψουμε πως δεν υπάρχει πραγματική φιλία. Είναι όμως και κάποιοι άνθρωποι με τους οποίους θα μας ενώσει κάτι διαφορετικό και ουσιαστικό, κάποιοι άνθρωποι με τους οποίους θα νιώσουμε ολοκληρωτικά τι πάει να πει φιλία αληθινή. Οι φίλοι είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Είναι εκείνοι με τους οποίους μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας, τα μυστικά μας, τον εαυτό μας. Είναι εκείνοι που θέλουμε να είναι  δίπλα μας όχι μόνο στη χαρά μας αλλά και στη λύπη μας.

  Αρχικά, σέβονται τη διαφορετικότητά μας χωρίς να προσπαθούν να μας αλλάξουν. Οι πραγματικοί φίλοι μας δέχονται και μας εκτιμούν για αυτό που είμαστε, δεν προσπαθούν να μας αλλάξουν σε κάτι άλλο. Επιπλέον, ξέρουν να ακούνε πραγματικά. Πολλές φορές έχουμε προσπαθήσει να μιλήσουμε με κάποιον, αλλά η κουβέντα γρήγορα γυρνά στα δικά του προβλήματα και ανησυχίες.  Ένα πολύτιμο δώρο που μας προσφέρει ένας φίλος είναι η προσοχή του και η παρουσία του στις σημαντικές στιγμές μας, στις χαρές αλλά και στις δυσκολίες. Ο πραγματικός φίλος είναι αυτός που θα τρέξει κοντά μας όταν τον χρειαζόμαστε για να μας στηρίξει. Ακόμα κι αν όμως δεν καταφέρει να βρεθεί κοντά μας, θα επιχειρήσει με κάθε τρόπο να βοηθήσει και να μας στηρίξει ακριβώς σαν να ήταν εκεί. Επίσης, οι πραγματικοί φίλοι συγχωρούν. Όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη, αλλά εάν η φιλία είναι πραγματικά δυνατή μπορεί να ξεπεράσει δυσκολίες και συγκρούσεις. Το σημαντικό είναι να βρίσκει κανείς το κουράγιο να προσεγγίσει τον άλλον αφού έχει κάνει κάτι λάθος και ταυτόχρονα να μπορεί να κατανοήσει και να συγχωρέσει. Τέλος, ένας πραγματικός φίλος θα μιλάει πάντα με πράξεις. Είναι ωραίο και καλό να καθόμαστε και να μιλάμε και μπορεί πολλές φορές να υπάρχει μεγάλη άνεση στα λόγια, αλλά κάποιος που είναι πραγματικά ένας καλός φίλος θα ναι πάντα έτοιμος να κάνει πράξη αυτά τα λόγια.

Συνοψίζοντας, ο αληθινός φίλος είναι αυτός που δεν θέλουμε να χάσουμε ποτέ από τη ζωή και την καθημερινότητα μας και κάνουμε ό.τι περνά από το χέρι μας γι’αυτό. Με λίγη προσπάθεια όλοι μας μπορούμε να αναπτύξουμε μια γερή, ισχυρή, αληθινή φιλία, βάζοντας πάντα λίγο πίσω το εγώ και πιο μπροστά το εμείς. Η φιλία μαζί με την οικογένεια είναι τα μεγαλύτερα αγαθά στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Η αληθινή φιλία στηρίζεται στους αληθινούς φίλους και φυσικά είναι πολύ σημαντική, επειδή χωρίς αυτήν δύσκολα αντέχει κανείς.

 από τη μαθήτρια Πανταζή Βιργινία, Γ2

Από τη μαθήτρια της Α΄ τάξης, Παπαδοπούλου Σοφίας

Στη σύγχρονη κοινωνία όπου ο άνθρωπος ουκ ολίγες φορές ψάχνει μια διέξοδο στην τηλεόραση, αναζητεί ευχάριστες ταινίες για να ταυτιστεί και να περάσει όμορφα την ώρα του. Ο ασπρόμαυρος κινηματογράφος μας έχει δώσει ορισμένες από τις καλύτερες ταινίες διαχρονικά.  Συγκεκριμένα στην Ελλάδα έχουμε τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο ο οποίος διασκέδαζε και διασκεδάζει γενιές και γενιές. Ο Αμερικάνικος ασπρόμαυρος κινηματογράφος έχει δώσει επίσης και αυτός εξαιρετικές ταινίες.

Είμαι λάτρης του ασπρόμαυρου κινηματογράφου και ιδιαίτερα της ταινίας <Μια υπέροχη ζωή> ( Ιt’s a wonderful life). Μια όμορφη στο σύνολό της ταινία που γυρίστηκε το 1946 από τον Φρανκ Κάπρα επιτυχημένο σκηνοθέτη και σεναριογράφο. Θεωρείται δικαίως ως μια από τις καλύτερες ταινίες που έχουν δημιουργηθεί στην ιστορία της 7^ης τέχνης με θέμα τα Χριστούγεννα.

Η ταινία βασίζεται σε έναν καλόκαρδο και συμπονετικό άνθρωπο που νοιάζεται πάντα για τους συνανθρώπους του, τον Τζορτζ Μπέιλι. Όμως την παραμονή των Χριστουγέννων ο ήρωας μας είναι απογοητευμένος και πιεσμένος από οικονομικά χρέη με αποτέλεσμα να σκέπτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να δώσει τέλος στη ζωή του. Εκείνη λοιπόν τη στιγμή διαλέγει να εμφανιστεί μπροστά του ο φύλακας άγγελός του ο Κλάρενς. Του λέει πόσο πολύτιμος είναι για τη ζωή των αγαπημένων του ανθρώπων, της οικογένειάς του αλλά και πολλών άλλων ακόμα συνανθρώπων του. Παράλληλα του δείχνει πως αξίζει η ζωή του πολύ περισσότερο από ό,τι πιστεύει ο ίδιος για τον εαυτό του.

Δεν υπάρχει πιο ωραία Χριστουγεννιάτικη ταινία από αυτή. Κάθε χρόνο παραμονές Χριστουγέννων ο πατέρας μου ρωτάει άμα θέλουμε να την ξαναδούμε και πάντα απαντάμε ναι.

Είναι η κλασσική ιστορία αισιοδοξίας, πονοψυχίας και καλής συμπεριφοράς στο συνάνθρωπο. Την προτείνω ανεπιφύλακτα να τη δείτε μόνοι ή και με όλη την οικογένειά σας για να αντιμετωπίσετε με αισιοδοξία το μέλλον και δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Ένα είναι σίγουρο είτε την αγαπήσετε είτε όχι, δεν θα την ξεχάσετε ποτέ και παρόλο που θεωρείται από τις παλιές ασπρόμαυρες ταινίες, με έναν περίεργο τρόπο, παραμένει σύγχρονη!

Παπαδοπούλου Σοφία, Α4

Από τη μαθήτρια της Α΄ τάξης, Παπαδοπούλου Σοφίας

Το άλογο του πολέμου (αγγλικά war horse) είναι ένα δημοφιλές παιδικό βιβλίο που κυκλοφόρησε το 1982 από το συγγραφέα Μάικλ Μορπούργκο. Στη συνέχεια το έτος 2011 μεταφέρθηκε στην οθόνη από τον Στήβεν Σπίλμπεργκ γνωστό σκηνοθέτη μεγάλων κινηματογραφικών επιτυχιών.

Η ταινία αρχίζει λίγο μετά το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου όπου ο Άλμπερτ, ένας έφηβος που ζει σε μια φάρμα στη Βρετανική ύπαιθρο, πληροφορείται ότι ο πατέρας του αποφάσισε να πουλήσει τον Τζόι, το αγαπημένο του άλογο, στο Βρετανικό ιππικό. Πολύ σύντομα ο Τζόι καταλήγει στην πρώτη γραμμή του Γαλλικού μετώπου όπου ως δια μαγείας αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων με τους οποίους έρχεται σε επαφή. Ωστόσο, πίσω στην Αγγλία ο Άλμπερτ νιώθοντας πως έχει χάσει έναν πολύ καλό φίλο αποφασίζει να καταταγεί στο στρατό με την ελπίδα να τον ξαναβρεί……

Πρόκειται για εξαιρετική ταινία η οποία αποδίδει φόρο τιμής στην αγάπη ενός παιδιού προς το άλογό του. Η μουσική της είναι ένα αριστούργημα όπως επίσης και η φωτογραφία της. Τέλος τα συναισθήματα που σου δημιουργούνται όταν την παρακολουθείς είναι εντονότατα και δεν μπορεί κανείς να μείνει ασυγκίνητος.

Αξίζει να τη δείτε μικροί και μεγάλοι και να εμπνευστείτε από την Οδύσσεια μιας μεγάλης φιλίας!

Παπαδοπούλου Σοφία, Α4

Από τη μαθήτρια της Α΄ τάξης, Παπαδοπούλου Σοφία

Εμείς τα παιδιά έχουμε την τύχη να ζούμε σε μια εποχή που τη χαρακτηρίζει η αφθονία. Έχουμε πρόσβαση σε πολλές δραστηριότητες οι οποίες γυμνάζουν το σώμα και το πνεύμα. Σκέφτομαι ότι τις περισσότερες θα μπορούσα να τις δοκιμάσω.

Το παρκούρ είναι μια εντυπωσιακή δραστηριότητα που κατακτά όλο και πιο πολλούς νέους των πόλεων. Με αυτή τη δραστηριότητα όμως δεν θα μπορούσα ποτέ να ασχοληθώ.

Τι είναι λοιπόν το παρκούρ; Είναι μια γαλλικής καταγωγής, μη ανταγωνιστική, σωματική και πνευματική τέχνη. Στόχος του παρκούρ είναι ουσιαστικά η υπερπήδηση εμποδίων και ως εμπόδια μπορούν να θεωρηθούν τα πάντα. Βράχια, ποτάμια μέχρι τοίχοι, πεζούλια και κάγκελα. Είναι δηλαδή μια δύσκολη και άκρως επικίνδυνη δραστηριότητα που σίγουρα θα έχει και θετικά στοιχεία, εγώ όμως βλέπω ότι δεν ταιριάζει στη δική μου προσωπικότητα. Με αυτή τη δραστηριότητα δεν έχεις επικοινωνία, συνύπαρξη και συνεργασία παρά μόνο εκτόνωση.

Λαμβάνοντας όλα τα παραπάνω υπόψη μου είναι εύκολο λοιπόν να αποκλείσω το παρκούρ από τις προτιμήσεις μου.

Παπαδοπούλου Σοφία, Α4

Από την Πανταζή Βιργινία, Γ2

Με τον όρο Τρεις Ιεράρχες, αναφερόμαστε συνοπτικά στους τρεις επιφανείς Αγίους και θεολόγους, Βασίλειο τον Μέγα, Ιωάννη τον Χρυσόστομο και Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό.

Για τη σοφία τους και τη χριστιανική τους ζωή, η Ορθόδοξη Εκκλησία τους ονόμασε αγίους και γιορτάζουν ο καθένας ξεχωριστά. Αλλά επειδή δημιουργήθηκε μια διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για το ποιος από τους τρεις πρόσφερε τα περισσότερα, αποφασίστηκε και καθιερώθηκε από τα τέλη του 4ου αιώνα να υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους.

Βασίλειος ο Μέγας

Ο Άγιος Βασίλειος ή Βασίλειος Καισαρείας, υπήρξε επίσκοπος Καισαρείας και θεωρείται Πατέρας της Εκκλησίας και ένας εκ των μεγαλύτερων θεολόγων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η συμβολή του στην χριστιανική θεολογία θεωρείται κεφαλαιώδης ενώ σ΄αυτόν αποδίδεται και η «θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου». Ο Μέγας Βασίλειος σπούδασε στην Αθήνα και θεωρούσε πολύ σημαντική τη μελέτη των κλασσικών συγγραφέων και της ελληνικής φιλοσοφίας, φυσικά υπό το χριστιανικό πρίσμα. Η συμβολή του στην ανάπτυξη των γραμμάτων και της φιλανθρωπίας τον κατέστησαν μια από τις μεγαλύτερες μορφές της Χριστιανικής παράδοσης.

Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Θεωρείται πως η γλώσσα του «έσταζε μέλι» καθώς υπήρξε ο πιο χαρισματικός ρήτορας της εποχής του. Διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και αφιέρωσε τη ζωή του στην ανάπτυξη της φιλανθρωπίας. Μάλιστα τα ημερήσια συσσίτεια που οργάνωσε έτρεφαν 7.000 ανθρώπους!

Στον τομέα της φιλοσοφίας, μπορεί να απέρριπτε τις θεωρίες των αρχαίων Ελλήνων περί Θεού ωστόσο δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τις εργαλειακές μεθόδους της φιλοσοφίας τους προκειμένου να αναπτύξει μια συστηματική θεολογία.

Στη ζωή του υπήρξε υπόδειγμα ασκητή ενώ δεν παρέλειπε να καταδικάζει εκείνους τους ιερείς που πλούτιζαν από την ιδιότητά τους. Ήταν τέτοια η σκληρή κριτική που ασκούσε στους Αυτοκράτορες, που τελικά η αυλή τον κυνήγησε και τον εξόρισε. Όμως η φήμη του τον ξεπέρασε αφού θεωρείται Άγιος από όλες σχεδόν τις χριστιανικές ομολογίες.

Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός

Γνωστός και με το προσωνύμιο «θεολόγος», ο Γρηγόριος υπήρξε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα. Η επιρροή του στην Τριαδική θεολογία θεωρείται τόσο σημαντική που έγινε γνωστός ως «Τριαδικός Θεολόγος». Τα περισσότερα από τα έργα του επηρεάζουν τους σύγχρονους θεολόγους, ειδικά όσον αφορά τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Υπήρξε φίλος του Μεγάλου Βασιλείου καθώς και του αδελφού του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης.

Ήταν σφοδρός οπαδός των γραμμάτων και επιθυμούσε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ ελληνόφωνων και λατινόφωνων θεολόγων της εποχής του. Εκτός από εξαιρετικός θεολόγος όμως, υπήρξε και πολύ καλός ποιητής, αφού έγραψε αρκετά ποιήματα με θεολογικά και ηθικά θέματα.

Από την Πανταζή Βιργινία, Γ2