11ο Γυμνάσιο Λάρισας
Εκπαιδευτική επίσκεψη στη Δημοτική Πινακοθήκη
(Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα) στα πλαίσια του μαθήματος
της Νεοελληνικής Γλώσσας
Τάξη Α΄
Περιγραφή έργου τέχνης
Ένα μικρό παιδί που κάθεται σε μια μεγάλη κόκκινη καρέκλα που μοιάζει με θρόνο μας υποδέχεται στην πινακοθήκη («Προσωπογραφία του Κ. Μελά» του Ν. Λύτρα). Η έκφραση του παιδιού είναι πολύ σοβαρή για την ηλικία του, φοράει ρούχα ναυτικά και κρατά στο χέρι του ένα πιόνι από σκάκι. Οι μαύρες μπότες αφήνουν ακάλυπτα τα γεμάτα μελανιές από το παιχνίδι πόδια του. Το πεταμένο βιβλίο στο πάτωμα είναι ένδειξη πλούτου για την εποχή. Θαυμάζουμε την υπομονή του μικρού που καθόταν με τις ώρες για να τον ζωγραφίσουν, αλλά νιώθουμε και κάποια θλίψη που ήταν αναγκασμένος να το κάνει αντί να παίζει με τους φίλους του.
(Α. Χρυσικού, Α. Τζοβάρα, Μ. Σκέντζα, Α. Τσιοκίνα, Ν. Σχίζας)
Ο πίνακας «Το λιμάνι του Βόλου» είναι έργο του Ι. Πούλακα (1864-1942) και απεικονίζει ένα λιμάνι άλλης εποχής. Άνθρωποι ψαρεύουν, μαζεύουν δίχτυα και απολαμβάνουν τη θέα της θάλασσας. Τα πλοία είναι ιστιοφόρα και, όπως και οι μορφές, αποδίδονται με καθαρότητα. Το έργο μας δημιουργεί μια ευχάριστη αίσθηση, μας χαλαρώνει και μας ταξιδεύει.
(Θ. Μπλέτσας, Γ. Μήλιος, Α. Ξεφτέρης, Κ. Λαιμοδέτης, Α. Καραλής)
Ο πίνακας «Σπάρτη, 1920» που επιλέξαμε να περιγράψουμε είναι έργο του Κ. Μαλέα (1879-1928) και παρουσιάζει ένα ανοιξιάτικο τοπίο της Σπάρτης με τον χιονισμένο Ταΰγετο στο βάθος. Είναι ένας εντυπωσιακός πίνακας που συνδυάζει το καφέ των βουνών με το πράσινο των δέντρων. Στο κέντρο δεσπόζει μια ανθισμένη αμυγδαλιά και δυο κυπαρίσσια. Τα χρώματα είναι ανοικτά και φανταχτερά σε μερικά σημεία και κυριαρχούν οι καμπύλες και όχι οι ευθείες γραμμές. Ο καλλιτέχνης αποδίδει τη σπάνια ομορφιά του τοπίου.
(Φ. Σταμόπουλος, Β. Φιλοκώστας, Δ. Τζανακούλης, Κ. Τζιγεράς)
Στον πίνακα του Ζαχαρία Ζωγράφου (1810-1853) «Προσωπογραφία της Χρυσής Κατσιάσογλου» απεικονίζεται μια σοβαρή και εντυπωσιακή κυρία. Ο ζωγράφος αποδίδει με πολλές λεπτομέρειες την ενδυμασία και κυρίως το καταστόλιστο μαντίλι της καθώς και τα πολλά και πανάκριβα κοσμήματά της. Αντίθετα, το πρόσωπό της είναι ανέκφραστο και μοιάζει με πορσελάνη.
(Ζ. Χλωρού, Σ. Μπατζιάκα, Μ. Κίτσα, Μ. Παϊτέρης)
Στο έργο «Νεκρή Φύση» του Ι. Οικονόμου (1860-1931) παρατηρούμε ένα τραπέζι γεμάτο με πολλά φρούτα (αχλάδια, σταφύλια, κυδώνια, ρόδια) και μια κανάτα. Το φόντο είναι σκούρο, ενώ μπροστά τα χρώματα είναι πιο φωτεινά δημιουργώντας έντονη αντίθεση. Είναι εντυπωσιακός ο ρεαλιστικός τρόπος και οι λεπτομέρειες με τις οποίες αποδίδονται τα φρούτα. Σου έρχεται να απλώσεις το χέρι και να τα δοκιμάσεις.
(Α. Αθανάτου, Θ. Γκόλτσιος, Α. Ακρίβου)
Στον πίνακα του Γ. Ιακωβίδη (1853-1932) «Προσωπογραφία της κ. Στεφάνου Ράλλη με την κόρη της» οι δύο μορφές είναι σοβαρές, καλοντυμένες και χωρίς τρυφερότητα στην έκφρασή τους. Η μητέρα είναι καθιστή, ενώ το παιδί όρθιο και γέρνει το κεφάλι του στον ώμο της. Από τα ρούχα και τα κοσμήματα φαίνεται ο πλούτος της οικογένειας. Ήταν συνήθεια των οικογενειών της υψηλής κοινωνίας να παραγγέλνουν τα πορτρέτα τους σε ζωγράφους σε μια εποχή που δεν υπήρχαν φωτογραφίες.
(Κ. Παναγούλη, Ε. Μίζα, Η. Σαχναζαριάν)
Ο Β. Ιθακήσιος (1879-1977) στον πίνακά του «Όλυμπος, η χαράδρα του Αγίου Διονυσίου» παρουσιάζει τον χιονισμένο Όλυμπο με τις απόκρυμνες χαράδρες του και στο βάθος μέσα στο πράσινο μόλις διακρίνεται ο ναός του Αγ. Διονυσίου. Αν και υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό, τα χρώματα είναι φωτεινά. Η Άνοιξη μόλις τώρα ξεκίνησε. Το τοπίο είναι μαγευτικό και πανέμορφο.
(Ε. Λάλα, Σ. Μπάλλα, Τ. Μπάρμπα, Β. Πελεκάνος)
Α. Προσαλέντης (1859-1926), «Θαλασσογραφία»: Δύο πλοία ιστιοφόρα με ανοιγμένα τα πανιά τους παλεύουν με τα κύματα, όπως και η βάρκα που οι επιβάτες της τραβούν κουπί. Η θαλασσοταραχή αποδίδεται ρεαλιστικά. Τα χρώματα είναι μουντά και σκοτεινά και μας προκαλούν ένα αίσθημα φόβου και αγωνίας γι’ αυτό που θα ακολουθήσει.
(Δ. Δημόπουλος, Θ. Κερμελίδης, Χ. Ελιζόπουλος, Δ. Αγγελούσης, Π. Καρκαντός)
Επιστολή προς τους μαθητές της Α΄ τάξης των σχολείων της πόλης μας
Αγαπημένοι μας φίλοι,
Την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα εκπαιδευτική εκδρομή στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας και αξίζει πραγματικά να την επισκεφθείτε. Εκεί θα μπορέσετε να δείτε κάποια αριστουργήματα ζωγράφων, όπως του Ν. Λύτρα, του Κ. Μαλέα, καθώς και έργα ντόπιων ζωγράφων της Θεσσαλίας. Τα έργα , που ανήκουν στη συλλογή Γ. Ι. Κατσίγρα, είναι πραγματικά υπέροχα και διακρίνονται σε τοπιογραφίες, θαλασσογραφίες, προσωπογραφίες και νεκρές φύσεις. Επίσης, εκείνο που θα σας κάνει εντύπωση και θα σας τραβήξει πραγματικά το ενδιαφέρον είναι η συλλογή των επίπλων του Ερρίκου Σλήμαν, τα οποία είναι κατασκευασμένα στο χέρι με ξύλο και παρουσιάζουν μορφές ζώων. Τα έργα όλα είναι αυθεντικά και έχουν μεγάλη αξία. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι τον χώρο μπορούν να επισκεφθούν και άτομα με κινητικές δυσκολίες και τυφλά, αφού υπάρχουν οι ανάλογες ευκολίες και ταμπέλες σε γραφή Μπράιγ.
Το κτίριο της πινακοθήκης είναι ένας χώρος πολιτισμού καθώς παρέχει ειδικές ξεναγήσεις για παιδιά και ενήλικες, ενημέρωση για το κοινό και διαθέτει έναν όμορφο εξωτερικό χώρο που προσφέρεται για περίπατο και συζήτηση.
Για όλους τους παραπάνω λόγους σας συστήνουμε τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας ως μια μελλοντική εκπαιδευτική εκδρομή σας.
Οι συνομήλικοι συμμαθητές σας της Α΄ τάξης
του 11ου Γυμνασίου Λάρισας
Σχολικό έτος 2013 – 2014
Υπεύθυνες καθηγήτριες: Ντουμάνη Γεωργία, Παπαστεργίου Ειρήνη
Πρόσφατα σχόλια