Άρθρο από το διαδίκτυο, επιμέλεια Καραγώγου Μαρία, μαθήτρια Γ’1
Τα ζώα, ένας σπουδαίος σύμμαχος στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης του παιδιού
Όλοι μας έχουμε δει μικρά παιδιά να τρέχουν να ταίσουν περιστέρια σε μια πλατεία, να χαιδέψουν ένα σκυλάκι, να κρατήσουν σφιχτά ένα γατάκι, να παρατηρούν μια χελώνα σε ένα πάρκο. Τα παιδιά αγαπούν ιδιαιτέρως τα ζώα παρόλο που έχουν εντελώς διαφορετικές γλώσσες, μεταξύ τους επικοινωνούν θαυμάσια. Ένα ζωάκι είναι ένας εξαιρετικά υπομονετικός ακροατής, ένας συμπαίκτης με ιδιαίτερα ευχάριστα γνωρίσματα: δεν κρίνει, δεν διακόπτει, δεν παρεμβαίνει σε καμία ιστορία που ένα παιδί του αφηγείται, δείχνει πάντα κατανόηση σε κακούς βαθμούς, σε μια στεναχώρια, σε μια δύσκολη στιγμή του παιδιού. Το προστατεύει, το συντροφεύει και συμμετέχει σιωπηλά με αυτό. Είναι ένας σπουδαίος σύμμαχος στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης του απιδιού, ο οποίος δε θα το προδώσει ποτέ.
Τα κίνητρα των παιδιών για την απόκτηση ενός κατοικίδιου είναι η συντροφιά στην καθημερινότητα και στο κυνήγι. Η συντροφιά του θα οδηγήσει το παιδί σε σπουδαίες ανακαλύψεις και συνειδητοποιήσεις , ενώ η συμβίωση μαζί του θα το ωφελήσει σε κοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο.
Η επιστήμη έχει εξετάσει τα πολλαπλά οφέλη των κατοικίδιων , στην υγεία, στην ψυχική ανάπτυξη, στην υγεία και ευεξία των παιδιών. Οι μελετητές δείχνουν ότι τα ζώα μπορούν να λειτουργήσουν ως προστασία από στρεσογόνους παράγοντες, μετριάζοντας το αίσθημα της δυσφορίας που προκαλούν οι αγχωτικές εμπειρίες, μειώνοντας την αίσθηση του σωματικού και συναισθηματικού πόνου, ενώ η κατοχή ενός σκύλου ειδικότερα μπορεί να προάγει έναν πιο υγιεινό και περισσότερο δραστήριο τρόπο ζωής.
Το κατοικίδιο μπορεί να ενδυναμώσει ουσιαστικά την κοινωνικότητα ακόμα και των πιο δειλών μικρών παιδιών. Μέσα στο σπίτι το κατοικίδιο δε συμμορφώνει το παιδί, αλλά το αποδέχεται και το αγαπά με αποτέλεσμα το παιδί να θεμελιώνει καλύτερη εικόνα του εαυτού του. Έξω από το σπίτι ένα παιδάκι που κάνει βόλτα με το κατοικίδιό του γίνεται εύκολα πόλος έλξης από άλλα παιδιά που θα το πλησιάσουν για να το χαιδέψουν ή να παίξουν μαζί του ενδυναμώνοντας την κοινωνική εικόνα και αυτοεκτίμηση του παιδιού.
Η φροντίδα των σωματικών αναγκών του κατοικίδιου από το παιδί με υποχρεώσεις που ταιριάζουν στην ηλικία του(π.χ να γεμίζει το μπωλ του κατοικίδιου με νερό, να το χτενίζει, να του κάνει μπάνιο, να το πηγαίνει βόλτα με επιτήρηση) ενισχύει την κοινωνική ευθύνη και την αυτοεκτίμηση από την ικανοποίηση που παίρνει ως φροντιστής του κατοικίδιου με αποτέλεσμα να μεγαλώνει με τις αξίες της υπευθυνότητας και της εμπιστοσύνης.
Εκτός από τις σωματικές ανάγκες του ζώου, τα παιδιά μαθαίνουν να φροντίζουν και τις συναισθηματικές ανάγκες του μικρού τους φίλου (π.χ. όταν είναι κουρασμένο και δε θέλει να παίξει ή ακόμα όταν φοβάται την επίσκεψη στον κτηνίατρο). Με τον τρόπο αυτό διδάσκονται για τα συναισθήματα του άλλου και τα δικά τους μέσα από την αλληλεπίδραση. Ένα βασικό χαρακτηριστικό της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι « η ενσυναίσθηση» η ικανότητα δηλαδή ενός προσώπου να αντιλαμβάνεται και να κατανοεί τα συναισθήματα του άλλου. Η ενσυναίσθηση βοηθά το παιδί στην αυτορρύθμιση και την οριοθέτηση της συμπεριφοράς του αναγνωρίζοντας και σεβόμενο τις ανάγκες του άλλου.
Τα ευρήματα αναπτυξιακών ερευνών αποδεικνύουν ότι η ποιότητα της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα σε παιδιά και τα κατοικίδιά τους τα βοηθά να βιώσουν μεγαλύτερο δέσιμο σε όλη την γκάμα των σχέσεών τους ως ενήλικές. Από άλλη έρευνα προέκυψε πως νεαροί ενήλικες που είχαν κατοικίδιο ως παιδιά ενδιαφέρονταν και συμμετείχαν περισσότερο στα κοινά με τη μορφή προσφοράς εθελοντικών υπηρεσιών στις κοινότητες τους, βοηθούσαν περισσότερους φίλους και συγγενείς και ανέπτυσσαν ηγετικές συμπεριφορές συγκριτικά με όσους δεν είχαν αναλάβει τη φροντίδα ενός κατοικίδιου.
Τα παιδιά μαθαίνουν να παρατηρούν, να αντιλαμβάνονται και να ανταποκρίνονται κατάλληλα στη μη λεκτική συμπεριφορά των κατοικίδιων ζώων, ενισχύοντας την επικοινωνία τους σε όλες τις μελλοντικές διαπροσωπικές τους σχέσεις. Σύμφωνα με πολλές ψυχολογικές θεωρίες η βιωματική μέθοδος γνώσης(εμπειρική γνώση) ενισχύει αποτελεσματικά το πρόσωπο στο να αντιμετωπίζει τη ζωή περισσότερο ρεαλιστικά και να ανταπεξέλθει σε τυχόν δυσκολίες και απώλειες στον κύκλο της δικής τους ζωής.
Άρθρο από το διαδίκτυο, επιμέλεια Καραγώγου Μαρία, μαθήτρια Γ’1
Πρόσφατα σχόλια