Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα, μεγάλα,
γερά θεμελιωμένα, από της χώρας
ακάθαρτης,πολυβοής,αρρωστιάρας
μακριά μακριά τ’ ανήλιαγα σοκάκια,
τα σχολειά χτίστε!

Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων
περίσσια ανοίχτε,
νάρχεται ο κυρ Ήλιος, διαφεντευτής,

να χύνεται, να φεύγει,

ονειρεμένο πίσω του αργοσέρνοντας το φεγγάρι.

Γιομίζοντας τα να τα ζωντανεύουν
μαϊστράλια και βοριάδες
και μελτέμια με τους κελαϊδισμούς
και με τους μόσκους
κι ο δάσκαλος ποιητής
και τα βιβλία να είναι σαν κρίνα

Κωστής Παλαμάς