Κλείσαμε 112 ολόκληρα χρόνια, 1 αιώνας και 12 χρόνια, από τη μέρα που η πόλη μας η Κοζάνη γιόρτασε την ελευθερία της και την ένωσή της με την ελεύθερη Ελλάδα. Ήταν μια μέρα διαφορετική από τις άλλες, ήταν μια μέρα έξαλλων πανηγυρισμών. Η Κοζάνη έγινε και τυπικά ελληνική, περιλήφθηκε δηλαδή μέσα στα καινούρια σύνορα της  Ελλάδας, πεντακόσια σχεδόν χρόνια μετά την ίδρυσή της.  Καλότυχοι όσοι έζησαν την ιστορία αυτή στην κορυφαία της στιγμή. Για μας, τις νεότερες γενιές έχει γίνει κιόλας θρύλος, σύμβολο και μνήμη. Μια μνήμη που σιγοκαίει σαν σπίθα μέσα μας και γίνεται φωτιά, πηγή φωτός, που οδηγεί το έθνος μας σε κορυφές μεγαλείου και γράφει έπη. Οι αγώνες αυτοί των προγόνων μας, μας επιτάσσουν (διατάζουν) να είμαστε μονοιασμένοι και ενωμένοι, για να δημιουργήσουμε μια Ελλάδα που ν’ αστράφτει φως κι ελπίδα στις καρδιές όλων μας.

Για τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης μας διεξήχθη με επιτυχία η παρέλαση του σχολείου μας καθώς περιλάμβανε μαθητές και μαθήτριες των τάξεων Δ΄, Ε΄, και ΣΤ΄. Στη συνέχεια οι μαθήτριες της Ε’ και Στ’ χόρεψαν στην πλατεία συμμετέχοντας στη γιορτή της Π/βάθμιας Εκπαίδευσης τιμώντας την μνήμη της απελευθέρωσης της Κοζάνης.

Ιδιαίτερα θα ήθελα να ευχαριστήσω τη συστηματική προσπάθεια τόσο των τμημάτων της παρέλασης όσο και του χορευτικού τμήματος ώστε να προετοιμαστούν κατάλληλα για τη σημαντική αυτή περίσταση στην οποία και συμμετείχε με επιτυχία.

Η γυμνάστρια

Χρυσούλα Μπιτζίδου (ΠΕ11)