“Πώς θα ήταν τα όνειρα των παιδιών αν δεν υπήρχαν τα λιοντάρια, οι τίγρεις και τα δελφίνια;
Μερικά είδη είναι τόσο ισχυρά στη φαντασία μας, που αποτελούν για μας τα ζωντανά πρόσωπα της βιοποικιλότητας. Η μάχη για τη διατήρησή τους είναι η ίδια μάχη για να κρατήσουμε την επαφή μας με τη φύση ζωντανή.
Τα ζώα αυτά είναι εξίσου ισχυρές παρουσίες στη φυσική ζωή του πλανήτη μας. Τα προστατεύουμε, γιατί μαζί τους προστατεύουμε ολόκληρα τα σπάνια οικοσυστήματα που τα στηρίζουν. Ακόμα, διασώζουμε πολλές λιγότερο ‘διάσημες’ υπάρξεις, που μπορεί σε μας να παραμένουν άγνωστες, όμως μαζί τους αποτελούν την άρρηκτη αλυσίδα της ζωής.”
WWF
Το κόκκινο ελάφι (Cervus elaphus)
Το κόκκινο ελάφι είναι το μεγαλύτερο φυτοφάγο ζώο της Ελλάδας και ένα από τα πιο αγαπητά μας είδη στα ελληνικά δάση.
Ως αναπόσπαστο στοιχείο της ελληνικής φύσης μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση και την εξέλιξη των οικοσυστημάτων,
ειδικά στις μέρες µας όπου η ελεύθερη κτηνοτροφία σταδιακά εγκαταλείπεται.
Το πρώτο ταξίδι μιας Caretta caretta από την αμμουδιά όπου σκάει το αυγό της μέχρι την ακροθαλασσιά είναι και το σημαντικότερο της ζωής της. Στηρίζεται στο ένστικτο και το DNA της για να βρει τον προσανατολισμό της. Μόνο αν τα καταφέρει την πρώτη φορά θα ξαναγυρίσει μετά από μερικές δεκαετίες στην ίδια παραλία για να γεννήσει τα μικρά της και να διαιωνίσει το είδος της.
Ιδιαίτερα σημαντική απειλή είναι και τα σκουπίδια στη θάλασσα.
Ειδικότερα, οι πλαστικές σακούλες που υποβαθμίζουν το θαλάσσιο οικοσύστημα,
μοιάζουν με τσούχτρες και μπορούν να ξεγελάσουν τις χελώνες,
οι οποίες και τις τρώνε και ως συνέπεια προκαλείται ο θάνατος τους
Τα ελληνικά πελάγη έχουν το προνόμιο να φιλοξενούν τέσσερα είδη δελφινιών. Το ζωνοδέλφινο (Stenella coeruleoalba), το ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus), το σταχτοδέλφινο (Grampus griseus) και το κοινό δελφίνι (Delphinus delphis). Όλα τα δελφίνια έχουν ένα σύστημα ηχοεντοπισμού με τη βοήθεια του οποίου προσανατολίζονται, εντοπίζουν την τροφή τους και επικοινωνούν μεταξύ τους. Μια επικοινωνία με κώδικες που δεν θα μπορούσε εύκολα να φανταστεί κανείς για ένα θαλάσσιο θηλαστικό.
Δυστυχώς όμως, παρότι είναι τόσο αξιαγάπητα,
ο άνθρωπος παραμένει ο μοναδικός φυσικός τους εχθρός.
Πετρελαϊκή ρύπανση, μόλυνση από τη συσσώρευση τεχνητών χημικών ενώσεων στους ιστούς τους,
όχληση, κλιματική αλλαγή, ηχορύπανση,
παρενόχληση από σκάφη αναψυχής,
στρατιωτικές ασκήσεις και έρευνες για υδρογονάνθρακες
απειλούν όλα τα είδη δελφινιών αλλά και τα υπόλοιπα θαλάσσια θηλαστικά.
Μπορούμε να μάθουμε να ζούμε μαζί και να μοιραζόμαστε το ίδιο σπίτι; Ας το ανακαλύψουμε