Με αφορμή την επίσκεψη που θα γίνει σε λίγες ημέρες στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής στην πόλη μας σε λίγες ημέρες κρίναμε απαραίτητο να προετοιμαστούν στο σχολείο σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα.

Στόχοι:

• Να γνωρίσουν τα παιδιά τι σημαίνει «Κυκλοφοριακή Αγωγή».
• Να γνωρίσουν τα σήματα και να  αντιληφθούν  πώς λειτουργούν  και τι σημαίνει το καθένα.

• Να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά σε διάφορα θέματα Κυκλοφοριακής Αγωγής.
• Να αποκτήσουν κυκλοφοριακή συνείδηση.

Τα παιδιά μέσα από την προβολή της παρακάτω παρουσίασης ήρθαν σε πρώτη επαφή με τα σήματα .

Μάθε τον κώδικα κυκλοφορίας( κάνω κλικ για να δω την παρουσίαση)

Στην συνέχεια παρακολούθησαν τα παρακάτω βίντεο κυκλοφοριακής αγωγής με μεγάλο ενδιαφέρον σχολιάζοντας και αναφέροντας προσωπικές τους εμπειρίες.

Και επειδή ο καλύτερος τρόπος μάθησης είναι το παιχνίδι  έφτιαξαν τα δικά  τους σήματα και έπαιξαν με μεγάλο ενθουσιασμό χρησιμοποιώντας τις καινούριες λέξεις και γνώσεις που έμαθαν.

Πλησιάζοντας το Σάββατο του Λαζάρου και η Μεγάλη εβδομάδα μιλήσαμε για την ανάσταση του Λαζάρου ,τον Μυστικό Δείπνο,Την σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού.

Μάθαμε τα κάλαντα του   Λαζάρου και φτιάξαμε τα Λαζαράκια .Αποφασίσαμε να επισκεφθούμε το 6  Νηπιαγωγείο Θήβας και το    7     και  8  Δημοτικό Θήβας για να πούμε τα κάλαντα.

Μας υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά βάζοντας χρήματα στο στολισμένο καλάθι μας.Τους ευχαριστήσαμε  και ευχηθήκαμε  καλό Πάσχα.

Αφού παρακολουθήσαμε στον υπολογιστή τα θαύματα του χριστού με μεγάλο ενδιαφέρον είπαμε ότι ο Χριστός μας τα έκανε από αγάπη για τους ανθρώπους και για να πιστέψουν σ’αυτόν.Μας δίδαξε να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας και να τους βοηθάμε όταν έχουν ανάγκη.

Ρωτήσαμε τα παιδιά αν γίνονται θαύματα σήμερα.Κάποια είπαν ότι ο Χριστός κάνει θαύματα από τον ουρανό.Τα περισσότερα όμως είπαν όχι.

Είπαμε ότι κάποιοι άνθρωποι ή ακόμη και παιδιά αυτές τις άγιες ημέρες  δεν μπορούν να έχουν όλα όσα μας κάνουν χαρούμενους περιμένοντας το Πάσχα.Γι  αυτούς τους ανθρώπους η αγάπη και το ενδιαφέρον μας θα είναι ένα μικρό θαύμα.

Ρωτήσαμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να γίνουν κι αυτοί χαρούμενοι.

Τα παιδιά απάντησαν δίνοντας το παράδειγμα σε όλους μας.

Να τους δώσουμε φαγητό.

Να τους δώσουμε κουβέρτες.

Να τους δώσουμε ρούχα.

Να τους δώσουμε παιχνίδια και πασχαλινά αυγά.

Να μοιραστούμε το φαγητό μας.

Να τους κάνουμε παρέα.

Να τους φροντίζουμε.

Να λέμε την προσευχή μας γι αυτούς.

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα του βιβλίου παρατηρήσαμε τις αφίσες των περασμένων χρόνων και την αφίσα του 2012 και συζητήσαμε για την σημασία τους και το μήνυμα π ου μεταφέρουν.

Είπαμε ότι τα βιβλία μας ταξιδεύουν σε άλλους κόσμους “μαγικούς”όπως είπαν τα παιδιά,ανάλογα με την ιστορία του βιβλίου.Τα παιδιά θέλησαν να φτιάξουν την δική μας αφίσα.Και να γράψουμε το δικό μας μήνυμα.

Το μήνυμα μας είναι “Τοβιβλίο είναι μαγικό”

Διαβάσαμε τον ύμνο  του βιβλίου τον ζωγραφίσαμε και τον κάναμε βιβλίο με εξώφυλλο. Έγραψαν το όνομα τους και τον τίτλο.Ζωγράφισαν τον δικό τους σελιδοδείκτη και έβαλαν στην άκρη μία πασχαλίτσα.



Με αφορμή τους παρακάτω πίνακες ζωγραφικής κι αφού προβληματιστήκαμε ξεκίνησε η συζήτηση για τα γεγονότα που οδήγησαν στην επανάσταση της 25 Μαρτίου 1821.

Έμφαση δώσαμε στα 400 χρόνια σκλαβιάς της Ελλάδας  από τους Τούρκους μετά την άλωση της πόλης.Βλέποντας το κρυφό σχολειό τα παιδιά παρατήρησαν ότι τα παιδιά δεν είναι χαρούμενα όπως τα παιδιά της τάξης μας αλλά φοβισμένα γιατί όπως είπαμε οι Τούρκοι δεν τους άφηναν να μάθουν γράμματα.Έτσι σε αντίθεση με την σκλαβιά η ελευθερία που έχουμε σήμερα είναι πολύτιμο αγαθό.

Βλέποντας τον πολεμιστή στο άλογο παρατήρησαν το πρόσωπο του και είπαν ότι ο πόλεμος κάνει τους ανθρώπους κακούς και άγριους γιατί δεν τους νοιάζει αν σκοτώνονται οι άνθρωποι.

Στον τελευταίο πίνακα η Ελλάδα ευγνωμονεί τα παιδιά της γιατί με τους αγώνες των ηρώων ελευθερώθηκε.

Τα παιδιά με τον δικό τους τρόπο ζωγράφισαν τους πίνακες.

Τέλος παρατηρώντας την εικόνα της χαρούμενης Ελλάδας ρωτάμε τα παιδιά τι θα ήθελε κάθε σκλαβωμένη χώρα.

Να είναι ελεύθερη και να αγκαλιάζει τα παιδιά της.

Τα παιδιά να είναι χαρούμενα και να παίζουν στο πάρκο.

Να της χαρίζουν λουλούδια.

Να είναι ελεύθερη και όλοι να την ευχαριστούν.

πηγή:  http://funtastic14.blogspot.com/2012/03/25.html

Με αφορμή το βιβλίο “Η ζήλια”από την σειρά των συναισθημάτων ξεκίνησε συζήτηση με τα παιδιά έτσι ώστε μέσα από δικές τους εμπειρίες να κατανοήσουν την έννοια της λέξης “ζηλεύω”.Να συνειδητοποιήσουν ότι μετά την ζήλια πολλές φορές έρχεται θυμός για το πρόσωπο που ζηλεύουν.

Tα περισσότερα παιδιά απάντησαν στην ερώτηση πότε ζηλεύουν χωρίς να δυσκολευτούν.

Ζηλεύω όταν ένα παιδάκι έχει ένα καινούριο παιχνίδι.

Όταν η μαμά αγαπάει την αδερφή μου πιο πολύ από μένα.

Όταν μου πάρουν το παιχνίδι και παίξουν.

Όταν κάποιος βγει πρώτος.

Όταν οι άλλες έχουν ωραία ρούχα και εγώ δεν έχω.

Όταν κάποιος παίζει με το αγαπημένο μου παιχνίδι.

Είπαμε ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικό να τα έχουμε όμως όταν ζηλεύουμε νιώθουμε το σώμα μας και το πρόσωπο σφιγμένα και δεν αισθανόμαστε ωραία.

Σχολιάζοντας την ζήλια για την αγάπη της μαμάς σε κάποιο άλλο αδερφάκι τους είπαμε ότι και τα δύο ή περισσότερα αδελφάκια είναι εξίσου σημαντικά για τους γονείς.

Για να το κατανοήσουν καλύτερα καθισμένα σε κύκλο μοιράσαμε σε όλα τα παιδιά φαναράκια.Στην συνέχεια ανάψαμε ένα κερί και αφού χαλάρωσαν συζητήσαμε για το τι αισθανόμαστε όταν το παρατηρούμε.

Η φλόγα λαμπερή ,φωτεινή χαλαρωτική, μας δίνει ζεστασιά και την παρομοιάσαμε με την αγάπη.

Η πραγματική αγάπη σαν αυτή που έχουν οι γονείς για τα παιδιά τους ή οι δάσκαλοι για τα παιδιά της τάξης τους μοιάζει με την φλόγα.Είναι ίδια για όλους.Δεν τελειώνει ποτέ.

Ανάβοντας το φαναράκι κάθε παιδιού ρωτάμε τα παιδιά αν λιγόστεψε η φλόγα του κεριού μετά από κάθε άναμμα.Το ίδιο ρωτάμε και αφού έχουν ανάψει όλα τα φαναράκια.

Έτσι βλέπουν πόσο μαγική είναι η πραγματική αγάπη και πως όσο και να δίνει δεν λιγοστεύει καθόλου.

πηγή:”Βήματα για την ζωή”Π.Τ.Ν. Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Χελιδονίσματα

Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, την πρώτη Μαρτίου ή στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας, τα παιδιά γυρνάνε στα σπίτια κρατώντας ένα αρθρωτό ομοίωμα χελιδονιού, την «χελιδόνα», και τραγουδούν ένα είδος καλάντων, τα χελιδονίσματα. Το έθιμο της χελιδόνας, έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, και επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε πολλά μέρη της Ελλάδας όπως Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη και Δωδεκάνησα.

Την «χελιδόνα» σε κάποιες περιοχές την στολίζουν με φύλλα κισσού, που είναι χαρακτηριστικό της αειθαλούς βλάστησης, σε άλλες, με ζουμπούλια ή άλλα ανοιξιάτικα λουλούδια, κι αλλού της κρεμούν κουδουνάκια και πολύχρωμα χαρτιά.

Οι «Χελιδονιστές», οι οποίοι ήταν κυρίως παιδιά αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις ενήλικες, γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τραγούδια για τον ερχομό των χελιδονιών. Παλιά, οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι, αυγά και σε λίγες περιπτώσεις χρήματα. Τα λεφτά καθώς και ότι προϊόντα μάζευαν τα παιδιά τα αφιέρωναν στην εκκλησία.

Κάποια «χελιδονίσματα» χαιρετίζουν το έαρ, την άνοιξη και απαγγέλλουν στίχους, για να διώξουν τον χειμώνα ή τον τελευταίο μήνα του, τον Φλεβάρη

πηγές:

http://www.matia.gr/7/77/77_1_6.html

http://30dim-athin.att.sch.gr/ta_xelidonismata.htm

Με λίγες ημέρες καθυστέρηση λόγω του καιρού αποφασίσαμε κρατώντας τα χελιδόνια μας και ένα στολισμένο καλάθι από φύλλα κισσού και άνθη αμυγδαλιάς να επισκεφθούμε το γειτονικό μας νηπιαγωγείο το 9^ο για να καλωσορίσουμε μαζί τους την άνοιξη.

Τους είπαμε ένα χελιδόνισμα και έβαλαν στο καλάθι μας καραμέλες.

Ήρθε ήρθε χελιδόνα

ήρθε και άλλη μεληδόνα

κάθησε και λάλησε

και γλυκά κελάηδησε:

“Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,

και Φλεβάρη φοβερέ.

κι αν φλεβίσεις κι αν τσικνίσεις

καλοκαίρι θα μυρίσεις.

Κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις,

πάλιν άνοιξη θ’ ανθίσει

Με  λίγες  ημέρες  καθυστέρηση  λόγω του καιρού αποφασίσαμε  κρατώντας τα χελιδόνια  μας και  ένα στολισμένο καλάθι από φύλλα κισσού και άνθη αμυγδαλιάς να επισκεφθούμε το γειτονικό μας νηπιαγωγείο το 9^ο για να καλωσορίσουμε μαζί τους την άνοιξη.

Τους είπαμε ένα  χελιδόνισμα και έβαλαν στο καλάθι μας καραμέλες.

Με  λίγες  ημέρες  καθυστέρηση  λόγω του καιρού αποφασίσαμε  κρατώντας τα χελιδόνια  μας και  ένα στολισμένο καλάθι από φύλλα κισσού και άνθη αμυγδαλιάς να επισκεφθούμε το γειτονικό μας νηπιαγωγείο το 9^ο για να καλωσορίσουμε μαζί τους την άνοιξη.

Τους είπαμε ένα  χελιδόνισμα και έβαλαν στο καλάθι μας καραμέλες.Γνωρίσαμε καινούρια παιδιά,τα παιδιά συζήτησαν μεταξύ τους και υποσχέθηκαν να ξανασυναντηθούμε.

Επιστρέφοντας στο σχολείο επηρεασμένοι από τις μυρωδιές  της Άνοιξης φτιάξαμε με κανέλες την Αμυγδαλιά μας.

Καλώς ήρθες Άνοιξη!



Το καρναβάλι

Έφτασε και φέτος πάλι
το τρελό το καρναβάλι.
Όλοι ας μασκαρευτούμε
και στους δρόμους να βρεθούμε !

Κάθε χρόνο μια φορά,
φτάνει τούτη η χαρά
και γι’ αυτό ας τη χαρούμε
όσο πιο πολύ μπορούμε !

Ας χορέψουμε με κέφι,
με νταούλια και με ντέφι
κι ας μας διώξει μακριά
κάθε λύπη η αποκριά

Μπαίνοντας στο κλίμα της αποκριάς  διαβάσαμε την συγκινητική  ιστορία του αρλεκίνου που η αγάπη της μητέρας του τον έκανε τον βασιλιά του καρναβαλιού.

Η ιστορία του Αρλεκίνου

Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος. Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις και γιορτές. Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί.
Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του.  Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια.  Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά ! Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους.  Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι.
Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της. Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδία ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε  μέχρι το πρωί. Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει !
Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο !
Ευτυχισμένος ο Αρλεκίνος, με τα δάκρυα απ’ τα παράπονα να λάμπουν στα ματάκια του, έδωσε ένα σκαστό φιλί στη μανούλα του και έτρεξε στην πλατεία.
Τα πυροτεχνήματα έλαμπαν στον ουρανό και τα παιδιά μάζευαν καραμέλες και σοκολάτες που  πετούσαν οι άρχοντες από τα μπαλκόνια.
Όταν έφτασε στην πλατεία ο Αρλεκίνος, όλοι θαύμαζαν τη φορεσιά του, κι εκείνος χαρούμενος άρχισε να χορεύει χωρίς να φανερώνει ποιος είναι.
Ποιος είσαι; τον ρωτούσαν πολλοί. Είσαι από τη Βενετία; Που αγόρασες αυτή τη θαυμάσια στολή;
Ο Αρλεκίνος χαμογελούσε και κρατούσε καλά φυλαγμένο το μυστικό του, ώσπου μια κοπελίτσα τού άρπαξε τη μάσκα.
Είναι ο Αρλεκίνος ! φώναξαν κάποιοι ξένοι. Αυτός είναι ο βασιλιάς του καρνάβαλου, φώναξαν όλοι μαζί και του πρόσφεραν φρούτα και γλυκά χορεύοντας χαρούμενοι γύρω του.
Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά.
Ένας χρόνος πέρασε.  Την επόμενη χρονιά, μόλις πλησίαζε η Αποκριά, όλοι έτρεξαν στη μητέρα του Αρλεκίνου και πλήρωναν όσο όσο για να ράψουν μια πολύχρωμη φορεσιά αρλεκίνου!

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Τα παιδιά  ενθουσιασμένα  από την ιστορία θέλησαν να φτιάξουμε τον αρλεκίνο για να στολίσουμε το σχολείο. Έτσι αφού ζωγραφίσαμε το περίγραμμα του σώματος ενός παιδιού ξεκινήσαμε. Με πινέλο ζωγράφισαν το πρόσωπο και το σώμα Του έβαλαν ένα καπέλο και μια μάσκα σαν του αρλεκίνου. Στην συνέχεια χρησιμοποίησαν τον ρόμβο από το οικοδομικό υλικό και το σχεδίασαν πάνω σε κόλες γλασέ   διαφόρων  χρωμάτων. Τα εκοψαν και τα κόλλησαν πάνω στο σώμα του φτιάχνοντας του μια υπεροχή στολή.