Με αφορμή την επίσκεψη που θα γίνει σε λίγες ημέρες στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής στην πόλη μας σε λίγες ημέρες κρίναμε απαραίτητο να προετοιμαστούν στο σχολείο σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα.

Στόχοι:

• Να γνωρίσουν τα παιδιά τι σημαίνει «Κυκλοφοριακή Αγωγή».
• Να γνωρίσουν τα σήματα και να  αντιληφθούν  πώς λειτουργούν  και τι σημαίνει το καθένα.

• Να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά σε διάφορα θέματα Κυκλοφοριακής Αγωγής.
• Να αποκτήσουν κυκλοφοριακή συνείδηση.

Τα παιδιά μέσα από την προβολή της παρακάτω παρουσίασης ήρθαν σε πρώτη επαφή με τα σήματα .

Μάθε τον κώδικα κυκλοφορίας( κάνω κλικ για να δω την παρουσίαση)

Στην συνέχεια παρακολούθησαν τα παρακάτω βίντεο κυκλοφοριακής αγωγής με μεγάλο ενδιαφέρον σχολιάζοντας και αναφέροντας προσωπικές τους εμπειρίες.

Και επειδή ο καλύτερος τρόπος μάθησης είναι το παιχνίδι  έφτιαξαν τα δικά  τους σήματα και έπαιξαν με μεγάλο ενθουσιασμό χρησιμοποιώντας τις καινούριες λέξεις και γνώσεις που έμαθαν.

Το 10 Νηπιαγωγείο Θήβας σας εύχεται Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα του βιβλίου παρατηρήσαμε τις αφίσες των περασμένων χρόνων και την αφίσα του 2012 και συζητήσαμε για την σημασία τους και το μήνυμα π ου μεταφέρουν.

Είπαμε ότι τα βιβλία μας ταξιδεύουν σε άλλους κόσμους “μαγικούς”όπως είπαν τα παιδιά,ανάλογα με την ιστορία του βιβλίου.Τα παιδιά θέλησαν να φτιάξουν την δική μας αφίσα.Και να γράψουμε το δικό μας μήνυμα.

Το μήνυμα μας είναι “Τοβιβλίο είναι μαγικό”

Διαβάσαμε τον ύμνο  του βιβλίου τον ζωγραφίσαμε και τον κάναμε βιβλίο με εξώφυλλο. Έγραψαν το όνομα τους και τον τίτλο.Ζωγράφισαν τον δικό τους σελιδοδείκτη και έβαλαν στην άκρη μία πασχαλίτσα.



Με αφορμή τους παρακάτω πίνακες ζωγραφικής κι αφού προβληματιστήκαμε ξεκίνησε η συζήτηση για τα γεγονότα που οδήγησαν στην επανάσταση της 25 Μαρτίου 1821.

Έμφαση δώσαμε στα 400 χρόνια σκλαβιάς της Ελλάδας  από τους Τούρκους μετά την άλωση της πόλης.Βλέποντας το κρυφό σχολειό τα παιδιά παρατήρησαν ότι τα παιδιά δεν είναι χαρούμενα όπως τα παιδιά της τάξης μας αλλά φοβισμένα γιατί όπως είπαμε οι Τούρκοι δεν τους άφηναν να μάθουν γράμματα.Έτσι σε αντίθεση με την σκλαβιά η ελευθερία που έχουμε σήμερα είναι πολύτιμο αγαθό.

Βλέποντας τον πολεμιστή στο άλογο παρατήρησαν το πρόσωπο του και είπαν ότι ο πόλεμος κάνει τους ανθρώπους κακούς και άγριους γιατί δεν τους νοιάζει αν σκοτώνονται οι άνθρωποι.

Στον τελευταίο πίνακα η Ελλάδα ευγνωμονεί τα παιδιά της γιατί με τους αγώνες των ηρώων ελευθερώθηκε.

Τα παιδιά με τον δικό τους τρόπο ζωγράφισαν τους πίνακες.

Τέλος παρατηρώντας την εικόνα της χαρούμενης Ελλάδας ρωτάμε τα παιδιά τι θα ήθελε κάθε σκλαβωμένη χώρα.

Να είναι ελεύθερη και να αγκαλιάζει τα παιδιά της.

Τα παιδιά να είναι χαρούμενα και να παίζουν στο πάρκο.

Να της χαρίζουν λουλούδια.

Να είναι ελεύθερη και όλοι να την ευχαριστούν.

πηγή:  http://funtastic14.blogspot.com/2012/03/25.html

Mε αφορμή την ιστορία “Το σπίτι του Μάρτη”από το βιβλίο” Τα παιδιά της Άνοιξης”μιλήσαμε για τον άστατο καιρό του Μάρτη που όπως λέει η παροιμία “Μάρτης είναι πότε κλαίει και πότε γελάει.

Ένας μύθος που δικαιολογεί την παραπάνω παροιμία είναι “Το βαρέλι των δώδεκα μηνών”

Τον παλιό καιρό οι δώδεκα μήνες είχαν ένα βαρέλι γεμάτο κρασί.Το βαρέλι εκείνο είχε δώδεκα πίρους δηλ.κάνουλες που τις ανοίγουμε και τρέχει το κρασί.Οι πίροι ήταν ο ένας πάνω από τον άλλο.

Όταν τους μοίραζαν ο πονηρός Μάρτης λέει στους άλλους.Δεν μου αφήνετε εμένα τον κάτω κάτω πίρο γιατί είμαι γέροντας και δεν μπορώ να ανεβαίνω ψηλά.Οι άλλοι καλόπιστα το δέχτηκαν και του

το άφησαν.Τότε ο καλός σου ο Μάρτης άνοιξε τον δικό του κι άρχισε να πίνει σιγά σιγά ενώ οι άλλο ι φύλαγαν το δικό τους μερίδιο.

Πέρασε καιρός και θέλησαν και οι άλλοι να πιουν το κρασί τους.Ανοίγει ο ένας τον πίρο του τίποτα.Ανοίγει ο άλλος τίποτα.Τότε κατάλαβαν ότι ο πονηρός γέρος τους ξεγέλασε και αποφάσισαν να τον δικάσουν.

Στον δρόμο που τον πήγαιναν την μια έλεγαν να τον κρεμάσουν κι αυτός έκλαιγε και την άλλη έλεγαν να τον συγχωρήσουν κι αυτός γελούσε.Γι αυτό ο Μάρτης είναι άστατος και την μια κλαίει και την άλλη γελάει.

πηγή “Με τους μήνες συντροφιά ζωντανεύω τα παλιά.”

Τα παιδιά ζωγράφισαν τα δύο πρόσωπα του Μάρτη.

Ο Μάρτης όμως είναι ένα από τα παιδιά της Άνοιξης της ωραιότερης εποχής που έχει γίνει θέμα πολλών ζωγράφων.

Αφού παρατήρησαν τα παιδιά τους παρακάτω πίνακες προσπάθησαν να κάνουν ομαδικά τα δικά τους έργα τέχνης.

Χελιδονίσματα

Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, την πρώτη Μαρτίου ή στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας, τα παιδιά γυρνάνε στα σπίτια κρατώντας ένα αρθρωτό ομοίωμα χελιδονιού, την «χελιδόνα», και τραγουδούν ένα είδος καλάντων, τα χελιδονίσματα. Το έθιμο της χελιδόνας, έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, και επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε πολλά μέρη της Ελλάδας όπως Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη και Δωδεκάνησα.

Την «χελιδόνα» σε κάποιες περιοχές την στολίζουν με φύλλα κισσού, που είναι χαρακτηριστικό της αειθαλούς βλάστησης, σε άλλες, με ζουμπούλια ή άλλα ανοιξιάτικα λουλούδια, κι αλλού της κρεμούν κουδουνάκια και πολύχρωμα χαρτιά.

Οι «Χελιδονιστές», οι οποίοι ήταν κυρίως παιδιά αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις ενήλικες, γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τραγούδια για τον ερχομό των χελιδονιών. Παλιά, οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι, αυγά και σε λίγες περιπτώσεις χρήματα. Τα λεφτά καθώς και ότι προϊόντα μάζευαν τα παιδιά τα αφιέρωναν στην εκκλησία.

Κάποια «χελιδονίσματα» χαιρετίζουν το έαρ, την άνοιξη και απαγγέλλουν στίχους, για να διώξουν τον χειμώνα ή τον τελευταίο μήνα του, τον Φλεβάρη

πηγές:

http://www.matia.gr/7/77/77_1_6.html

http://30dim-athin.att.sch.gr/ta_xelidonismata.htm

Με λίγες ημέρες καθυστέρηση λόγω του καιρού αποφασίσαμε κρατώντας τα χελιδόνια μας και ένα στολισμένο καλάθι από φύλλα κισσού και άνθη αμυγδαλιάς να επισκεφθούμε το γειτονικό μας νηπιαγωγείο το 9^ο για να καλωσορίσουμε μαζί τους την άνοιξη.

Τους είπαμε ένα χελιδόνισμα και έβαλαν στο καλάθι μας καραμέλες.

Ήρθε ήρθε χελιδόνα

ήρθε και άλλη μεληδόνα

κάθησε και λάλησε

και γλυκά κελάηδησε:

“Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,

και Φλεβάρη φοβερέ.

κι αν φλεβίσεις κι αν τσικνίσεις

καλοκαίρι θα μυρίσεις.

Κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις,

πάλιν άνοιξη θ’ ανθίσει

Με  λίγες  ημέρες  καθυστέρηση  λόγω του καιρού αποφασίσαμε  κρατώντας τα χελιδόνια  μας και  ένα στολισμένο καλάθι από φύλλα κισσού και άνθη αμυγδαλιάς να επισκεφθούμε το γειτονικό μας νηπιαγωγείο το 9^ο για να καλωσορίσουμε μαζί τους την άνοιξη.

Τους είπαμε ένα  χελιδόνισμα και έβαλαν στο καλάθι μας καραμέλες.

Με  λίγες  ημέρες  καθυστέρηση  λόγω του καιρού αποφασίσαμε  κρατώντας τα χελιδόνια  μας και  ένα στολισμένο καλάθι από φύλλα κισσού και άνθη αμυγδαλιάς να επισκεφθούμε το γειτονικό μας νηπιαγωγείο το 9^ο για να καλωσορίσουμε μαζί τους την άνοιξη.

Τους είπαμε ένα  χελιδόνισμα και έβαλαν στο καλάθι μας καραμέλες.Γνωρίσαμε καινούρια παιδιά,τα παιδιά συζήτησαν μεταξύ τους και υποσχέθηκαν να ξανασυναντηθούμε.

Επιστρέφοντας στο σχολείο επηρεασμένοι από τις μυρωδιές  της Άνοιξης φτιάξαμε με κανέλες την Αμυγδαλιά μας.

Καλώς ήρθες Άνοιξη!



ΑΠΟΚΡΙΕΣ

Η λέξη Αποκριά σημαίνει αποχή από το κρέας και σηματοδοτεί την έναρξη της τυρινής εβδομάδας στην οποία επιτρέπονται, κατά τη θρησκεία μας, μόνο τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Οι Απόκριες αποτελούν ουσιαστικά την εισαγωγή στην περίοδο της νηστείας και προετοιμασίας για τη μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης, το Πάσχα. Συνώνυμη της λέξης Αποκριά είναι και η λέξη Καρναβάλι (Carnival) που προέρχεται από το λατινικό carnem levare (αποχή από το κρέας).

 Οι ρίζες των εκδηλώσεων αυτών βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, στη Διονυσιακή λατρεία. Ο Διόνυσος, κατά το δωδεκάθεο, ήταν ο θεός της γονιμότητας και οι αρχαίοι `Ελληνες τον τιμούσαν με μεγάλους εορτασμούς, τα Διονύσια. Κατά τους εορτασμούς αυτούς, στην αρχαία Αθήνα, γινόταν παρέλαση άρματος . Το άρμα ακολουθούσαν χορευτές και τραγουδιστές μεταμφιεσμένοι με προσωπίδες που τραγουδούσαν σατυρικά τραγούδια. Οι εορτασμοί αυτοί, πέρασαν από πολιτισμό σε πολιτισμό δεχόμενοι επιρροές από διάφορες κουλτούρες.

Παλιότερα στη χώρα μας , τον εορταστικό τόνο έδιναν οι παρέες των μεταμφιεσμένων, που κυκλοφορούσαν στους δρόμους και γύριζαν τα βράδια στις γειτονιές τραγουδώντας. Αυτού του είδους, όμως, οι καρναβαλικές εκδηλώσεις χάθηκαν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό με το πέρασμα του χρόνου για να επικρατήσουν οργανωμένες από τις τοπικές κοινωνίες και τυποποιημένες εορταστικές εκδηλώσεις με αποκριάτικες στολές και άρματα.

Το καρναβάλι όμως είναι στενά συνδεμένο με την πολιτισμική κληρονομιά κάθε περιοχής της Ελλάδας. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα γίνεται προσπάθεια να αναβιώσουν παραδοσιακά αποκριάτικα έθιμα σε πολλά μέρη της χώρας. Κυρίαρχα στοιχεία σε αυτά αποτελεί η σάτιρα, η οποία συνδέεται άμεσα με τα τοπικά δρώμενα ή επικεντρώνεται σε επίκαιρα θέματα .

Το καρναβάλι

Έφτασε και φέτος πάλι
το τρελό το καρναβάλι.
Όλοι ας μασκαρευτούμε
και στους δρόμους να βρεθούμε !

Κάθε χρόνο μια φορά,
φτάνει τούτη η χαρά
και γι’ αυτό ας τη χαρούμε
όσο πιο πολύ μπορούμε !

Ας χορέψουμε με κέφι,
με νταούλια και με ντέφι
κι ας μας διώξει μακριά
κάθε λύπη η αποκριά

Μπαίνοντας στο κλίμα της αποκριάς  διαβάσαμε την συγκινητική  ιστορία του αρλεκίνου που η αγάπη της μητέρας του τον έκανε τον βασιλιά του καρναβαλιού.

Η ιστορία του Αρλεκίνου

Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος. Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις και γιορτές. Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί.
Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του.  Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια.  Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά ! Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους.  Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι.
Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της. Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδία ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε  μέχρι το πρωί. Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει !
Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο !
Ευτυχισμένος ο Αρλεκίνος, με τα δάκρυα απ’ τα παράπονα να λάμπουν στα ματάκια του, έδωσε ένα σκαστό φιλί στη μανούλα του και έτρεξε στην πλατεία.
Τα πυροτεχνήματα έλαμπαν στον ουρανό και τα παιδιά μάζευαν καραμέλες και σοκολάτες που  πετούσαν οι άρχοντες από τα μπαλκόνια.
Όταν έφτασε στην πλατεία ο Αρλεκίνος, όλοι θαύμαζαν τη φορεσιά του, κι εκείνος χαρούμενος άρχισε να χορεύει χωρίς να φανερώνει ποιος είναι.
Ποιος είσαι; τον ρωτούσαν πολλοί. Είσαι από τη Βενετία; Που αγόρασες αυτή τη θαυμάσια στολή;
Ο Αρλεκίνος χαμογελούσε και κρατούσε καλά φυλαγμένο το μυστικό του, ώσπου μια κοπελίτσα τού άρπαξε τη μάσκα.
Είναι ο Αρλεκίνος ! φώναξαν κάποιοι ξένοι. Αυτός είναι ο βασιλιάς του καρνάβαλου, φώναξαν όλοι μαζί και του πρόσφεραν φρούτα και γλυκά χορεύοντας χαρούμενοι γύρω του.
Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά.
Ένας χρόνος πέρασε.  Την επόμενη χρονιά, μόλις πλησίαζε η Αποκριά, όλοι έτρεξαν στη μητέρα του Αρλεκίνου και πλήρωναν όσο όσο για να ράψουν μια πολύχρωμη φορεσιά αρλεκίνου!

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Τα παιδιά  ενθουσιασμένα  από την ιστορία θέλησαν να φτιάξουμε τον αρλεκίνο για να στολίσουμε το σχολείο. Έτσι αφού ζωγραφίσαμε το περίγραμμα του σώματος ενός παιδιού ξεκινήσαμε. Με πινέλο ζωγράφισαν το πρόσωπο και το σώμα Του έβαλαν ένα καπέλο και μια μάσκα σαν του αρλεκίνου. Στην συνέχεια χρησιμοποίησαν τον ρόμβο από το οικοδομικό υλικό και το σχεδίασαν πάνω σε κόλες γλασέ   διαφόρων  χρωμάτων. Τα εκοψαν και τα κόλλησαν πάνω στο σώμα του φτιάχνοντας του μια υπεροχή στολή.