Στο νηπιαγωγείο μας αναβιώσαμε ένα παλιό έθιμο την “Περπερούνα” για την πρόκληση της βροχής που τόσο μας έχει λείψει . Τα βοχοποιά έθιμα κρατούν τις ρίζες τους από πολύ παλιά , όταν οι αρχαίοι Έλληνες έκαναν επικλήσεις για βροχή στον Όμβριο Δία. Ο χρόνος τέλεσής τους ήταν τόσο την άνοιξη που είχαν ανάγκη τις βροχές για να αρχίσουν οι σπόροι να βλασταίνουν όσο και το φθινόπωρο που είχαν ανάγκη τα πρωτοβρόχια για να προετοιμαστεί το χώμα και να γίνει η σπορά.
“Η κοπέλα Περπερούνα συμβόλιζε τη φύση και το νερό της βροχής που θα ερχόταν και θα έσωζε τις σοδειές. Ο κόσμος που ακολουθούσε τραγουδούσε τους εξής στίχους:
Περπερούνα περπατεί
και το Θιό παρακαλεί
για να βρέξει μια βροχή,
μια βροχή, μια σιγανή
για να γέν’ τα στάρια μας
κι τα καλαμπόκια μας.
Μπάρις, μπάρις τα νερά,
μπάρις, μπάρις τα κρασιά.”
Περπερούνα : Ένα έθιμο για την πρόκληση βροχής
Έτσι κι εμείς κάναμε την επίκλησή μας με την Περπερούνα τραγουδώντας στους δρόμους της πόλης μας παρέα με την κυρία Μαρία Καλογεράκη, μουσικοπαιδαγωγό που βοήθησε με τα μουσικά της παιχνίδια.
