Νοέμβρης πια και η βροχή μας ξέχασε…
Η γη μας διψάει και λαχταρά να δροσιστεί!
Σκεφτήκαμε μήπως με το τραγούδι μας την καλέσουμε!
Αναβιώσαμε,λοιπόν,ένα έθιμο παλιό και τραγουδήσαμε την Περπερούνα όπως έκαναν οι άνθρωποι στα παλιά τα χρόνια.
Ένα έθιμο πολύ γνωστό και ιδιαίτερα διαδεδομένο στη χώρα μας, αλλά και σε πολλές χώρες των Βαλκανίων, είναι η Περπερούνα. Απαντάται συνήθως και με άλλες ονομασίες ανά την Ελλάδα –νούντουλε, λαπατάς, βιρβιρίτσα, μπαρμπαρούσα, παπαρούδα, πιρπιρούνα κ.ά- αλλά η διαδικασία τέλεσής του είναι παρόμοια παρά τις διαφορετικές ονομασίες. Η ονομασία πιθανόν να σχετίζεται με τα «πέρπερα», που ήταν χρυσά βυζαντινά νομίσματα.
“Περπερούνα περπατεί
και το Θιό παρακαλεί
για να βρέξει μια βροχή,
μια βροχή, μια σιγανή
για να γέν’ τα στάρια μας
κι τα καλαμπόκια μας.
Μπάρις, μπάρις τα νιρά,
μπάρις, μπάρις τα κρασιά.”




