Καλημέρα σε όλους!!!

Σήμερα είναι Σάββατο 11 Απριλίου 2020. Είναι  Σάββατο του Λαζάρου και σιγά σιγά μπαίνουμε στην εβδομάδα του Πάσχα, την Μεγάλη Εβδομάδα!

Για να δούμε όμως τι είναι το Σάββατο του Λαζάρου και γιατί το λέμε έτσι.

Ο Λάζαρος ήταν ένας φίλος του Χριστού αγαπημένος, ο οποίος ήταν άρρωστος και πέθανε πριν προλάβει να φτάσει ο Χριστός. Όταν έφτασε, οι αδελφές του Λαζάρου, έκλαιγαν και του είπαν ότι ήταν πια αργά, καθώς είχαν περάσει τρείς ημέρες. Όμως Εκείνος τις καθησύχασε και τις είπε να μην στενοχωριούνται, γιατί απλά κοιμάται.

Ζήτησε τότε, να τον οδηγήσουν στον τάφο του. Και ξέρετε, οι τάφοι τότε δεν ήταν σαν τους δικούς μας. Τότε τους έβαζαν μέσα σε σπηλιές και τις σφράγιζαν με μεγάλες πέτρες.

Όταν πήγε εκεί, λοιπόν, ζήτησε να μετακινήσουν την πέτρα που σφράγιζε τον τάφο του Λαζάρου, στάθηκε απ’ έξω και του φώναξε: «Λάζαρε, βγες έξω!».

Και πράγματι, έγινε θαύμα και ο Λάζαρος αναστήθηκε, σηκώθηκε και βγήκε έξω.

Μπορείτε να δείτε την ιστορία του Λαζάρου σε παιδικά κινούμενα σχέδια, πατώντας (κάνοντας κλικ)πάνω στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://youtu.be/5s77J9SnluE

Ένα έθιμο για το Σάββατο του Λαζάρου είναι “τα Λαζαράκια”. (πατείστε πάνω στην εικόνα)

Τα “τα Λαζαράκια” είναι ψωμάκια σε σχήμα ανθρώπου με σάβανα (υφάσματα που τύλιγαν τους πεθαμένους, όπως θα είδατε και στο βίντεο). Έτσι αναπαριστάνε τον Λάζαρο και συμβόλιζαν την Ανάσταση του Λαζάρου. Οι νοικοκυρές έπλαθαν τόσα Λαζαράκια όσα παιδιά είχε η οικογένεια και έβαζαν στη θέση των ματιών δύο γαρίφαλα. Στην ουσία, τα Λαζαράκια είναι σταφιδοψωμάκια. Μέσα στην ζύμη συνήθιζαν να βάζουνε μέλι, καρύδια, σταφίδες ή ότι άλλο έβγαζε ο κάθε τόπος.

Η Συνταγή μας:

Εκτέλεση Συνταγής:
Διαλύουμε τη μαγιά με ένα φλιτζάνι χλιαρό νερό σε ένα μπολ και προσθέτουμε το καλαμποκέλαιο, τη ζάχαρη, τις σταφίδες, το γλυκάνισο ή τη μαστίχα και ένα ακόμη φλιτζάνι χλιαρό νερό. Ρίχνουμε το αλεύρι και ζυμώνουμε. Χωρίζουμε το ζυμάρι σε κομμάτια, τα πλάθουμε μαζί με τα παιδιά, σε ανθρωπάκια τοποθετώντας τα μοσχοκάρφια για μάτια, μύτη κτλ. Σε ένα ταψί βάζουμε λαδόκολλα και τοποθετούμε μέσα τα λαζαράκια και τα σκεπάζουμε με βαμβακερή πετσέτα. Τα αφήνουμε σε ζεστό μέρος να φουσκώσουν. Τα ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 45-50 λεπτά.

Ένα άλλο έθιμο είναι οι “Λαζαρίνες“.(πατείστε πάνω στην εικόνα)

Την παραμονή της γιορτής, οι «Λαζαρίνες», κοπέλες διαφόρων ηλικιών, ξεχύνονταν στα χωράφια έξω από τα χωριά για να μαζέψουν λουλούδια που με αυτά θα στόλιζαν το καλαθάκι τους.
Γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τα κάλαντα του Λαζάρου και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα και τα τοποθετούσαν στο στολισμένο καλαθάκι..

             Κάλαντα του Λαζάρου (πατείστε πάνω στις λέξεις)

Που ‘σαι Λάζαρε που είναι η φωνή σου,

που σε γύρευε η μάνα κι αδερφή σου.

Ήμουνα στη γη στη γη βαθιά χωμένος,

κι από τους εχθρούς εχθρούς βαλαντωμένος.

Βάγια βάγια των Βαγιών τρώνε ψάρια των κολιών,

και την άλλη Κυριακή τρώνε το παχύ αρνί.

 Εργασίες –  Δραστηριότητες:

• Ζωγραφίζουμε σε λευκό χαρτί τον ΛΑΖΑΡΟ, όπως τον φανταζόμαστε και γράφουμε το όνομά του, όπως μπορούμε.
• Φτιάχνουμε με τη μαμά λαζαράκια. Ζυγίζουμε μαζί τα υλικά, μετράμε ποσότητες και πλάθουμε τα λαζαράκια μας.

Και μετά ξέρετε…φωτογραφίζουμε  και τις στέλνουμε στις κυρίες!!!

Γειά και Χαρά σας Παιδιά!!!

 

 

Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0.