Γλώσσα- κατανόηση κειμένου
Ένα βράδυ…
ΜΠΑΜ! «Τι ήταν αυτό;» ξεφώνισε η Λίνα, τινάζοντας τα παπλώματα που τη σκέπαζαν. Έσφιξε τον Τέντι στην αγκαλιά της και αναρωτήθηκε ξανά «Τι ήταν αυτό;». Το βλέμμα της άρχισε να γυροφέρνει στο δωμάτιο. Το σκοτάδι ήταν βαθύ. Δεν έβλεπες ούτε τη μύτη σου. «Μου φάνηκε ότι είδα μια λάμψη», σκέφτηκε κάπως μεγαλόφωνα. Ένιωσε ένα ρίγος να τη διαπερνά. Μάλλον έτρεμε. Μα πώς ήταν αυτό δυνατό; Το δωμάτιο ήταν αρκετά ζεστό.
Ξαφνικά, αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα. «Λίνα, σύνελθε! Πρέπει να φανείς δυνατή! Πρέπει να δραπετεύσεις από αυτό το δωμάτιο», σκέφτηκε. Και τότε, με ένα μεγάλο σάλτο, κρατώντας πάντα τον Τέντι παραμάσχαλα, πετάγεται από το κρεβάτι, φοράει τις παντόφλες της και βγαίνει από το δωμάτιο. Διέσχισε τρεχάτη τον διάδρομο και έφτασε γρήγορα στο δωμάτιο της μεγαλύτερής της αδελφής.
-Μαρία, Μαρία, ξύπνα! τη σκούντηξε απαλά στον ώμο. Παλιά, δυσανασχετούσε που χρειαζόταν να μοιράζεται το δωμάτιο με την αδελφή της, όμως απόψε παρακαλούσε κρυφά από μέσα της να κοιμόντουσαν μαζί. «Μαρία, ξύπνα!»
-Τι θες, βρε Λίνα, μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα; ρώτησε νωχελικά αλλά πολύ ενοχλημένα η Μαρία, χωρίς καν να ανοίξει τα μάτια της. Πήγαινε πίσω στο κρεβάτι σου κι άσε με.
-Δεν μπορώ να κοιμηθώ, είπε η Λίνα. Δεν ακούς; Αυτός ο θόρυβος! Σαν βόμβα! Κι αυτή η λάμψη; Δεν μπορώ να κοιμηθώ, φοβάμαι! Μπορώ να ξαπλώσω εδώ, μαζί σου;
-Αχ, Λίνα μου… αποκρίθηκε η Μαρία, ανοίγοντας μόνο το ένα της μάτι. Δεν είναι τίποτα. Είναι απλά κεραυνοί. Μόνο θόρυβο κάνουν. Άντε, πήγαινε να κοιμηθείς.
ΜΠΑΜ! ΜΠΑΜ! Η Λίνα τινάχτηκε αμέσως και προσγειώθηκε, στο κρεβάτι της Μαρίας.
-Στ΄ αλήθεια φοβάσαι, έτσι; είπε η Μαρία, χαμογελώντας.
-Σε παρακαλώ… Μπορώ να μείνω απόψε, μαζί σου; Μόνο απόψε! Είπε η Λίνα, σκάζοντας ένα χαμόγελο.
-Άντε, μπορείς! Όμως απαγορεύεται το ροχαλητό και το τράβηγμα της κουβέρτας. Εντάξει;
-Εντάξει, απάντησε ανακουφισμένη η Λίνα και αμέσως χώθηκε κάτω από τα σκεπάσματα, δίπλα από την αδελφή της.
Ρέα Παπαγεωργίου
